,,Biały Wilku, co z burzy każdej drwisz
Biały Wilku, co nie szczędzisz krwi
Niestraszna Ci żadna noc ni świt
Przez górskie mgły mój głos woła Cię
- Dziewanna ,,Pod znakiem wilka’’ (fragment)
W 2008 r. przeczytałem pracę Katarzyny Kaczor ,,Geralt, czarownice i wampir. Recykling kulturowy Andrzeja Sapkowskiego’’. Na jej okładce został uwieczniony korred (korrigan); złośliwy skrzat z bretońskiego folkloru. Kiedy powiedziałem o tej książce Janesowi ov Calcium myślał, że to … horror.
,,Katarzyna Kaczor – urodzona w 1973 roku, gdańszczanka, absolwentka Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie pracuje jako adiunkt w Zakładzie Nauk o Kulturze; autorka kilkunastu artykułów na temat współczesnej literatury popularnej. Obecnie zajmuje się funkcjonowanie mediów, a jako literaturoznawcę interesuje ją kultura popularna ze szczególnym uwzględnieniem literatury fantasy i wszystkiego, co ma związek z wampirami. W 1998 roku opublikowała książkę Od Draculi do Lestata. Portrety wampira’. [...]’’ - z blurbu.
Autorka analizuje w swojej pracy podobieństwa i różnice między ,,Sagą o wiedźminie’’ a ,,Conanem’’ R. E. Howarda i jego kontynuatorów, ,,Władcą Pierścieni’’ J. R. R. Tolkiena, legendami arturiańskimi, ,,Belgariadą’’ i ,,Malloreonem’’ Davida Eddingsa, oraz ,,Mgłami Avalonu’’ Marion Zimmer Bradley. Wskazuje też wpływy ,,Kronik wampirów’’ Anny Rice i ,,Gobelinu z wampirem’’ Suzy McKee Charnas na wykreowaną przez Sapkowskiego postać dobrego wampira, Emiela Regisa (dla ciekawostki: imię krwiopijcy abstynenta pochodzi od anioła Emiala wzywanego w okultystycznym egzorcyzmie nietoperza).
W sadze Sapkowskiego potwory (istoty o nieludzkim wyglądzie) często okazują się bardziej zdolne do miłości niż ludzie. Główni bohaterowie; wiedźmin Geralt, czarodziejka Yennefer i ich przybrana córka, Ciri przeżywają przygody ujawniające ich ukrytą zdolność do poświęceń i wierności. Jest to opowieść o potrzebie miłości w ginącym i zdehumanizowanym świecie.
Praca dostarczyła mi solidną dawkę wiedzy literackiej (min. dowiedziałem się z niej o Niebieskim Dzwoneczku, elfie z wiktoriańskiej baśni) oraz pomogła w lepszym rozumieniu twórczości Sapkowskiego.
