Erich Fromm (1900 – 1980) był amerykańskim filozofem ze Szkoły Frankfurckiej i psychologiem, z pochodzenia Żydem, który wyemigrował z Niemiec do USA. Napisał ,,O sztuce miłości’’, ,,Ucieczkę od wolności’’, ,,Mieć lub być’’ oraz ,,Zapomniany język’’. O pierwszej z wymienionych wyżej książek dowiedziałem się po raz pierwszy w szkole, kiedy na lekcji religii chwalił ją katecheta, pan Andreus ov Leovishiner. Przeczytałem ją w 2004 r. i bardzo mi się spodobała. Erich Fromm był pierwowzorem mądrej kuny leśnej z mojego opowiadania fantasy ,,Kuna’’ dostępnego na tym blogu.
Na studiach i później zetknąłem się z prawicową krytyką Fromma (Patrick Buchanan ,,Śmierć Zachodu’’, artykuł w ,,Naszym Dzienniku’’), w której zarzucano temu filozofowi propagowanie feminizmu, marksizmu i buddyzmu. W mojej ocenie, mimo tych wpływów, nie wszystko co głosił Fromm jest sprzeczne z chrześcijaństwem.
W grudniu 2022 r. przeczytałem jego książkę ,,Zapomniany język’’. Fromm dużo miejsca poświęcił w niej snom w ujęciach Freuda (sny jako wyraz atawistycznych pragnień), Junga (wyraz podświadomej mądrości całej ludzkości) i jego własnym (sny jako odbicie osobistych przeżyć śniącego). Analizował też mit o Edypie i baśń o Czerwonym Kapturku (w obu przypadkach zwrócił uwagę na konflikt wartości patriarchatu i matriarchatu). Scharakteryzował żydowski szabat (mający korzenie w ponurym, babilońskim święcie na cześć planety Saturn) jako święto wolności i harmonii ze stworzeniem. Ukazał też podobieństwo ,,Procesu’’ Franza Kafki do snu.
