Oniricon cz. 638

 Śniło mi się, że:

 

- byłem hipopotamem i opowiadałem panu Martinusowi ov Simcassowi o swoich spacerach na położone blisko Szczecina wyspy greckie i do Londynu,

- Lyra Belacqua oddała życie, aby czarownice mogły stać się ludźmi; ze szczególną wdzięcznością wspominała ją czarownica Miodrag, której teraz nie groziło już spalenie na stosie,

- byłem Barbarą Radziwiłłówną i zamieszkałem w Kennie - kontynencie prehistorycznych ssaków przylegającym do Węgier, rozmyślałem o rasie dobroczynnych, rumuńskich olbrzymów Jidovi oraz byłem wdzięczny królowej Bonie za to, że mnie wygnała,

- wiecznie pijany doktor Kidler z serialu ,,Daleko od noszy'' pracował na porodówce, a moja Mama była jego asystentką, Kidler przed przyjęciem porodu golił pacjentkom nogi, zobaczyłem noworodka jeszcze wymazanego krwią i lękałem się o to czy przeżyje,

- Niemcy nie uczą się języków obcych,

- przechodziłem przez ulicę w afrykańskim mieście gdzie nie było świateł, ani znaków drogowych i obawiałem się, że zostanę przejechany,

- zabłądziłem w centrum handlowym,

- ucieszyłem się gdy PiS wprowadził do szkół przysposobienie wojskowe i sam brałem udział w tych zajęciach na sali gimnastycznej, szkolący mnie żołnierz pytał mnie jak chcę zdobyć Atlantydę tj. wdrapać się na drabinę wiszącą na ścianie, chciałem zostać dragonem, czyli smoczym żołnierzem i w tym celu wertowałem słownik zamieszczony na końcu ,,Bożego igrzyska'' Normana Daviesa, potem położyłem się spać razem z żołnierzem,

- przeczytałem o słowiańskim demonie motylicy przypominającym straszliwie wychudzoną kozę o żółtych, świecących oczach, oraz o hybrydach szczurów z jamnikami,

- żołnierz kazał mi napisać dalszy ciąg ,,Gwiezdnych Wojen'' i ,,Władcy Pierścieni'',

- pisałem opowiadanie fantasy o walce Athrana z yakuzą w Tokio i zastanawiałem się czy nazwę stolicy Japonii zapisuje się po polsku ,,Tokyo'', czy ,,Tokio'',

- Athran, Włodzimierz Stanimirski lub Jakub Wędrowycz  walczyli z imperatorem Xenu,

- ksiądz molestował mnie seksualnie, a potem chciał kupić moje milczenie złotymi bitcoinami, UWAGA: To tylko sen, nic takiego się nie wydarzyło,

- zgorszyłem się gdy TVP1 wyemitowała przemówienie Hitlera na Jasnej Górze; Hitler miał na sobie granatowy garnitur,

- znajomy z Czech poprosił mnie o szpulę pomarańczowych nici do uszycia majtek; chciał nimi zakryć olbrzymiego, pomarańczowego irokeza z włosów łonowych,

- Jakopas ov Sonitus pojechał do Australii, a potem napisał w komentarzu na moim blogu, że kierowca, z którym jechał przez busz, był wielkim entuzjastą LGBT i nazywał lesbijki boginiami,

- kiedy rodzimowierca Stanisław Szur został prezydentem Polski, udał się boso na Jasną Górę, gdzie złożył Maryi w ofierze miód pitny, kwiaty i słodycze,

- Jaś pochodził z rodziny żydowskiej i zażartował, że zostanie ,,gojcem'' (ojcem), jego bliscy walczyli z gołębiami skubiącymi asfodele rosnące w doniczkach,

- kuzynki Liszkowskie oddawały się rozpuście,

- w serialu o Herkulesie pojawił się stegozaur. 

,,Herkules''

 

,,Dzieckiem w kolebce kto łeb urwał Hydrze,

Ten młody zdusi Centaury,

Piekłu ofiarę wydrze,

Do nieba pójdzie po laury’’

- Adam Mickiewicz ,,Oda do młodości’’ (fragment)

 

W 1997 r. kiedy chodziłem do klasy piątej popularnością cieszył się emitowany na ,,Polsacie’’ – amerykańsko – nowozelandzki serial fantasy ,,Herkules’’ (ang. ,,Hercules: A Legendary Journeys’’) z lat 1995 – 1999. Serial dzielił się na 111 odcinków zgrupowanych w sześć sezonów. Pamiętam, że nauczyciele raczej krzywo patrzyli na uczniów oglądających seriale o Herkulesie i Xenie. Nauczycielka historii pani Anna ov Scayapakova, zapytana przez Jakopasa ov Stateva o Xenę, powiedziała mu, że ,,ogląda bzdury’’, zaś katecheta pan Andreus ov Leovoshiner ¹ powiedział o Herkulesie, że dla współczesnego widza nie liczy się prawda historyczna, ale to, aby superbohater ,,miał wrzody pod pachami’’. Powodem owej niechęci były zapewne liczne ahistoryzmu obecne w obu tych serialach i obawa, że uczniowie to właśnie z nich będą czerpali wiedzę o starożytności zamiast z prac historyków. Jeśli o mnie chodzi, to w tamtych latach wolałem czytać książki o mitologii niż oglądać jej ekranizacje.

W latach 2019 – 2020 zabrałem się za oglądanie odcinków ,,Herkulesa’’ jeden po drugim, w celu ich przeanalizowania i wyłożenia wniosków na blogu. ²

Akcja serialu rozgrywa się w umownie traktowanej starożytności: w różnych zakątkach Grecji, w Istrii, Tracji, Chaldei, Kapadocji, Libii, w Egipcie, wewnątrz wulkanu Etna na Sycylii, w Hadesie, Królestwie w Chmurach, w bezimiennym podziemnym mieście i na Atlantydzie, w XVIII – wiecznej Francji, a nawet w wieku XX (Jolaos po uderzeniu piorunem miał wizję samolotów i wieżowców).

Tytułowy bohater: Herkules (grany przez Kevina Sorbo) nosi imię jakie nadali mu Rzymianie, Grecy bowiem nazywali go Heraklesem. Był nadludzko silnym herosem; synem króla bogów Zeusa i śmiertelnej kobiety Alkmeny. Różnił się wyglądem od swego mitycznego pierwowzoru. Gładko ogolony, miał długie włosy i nosił charakterystyczny strój: żółtą koszulę i brązowe, skórzane spodnie. Prześladowany przez okrutną macochę, królową bogów Herę i skonfliktowany z większością bogów Olimpu, bronił śmiertelników. Zawsze postępował szlachetnie, unikał zbędnej przemocy, stawał po stronie słabych i uciśnionych.

W serialu pojawiają się postaci historyczne, jak również nawiązujące do nich postaci fikcyjne.

Greccy filozofowie Sokrates (ok. 470 p. n. e. - 399 p. n. e.) i Platon (424/ 423 p. n. e. - 348/ 347 p. n. e.) pojawili się w wizji Jolaosa zesłanej przez Atenę. Jolaos rozmawiał z nim jak równy z równym i pytał ich o istotę piękna.

Murzynka Felicyta; była niewolnica, żona czarnoskórego gladiatora Gladiusa mogła mieć swój pierwowzór w św. Felicycie (II wiek – 202/ 203), która była niewolnicą św. Perpetui (181 – 203).

Władca Hunów Attyla (406 – 453) pojawia się w serialu jako Atilus – barbarzyński wódz, który najechał wioskę.

W serialu zawartych zostało wiele ciekawych nawiązań literackich i …. nie tylko.

W mitologii egipskiej Anuket była boginią pierwszej katarakty, córką Chnuma i Satis, wyobrażaną jako kobieta w pierzastej koronie. W serialu została przedstawiona jako córka faraona Ramzesa III (1217 p. n. e. - 1155 p. n. e.). Jej ulubieńcem był czarny kot. Zły Sokar – były kapłan noszący imię egipskiego boga zmarłych, metalurgów, rzemieślników i tragarzy, chciał zmusić Anuket do poślubienia go i poszukiwał mumii Isztara. Anuket widząc poświęcenie swego sługi, obiecała po powrocie do Egiptu wyswobodzić wszystkich swoich niewolników,

Mumia wykradziona z grobowca ożyła, a księżniczka Anuket najęła Herkulesa do odnalezienia jej. Zabalsamowane zwłoki karmiły się ludzkim życiem i były potężniejsza niż żywy faraon. Można je było ujarzmić tylko złotym wisiorem anch. Mumia zaatakowała Salmoneusa, zaś Herkules walcząc z ożywionymi zwłokami zamknął je wewnątrz żelaznej dziewicy. umia się uwolniła, lecz Anuket zabrała anch Sokarowi i ożywiony trup w bandażach zabił byłego kapłana. Gdy Herkules odwinął ją z bandaży, mumia wpadła do zbiornika z woskiem i utonęła.

,,Biblia’’:

Kaci Hery wyrastali z ziemi uderzonej batem jako szkielety i okrywali się ciałem, co przywodzi na myśl scenę z Księgi Ezechiela: ,,I prorokowałem, jak mi było polecone, a gdym prorokował, oto powstał szum i trzask, i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie. I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra pokryła je z wierzchu, ale jeszcze nie było w nich ducha’’ - Ez 37, 7 – 8. Herkules i cyklop z Trachos walczyli z nimi przy wsparciu Salmoneusa.

W przeklętym mieście woda zamieniła się w krew: ,,Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak nakazał Pan. Aaron podniósł laskę i uderzył nią wody Nilu na oczach faraona i sług jego. Woda Nilu zamieniła się w krew. Ryby rzeki wyginęły, a Nil zaczął wydawać przykrą woń, tak że Egipcjanie nie mogli pić wody z Nilu. Krew była w całym kraju egipskim’’ - Wj 7, 20 – 21.

Oślica nosiła imię Batszeba tak jak żona Uriasza uwiedziona przez króla Dawida i późniejsza matka króla Salomona.

Mandragora – rzadka obecnie roślina, której korzeniowi w kształcie człowieka przypisywano moc pomnażania ludzkich sił płodności, odgrywa ważną rolę w wielu kulturach (Mircea Eliade w książce ,,Od Zalmoksisa do Czyngis – chana’’ opisał jej rolę w ludowej kulturze rumuńskiej). Wzmianki o tej roślinie pojawiają się już w ,,Biblii’’: ,,Pewnego razu Ruben, wyszedłszy na pole, gdy zżęto pszenicę, znalazł mandragory i przyniósł je swej matce, Lei. Wtedy Rachela rzekła: ‘Daj mi mandragory syna twego’’’ - Rdz 30, 14. ,W serialu pojawia się ,,święty korzeń mandragory’’ zesłany przez Herę. Mandragora miała posłużyć do zabicia Herkulesa. Z naczynia, w którym się znajdowała, wyszedł potwór podobny do dużej jaszczurki, który zaatakował Herkulesa. Ten razem z Jolaosem zakuł jaszczurkę w kajdany.

Herkules mówił Ateńczykom, żeby pierwszy rzucił kamieniem w centaura ten, kto niczym się nie wyróżnia, w wyniku czego centaur ocalał. Dla porównania słowa Jezusa ratującego przed linczem kobietę pochwyconą na cudzołóstwie: ,,A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: ‘Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień’’’ - J 8, 7.

Ognisty demon Piro, któremu Hera kazała służyć Zanthosowi, mówił do Herkulesa: ,,Z prochu powstałeś, w proch się obrócisz’’ (dla porównania: ,,W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz!’’’ - Rdz 3, 19). Piro zabił Zanthosa, a wówczas Herkules zgasił ognistego demona beczką wody.

Słudzy Hery byli ubrani w czerwone zbroje z rogatymi hełmami co nasuwa skojarzenia z chrześcijańskimi wyobrażeniami diabłów.

Poloniusz mówił swemu generałowi: ,,Przynieś mi głowę Herkulesa na tacy’’. W podobny sposób Salome podburzona przez swą matkę Herodiadę, domagała się głowy św. Jana Chrzciciela.

Gwiazda ze snu Jolaosa wskazująca drogę do szopy, gdzie urodziło się dziecko stanowi nawiązanie do Gwiazdy Betlejemskiej.

Jolaos powiedział: ,,marność nad marnościami’’. Dla porównania: ,,Marność nad marnościami, powiada Kohelet, marność nad marnościami – wszystko marność’’ - Koh 1, 2.

W mitologii perskiej Abraxas był potworem mającym postać człowieka z głową koguta i dwoma wężami zamiast nóg. Same smoki zaś, takie jak Ażi Dahaka czy Ażi Sruwara były w wierzeniach Persów groźnymi, nikczemnymi potworami. Prawdopodobnie od Abraxasa zostało na potrzeby serialu urobione imię smoka Braxisa prześladującego wieś Laurencjum. Smok ten pochodził z Tarsis - ,,wylęgarni smoków’’ i słuchał rozkazów Adamisa – watażki szukającego zemsty na Herkulesie. Mówił ludzkim głosem i nie był do końca zły. Uratował chłopca Geigera, który chciał z nim walczyć przez upadkiem w przepaść. Jednak Adamis manipulował nim wmawiając Braxisowi, że Herkules i Jolaos zabili jego matkę. Jolaos walczył z Braxisem i przy pomocy Herkulesa, skrępował smoka. Herkules darował życie smoku, zaś Jolaos dowiedział się, że Cymena okłamała go wysyłając na śmierć w walce ze gadem. Tak naprawdę to Adamis zabił matkę Braxisa, za co uwolniony z łańcuchów smok zabił go ogniem.

Do mitologii chińskiej może nawiązywać scena, w której Romina mówi: ,,.. jeśli zobaczę latające żółwie’’. Polski misjonarz, jezuita Michał Boym (1612/ 1614 – 1659) zamieścił relację o latających żółwiach, które rzekomo zamieszkiwały Chiny.

Mitologia grecka:

Afrodyta – była boginią piękna i miłości. Jolaos ujrzał ją płynącą na łódce z muszli gdy łowił ryby. Dała Jolaosowi złote jabłko (trzymane przy sercu zapewniało mu miłość każdej kobiety). Jolaos przyjął dar i zakochał się w Afrodycie, co wywołało gniew Ateny i Artemidy (czar jabłka działał tylko na śmiertelnych). Jabłko sprawiło, że w Jolaosie zakochała się księżniczka Terra przez co groziła wojna między Delos a Syros (Jolaos nie wiedział, że była panną młodą). Terra chciała zrezygnować ze ślubu z Epiusem. Na prośbę Jolaosa, Afrodyta zdjęła zaklęcie; okazało się jednak, że skłamała. Herkules zabrał złote jabłko Jolaosowi, zmusił Afrodytę do zdjęcia uroku, a potem cisnął je w niebo. Terra wróciła do Epiusa i została jego żoną. Wcześniej Afrodyta doprowadzając do zakochania się Terry w Jolaosie chciała wywołać wojnę między Delos a Syros, aby przejąć świątynie Artemidy i Ateny. Afrodyta zgodziła się zdjąć urok w zamian za dwie złote świątynie. Na pożegnanie pocałowała Jolaosa w policzek na jego prośbę. Herkules zabrał jej złote jabłko i użył go do pogodzenia zwaśnionych królów Delos i Syros (Sydona i Diodora). Afrodyta była matką młodego rybaka Deona, który odziedziczył po niej magiczne zdolności. Znudzona rolą bogini miłości rzuciła ją i poszła w świat. Pod jej nieobecność związki zaczęły się rozpadać, wszyscy zaczęli się kłócić, a boginię to wszystko bawiło. Afrodyta postanowiła zostać boginią muzyki. Szybko znudziła się nią i zaczęła ćwiczyć strzelanie z łuku, aby zostać boginią łowów. Wówczas Jolaos został osobistym trenerem Afrodyty. Potem postanowiła zostać boginią mądrości (założyła okulary), lecz szybko się znudziła, bo nie znalazła obrazków w książkach. Wreszcie została wojowniczką i poszukiwaczką przygód, chcąc naśladować Herkulesa. Została uwięziona przez Hefajstosa i pokochała go. Została żoną boga kowali i wróciła do obowiązków bogini miłości. Palamedes – stajenny Augiasza wyrzucał jej, że dbała tylko o swoje świątynie, a zaniedbywała wyznawców. Bogini na wyraźną prośbę Melanippe wskrzesiła jej ojca Palamedesa (tylko do zmierzchu – więcej nie mogła zrobić) i płakała nad swoją bezsilnością. Augiasz uwięził Afrodytę chcącą ratować Herkulesa w klatce z piorunów.

W mitologii Akteon był myśliwym, który za karę za podglądanie kąpiącej się Artemidy został przez nią zamieniony w jelenia i rozszarpany przez własne psy. W serialu jego imię nosił premier króla Gordiosa, który zdradził go dla królowej Aleksy.

Alkmena była matką Herkulesa; piękną blondynką. Herkules pomagał jej dźwigać ciężkie worki. Starą Alkmenę uwodził Demetrios; sługa Echidny, aby móc zabić Herkulesa. Gdy Herkules został postrzelony z kuszy, Demetrios porwał Alkmenę i zaniósł ją Echidnie. Jolaos wyrwał bełt z rany Herkulesa. Alkmena chciała na stare lata wyjść za Jazona, który dla niej zrzekł się prawa do tronu (Jazon miał tylko trzy dni na poślubienie Alkmeny, aby nie stracić władzy). Ich ślub nie mógł odbyć się na zamku z powodu niskiego pochodzenia Alkmeny. Początkowo Herkules był przeciwny małżeństwu swej matki z Jazonem. Alkmena potrafiła walczyć. W czasie ślubu swej matki Herkules bronił jej przed morskim smokiem Perfidią (Herkules i Jazon przebywali w jej brzuchu i tam ją zabili).

W mitologii Amfion był synem Zeusa i Antiopy; poetą i muzykiem, a według niektórych – nawet wynalazcą muzyki. W serialu jego imię nosił człowiek niesłusznie oskarżony o morderstwo. Milczał oskarżony o mordowanie kobiet i dzieci podczas oblężenia Kartaginy, gdy zostały wykorzystane jako żywe tarcze. Nie zdołał ich obronić i obwiniał siebie za to. Potem został pacyfistą i naraził się słudze Hery – sędziemu Trachisowi. Herkules wymógł na Trachisie użycie Miecza Prawdomówności. Amfion mimo tortur nie chciał się wyprzeć swoich poglądów. Herkules pokonał Trachisa, który zmusił Amfiona do wyparcia się poglądów jako ceny za uratowanie przyjaciół. Amfion i Lea zostali królem i królową Pluribus,

Anteusz był ,,kamiennym potworem’’; synem Gai, z którym walczył Herkules. Hera skradła Prometeuszowi Wieczny Ogień, zaś Herkules i Dejanira szukając go zaszli na polanę w lesie, gdzie stał totem z ludzkich kości zbudowany przez Anteusza. Herkules w obronie Dejaniry walczył z Anteuszem, który czerpał siłę z ziemi. Za radą Dejaniry heros pokonał Anteusza nie pozwalając mu dotykać ziemi. Herkules cisnął zwłoki Anteusza na zbudowany przez niego krzyż z ludzkich kości.

Ares – bóg wojny miał tron z ludzkich kości i przemawiał ze źródła krwi. Jego krew była trucizną, którą skaził rytualne wino Dionizosa w Meliadzie. Dziewice po wypiciu go miały czerwone oczy i próbowały zasztyletować króla i królową, lecz Herkules pomógł im się ukryć. Jego fanatyczny wyznawca Aureliusz założył wojskową sektę dla chłopców. Zwerbował do niej Ksymoniosa, przyjaciela Tytusa, Ares wezwany na pomoc przez Aureliusza ukazał się jako czarny olbrzym o świecących oczach. W tej postaci zabił Aureliusza i walczył z Herkulesem. Heros przebił Aresa mieczem umoczonym w jego krwi. Ares zginął. Za pośrednictwem Gorgusa; potwornego psa pożerającego ciała poległych, którzy potem zjawiali się jako duchy, bóg wojny skłócił króla Deulina i jego siostrę Poenę, aby ze sobą walczyli (Poena oskarżała brata o otrucie ojca). Chciał bowiem sycić się krwią poległych i porywał ich ciała. To Ares a nie Deulin otruł starego króla Memnosa, aby wywołać wojnę. Ares podszywał się pod dowódcę wojskowego Jortona. Herkules walczył z Gorgusem w obronie uwięzionego Jolaosa. Zdemaskował Aresa, który został pokonany tym, że wszyscy zrezygnowali z walki.

Artemida – bogini łowów obiecywała Jolaosowi sławę największego wojownika, mistrza zapasów lub najszybszego biegacza.

Asklepios – bóg medycyny nauczył Herkulesa przyrządzać leki (Herkules mówił o nim, że jest to ,,jeden z niewielu bogów, którzy pomagają ludziom’’). Wedle słów samego Asklepiosa: ,,Kto jabłka konsumuje, ten mnie nie potrzebuje’’ (nawiązanie do angielskiego przysłowia: ,,Jedno jabłko dziennie trzyma lekarza daleko ode mnie’’).

W mitologii Atalanta była wojowniczką biorącą udział w łowach na dzika kalidońskiego i pokonaną w wyścigach przez Hippomenesa. Słynęła z tego, że zabijała wszystkich mężczyzn, których prześcignęła. Hippomenes ocalił jej życie i zdobył jej rękę, rzucając jabłka, które wojowniczka zbierała. W serialu Atalanta została ukazana jako kobieta – kowal w kusym, srebrzystym kostiumie. Siłowała się na rękę z Herkulesem i pokonała go. Jej bronią był bicz. Ares opętał ją, aby kuła broń. Nieletni wojownicy Aresa ukradli oręż, zaś opętana przez Aresa walczyła z Herkulesem. Atalanta potrafiła unieść Herkulesa w powietrze. Była ciotką Damona ze Sparty. Kiedy Herkules ustanowił igrzyska olimpijskie obserwując ścigających się chłopców (miały na celu rozładowanie agresji), Atalanta pokonała swego siostrzeńca Damona w siłowaniu się na rękę. Pokonany mia wziąć udział w igrzyskach ustanowionych przez Herkulesa. Nazwę ,,igrzyska olimpijskie’’ zaproponował Salmoneus. Atalanta zaproponowała jako nagrodę wieniec z gałązek oliwnych i zwyciężyła w rzucie oszczepem.

Atena – bogini mądrości, sztuki wojennej i rzemiosła nosiła okulary i razem z Artemidą i Afrodytą zjawiła się na plaży. Wszystkie trzy boginie przedstawiły się Jolaosowi, który miał być sędzią w konkursie piękności między nimi.

Atlantyda – zatopiony ląd po raz pierwszy wzmiankowany w pismach Platona. Kiedy Herkules rozbił się u jej wybrzeży, znalazła go na plaży piękna kobieta i zaopiekowała się nim w swojej chatce. Wybawczyni Herkulesa nazywała się Kasandra (nawiązanie do trojańskiej księżniczki, w której przepowiednie nikt nie wierzył). Spodziewała się Herkulesa ponieważ przyśnił się jej. Na Atlantydzie gdzie zamieszkiwało homogeniczne społeczeństwo noszące takie same biało – złote stroje i mające takie same poglądy, Kasandra była outsiderką. Rosły na niej min. kukurydza i brzozy. Obcy nie mieli wstępu na wyspę. Atlanci uważali resztę świata za barbarzyńców. Posiadali maszyny latające. Rządził nimi król Pantius. Jeden z jego poddanych wynalazł kuchenkę mikrofalową zasilaną kryształami, które służyły również do zasilania latarni. Tylko Kasandra wierzyła w bogów (od wieków pozostali mieszkańcy wyspy byli ateistami). Snuli ambitne plany podboju Kosmosu. Ich godłem było złote oko z niebieską tęczówką (możliwe nawiązanie do masońskiego symbolu oka). Mieszkańcy wyspy bardzo nietolerancyjni – chcieli spalić Kasandrę w jej domu, wyznawali bowiem ślepa wiara w rozum. Wojownicy mieli włócznie strzelające wiązkami energii, oraz broń laserowa (został nią zniszczony statek z Koryntu, którym płynął Herkules). Żeglarze z rozbitych statków stawali się niewolnikami w kopalniach Atlantydy wydobywającymi czarodziejskie kryształy. Zatonięcie Atlantydy zostało spowodowane wydobywaniem kryształów, które doprowadziło do pęknięć ziemi. Posiadali wykrywacz prawdy (zasilany kryształami); Kasandra została doń podłączona i torturowana elektrowstrząsami. Herkules i Kasandra uciekli z Atlantydy szybowcem.

Augiasz – posiadał stajnię, w której zalegały sterty nawozu (Salmoneus uzyskał koncesję na handel nim). Chciał przerobić chram Afrodyty na świątynię Hery co spotkało się z oporem bogini miłości. Szalony król powiedział stadu owiec i bydła, że nie są przywiązane do ziemi. Wypuścił wszystkie zwierzęta z zagrody. W końcu uznał się za Zeusa i sprawił sobie rydwan zdobiony piorunami (w mitologii greckiej uczynił tak Salmoneus). Rzucił kamieniem w swego stajennego Palamedesa myśląc, że ciska w niego piorunem. Szalonemu Augiaszowi ukazała się w lustrze Hera, aby nim manipulować. Królowa bogów dała mu błyszczącą zbroję i piorun kulisty. W zamian za dary kazała mu zabić Herkulesa. Augiasz stanął do walki z Herkulesem wyposażony w nadludzką siłę. Trafiony własnym piorunem przestał się uważać za Zeusa, teraz uznał się za Ulisesa (Odysa).

W mitologii Autolikos był synem Hermesa i Chione, wsławionym kradzieżom stad bydła należącego do Syzyfa, a ponadto ojcem Antyklei (matki Odysa) lub jego żony Penelopy. W serialu został ukazany jako ,,król złodziei’’. Kiedy Jolaos obronił go przed napastnikami, Autolikos uciekł i zostawił herosa z łupem. Został złodziejem mszcząc krzywdę brata na chciwym kuzynie; okradł go i rozdał łupy biednym.

Cekrops (w mitologii przedstawiany jako pół – człowiek, pół – wąż) był królem Attyki obwiniającym Herkulesa o swoją śmierć i jako duch poszukującym zemsty. Herkules pokonał ducha Cekropsa tłukąc jego czaszką lustro (okazało się, że była to sztuczka Sokara).

W serialu ważną rolę odgrywają centaury; rasa pół – ludzki, pół – koni. Jeden z nich imieniem Nemis modlił się do Hery, aby pomogła mu porwać Penelopę. Otrzymał od Hery płonąca, kolczastą maczugę, aby zabić nią Herkulesa. Nemis był bratem Nessosa (zabitego przez Herkulesa przy próbie porwania Dejaniry) i szukał zemsty. Wprosił się na wesele Penelop. Ccentaury porwały pannę młodą. Później jednak Nemis poświęcił życie podtrzymując walący się strop jaskini, aby Penelopa mogła z niej uciec. Inny centaur imieniem Deryk miał za żonę kobietę Leilę, która była prześladowana przez ludzi za związek z centaurem. Leila miała syna Kifera. Zamaskowani napastnicy napadli w nocy i podpalili jej dom (aluzja do Ku – Klux – Klanu). Ateńskim odpowiednikiem KKK byli Kretani (przebrani za zwierzęta dokonywali samosądów na ,,mieszańcach’’), których znakiem był trójząb. Kifer rzekomo zginął w wieku trzech lat razem z matką. Deryk ocalał i zaczął mścić się na Kretanach. Później okazało się jednak, że Kifer został uratowany z pożaru. Leila mocą Zeusa wróciła między żywych (Zeus mógł odwracać zło czynione przez ludzi, ale nie przez innych bogów). Jeszcze inny centaur noszący imię Kasjusz – uczeń Chirona zszedł na złą drogę, bo chciał zbrojnie walczyć o równe prawa dla centaurów prześladowanych przez ludzi (nawiązanie do Czarnych Panter w USA). Herkules przekonał Kasjusza do rezygnacji z przemocy podczas marszu do miejskiej fontanny i doprowadził do wygnania nieuczciwego sędziego Gradusa, który dyskryminował centaury. Wówczas nastąpiło pojednanie ludzi i centaurów.

Cerber – trójgłowy pies strzegący dusz zmarłych w Hadesie, był czarny i miał czerwone oczy. Herkules powiedział mu o swoich dobrych zamiarach i pies pozwolił mu iść dalej.

Charon przewiózł Herkulesa przez Styks bez zapłaty. Heros mówił mu aby nie zarzynał świnki, która wpadła do Hadesu.

Chiron; mądry i szlachetny centaur uczył Herkulesa min. sportów, medycyny, filozofii, czytania i pisania. Wśród jego uczniów byli też min. Tezeusz, Jazon i Asklepios. Na krótko przed śmiercią napisał w liście, że umiera. Martwił się o swego ucznia; centaura Kasjusza, który zszedł na złą drogę. Dzięki Herkulesowi Kasjusz pojednał się z umierającym Chironem i został jego następcą.

Chronos był bogiem czasu. Jego magiczny kryształ umożliwiał zatrzymywanie i cofanie czasu. Ukradł go król złodziei Autolikos, a Herkules kazał go oddać. Kryształ Chronosa znajdował się w kolekcji króla Kwelusa (będącej czymś w rodzaju publicznego muzeum). Był zielony i spiczasty. Umożliwiał podróże w czasie. Jego mocą Herkules i Autolikos przenieśli się do swojej przeszłości. Po powrocie do swoich czasów Herkules zniszczył kryształ Chronosa.

W mitologii był 50 córek Tespiosa. Ich ojciec król chciał, aby Herkules zapłodnił je wszystkie, aby mieć wnuki z jego nasienia. Królewny goniły herosa, a on uciekał. Mimo, że wszystkie były piękne, Herkules nie chciał z nimi uprawiać seksu, bo był monogamistą (w micie zostało to przedstawione inaczej; Herkules przez 50 nocy spał z inną królewną, cały czas myśląc,że to ta sama). W serialu córki Tespiosa pozbawiły Salomoneusa odzienia, aż musiał zakrywać nagość liśćmi. Herkules wytłumaczył królewnom, że żadnej z nich nie kocha (motyw chrześcijański). Później jednak przybyły na ślub Alkmeny z Jazonem i znów nagabywały Herkulesa, by uprawiał z nimi seks.

Cyklop (jednooki olbrzym) z Trachos bił i wypędzał z domów ludzi, aby chronić winnice Hery. Herkulesa walczył z cyklopem, którym manipulował Kastor – sługa Hery. Herkules darował życie przeciwnikowi, który jak się okazało, nienawidził ludzi, bo był przez nich prześladowany w dzieciństwie. Herkules doprowadził do pojednania między cyklopem, a chłopami z Trachos. Odtąd zostawili się nawzajem w spokoju.

W mitologii Kyrene (Cyrene) tesalską nimfą, która w czasie polowania zabiła lwa. Ujrzał ją wówczas Apollo, uczynił swoją kochanką i zabrał do Libii, gdzie założył miasto nazwane jej imieniem. W serialu Cyrene była ukochaną rybaka Deona, syna Afrodyty.

W mitologii Danaidami nazywano 50 córek Danaosa, które na polecenie ojca w noc poślubną zamordowały swoich mężów; 50 synów jego rywala Ajgyptosa, założyciela Egiptu. Tylko jedna Danaida nie posłuchała ojca i uciekła ze swoim mężem. Pozostałe zostały ukarane za mężobójstwo napełnianiem dziurawej beczki przez całą wieczność. W serialu Herkules spotkał je w Tartarze jak przez całą wieczność napełniały studnię.

Dedal wynalazł balistę. Po śmierci syna pracował dla Nikolosa, który prowadził podboje. Nikolos wykorzystał rozpacz Dedala, który wcześniej nie chciał projektować nawet noża, aby nikt się nim nie zabił. Dedal skonstruował robota bojowego (wewnątrz zbroi siedział Perdiks – urzędnik Nikolosa). Herkules pokonał robota wylewając mu na twarz kocioł gorącej zupy. Perdiks uwolnił się ze zbroi, a Herkules zmiażdżył ją odłamem skalnym. Ów robot nosił nazwę ,,Megalit’’ (nawiązanie do hetyckiej istoty z kamienia Ullikummi ³). Gdy Dedal dowiedział się, że Nikolos użył robota do rozprawy z Herkulesem, wypowiedział mu służbę. Wówczas tyran zastosował wobec Dedala przymus, lecz Herkules obronił przyjaciela. Dedal podpalił swoje laboratorium. Dedal wyznał dziennikarce Katrinie, że Ikar namawiał go na wspólny lot, lecz ojciec był zajęty tworzeniem nowego wynalazku. Dedal wynalazł dla Ikara plastelinę (z orzechów, gliny i oleju). Drugi ,,Megalit’’ miał miotacz płomieni. Nikolos chciał go użyć do osobistego zabicia Herkulesa, lecz heros pokonał tyrana zamkniętego wewnątrz ,,Megalitu II’’ zatykając dyszę miotacza płomieni kulką plasteliny rzuconej przez Katrinę.

Dejanira – żona Herkulesa została zabita w łożu ogniem zesłanym z nieba przez Herę (w mitologii zabiła się z rozpaczy gdy Herkules zaczął płonąć po włożeniu szaty, którą z zazdrości nasączyła krwią centaura Nessosa). W serialu ogień pochłonął także Ileę, Ejsona i Kronusa; dzieci Herkulesa i Dejaniry. Po śmierci zamieszkała wraz z dziećmi na Polach Elizejskich.

Demeter – bogini wegetacji, nie chciała by jej córka Persefona zadawała się ze śmiertelnikami (np. ze świniopasem). Gdy porwał ją Hades, a Herkules zrazu odmówił pomocy nie chcąc się mieszać w sprawy bogów, Demeter zesłała niszczącą zimę na świat. Wtedy Herkules zgodził się na wyprawę w zaświaty. Bogini ostrzegała go wówczas, aby nic nie jadł i w drodze powrotnej nie oglądał się za siebie.

Dionizos – był bogiem wina. W królestwie Ifiklesa obchodzono misteria ku jego czci. Herkules przybył tam by bronić króla przed zamachem, bowiem upojone winem dziewice (menady) miały go we śnie zasztyletować i spędzić noc z nowym królem.

W mitologii Dirke była drugą żoną Likosa, króla Teb. Prześladowała jego odsuniętą pierwszą żonę, Antiopę. Synowie Antiopy, bracia Amfion i Zetos ukarali Dirke przywiązując ją do byka. Mit o niej wywarł wpływ na obraz Henryka Siemiradzkiego ,,Dirce chrześcijańska’’ i powieść ,,Quo vadis’’ Henryka Sienkiewicza (scena, w której Ligia była przywiązana do tura). W serialu Dirke; córka króla Menelaosa była adwokatem na procesie Jolaosa niesłusznie oskarżonego o kradzież rubinu.

Echidna była zieloną, łysą, pół – kobietą, pół – wężem. Miała macki i mówiła grubym głosem. Służył jej zamaskowany wojownik usiłujący zabić Herkulesa i Jolaosa. Echidna była matką potworów zabitych przez Herkulesa (np. Hydry, kobiety – demona, ptaka stymfalijskiego). Uderzeniami ogona stwarzała piękne wojowniczki w srebrzystych zbrojach, które były uzbrojone w kusze z grotami wykutymi przez Hefajstosa. Herkules chciał zabić Echidnę, lecz na prośbę swej matki darował jej życie. Echidna została uwięziona w jaskini. Na służbie Hery usiłowała zemścić się na Herkulesie. Meceus – brat Demetriosa z pomocą Hery uwolnił Echidnę. Łagodniała tylko przy swoim mężu Tyfonie. Herkules walczył z Echidną w grocie. Po śmierci Meceusa nastąpiło spotkanie Echidny z Tyfonem. Matka potworów żałowała popełnionego zła.

W mitologii Elektra była córką Agamemnona i Klitajmestry. Mszcząc śmierć ojca razem ze swym bratem Orestesem, zamordowała matkę i jej kochanka Ajgistosa. W serialu jej imię nosiła piękna blondynka, w której zakochał się Jolaos. Wzięła udział w wyścigu zrywania winogron, któremu sędziował Jolaos. Zamiast Elektry konkurs wygrała jednak otyła kobieta, którą Jolaos musiał pocałować.

W mitologii Ereb był bogiem pierwotnej ciemności. W serialu Dirke chcąc ratować niesłusznie oskarżonego Jolaosa, zaproponowała poddanie go testowi Erebusa: pławieniu w wodzie, dźwiganiu sterty kamieni i zamknięciu w lochu z olbrzymią świnią. Jolaos sprostał wszystkim tym próbom.

Hades – bóg świata podziemnego porwał Persefonę z nienawiści do jej matki Demeter, kiedy ta leczyła chory dąb. Innym razem kazał ubranym na czarno zbirom pojmać Herkulesa w karczmie Epikura. Bóg zmarłych osobiście zjawił się w karczmie i strzelał w Herkulesa piorunami kulistymi. Porwał herosa, aby sprowadził mu Persefonę, ponieważ chciał ją mieć dla siebie przez cały rok.

Hefajstos – bóg ognia i sztuki kowalskiej (twórca min. tarczy dla Perseusza) wykuł żelazną panterę, która ożyła pod ciosem jego młota. Cierpiał tęskniąc za Afrodytą, która go porzuciła. Stary Iagos starał się zwrócić jego uwagę na śmiertelniczkę Leandrę. Hefajstos zdjął klątwę z wioski Sylabus, którą sam wcześniej rzucił. Wciąż zabiegał o rękę Leandry, którą Iagos uprowadził gdy szukała swego trzyletniego synka. Hefajstos dał Iagosowi zbroję wykutą dla Aresa, która ożyła i poszła za nim. Z ożywioną zbroję walczył Jolaos, który pokonał również metalowego lamparta. Hefajstos pochwycił Afrodytę za pomocą tronu – pułapki. Kiedy bogini stała się niewidzialna, boski kowal oblał ją wodą i uczynił widzialną. Afrodyta ostrzegała Hefajstosa przez podstępem jego sługi. Tymczasem Jolaos pokonał ożywione zbroje. Afrodyta uwięziona na tronie przekonała Hefajstosa, aby zrezygnował z Leandry i została jego żoną (oboje wiedzieli co to znaczy być ocenianymi po wyglądzie).

Hera – była żona, a zarazem siostrą Zeusa, królową bogów Olimpu i boginią małżeństwa okrutnie prześladującą dzieci spłodzone przez jej męża z licznymi kochankami (w serialu została jednak przedstawiona w jeszcze gorszym świetle niż w mitologii). Jej symbolem był paw (inne bóstwa związane z pawiami to: indyjscy bogowie Skanda i Kriszna, oraz jazydzki demon Malik Taus). Za wszelką cenę chciała unieszczęśliwić, skazać na samotność Herkulesa. Heros w zemście chciał zniszczyć siedem świątyń Hery, co Alkmena mu odradzała. Hera zamieniła w psa kochankę Zeusa (nawiązanie do mitu o trojańskiej królowej Hekubie). Zesłała deszcz kamieni na uchodźców z Kalidonu. Prześladowała ich za kradzież jej pucharu przez poświęconego jej kapłana Brateosa. Hera nagrodziła skarbem króla Oresa za krwawe stłumienie powstania. Zesłała piorun na dom w Tebach. Uwzięła się na to miasto, za to, że odmawiało jej czci. Kiedy Herkules został zabrany na Olimp i uczyniony bogiem, Hera namawiała go do obalenia Zeusa. Bogini zabrała duszę Alkmeny z Pól Elizejskich i umieściła w Tartarze. Ceną za wyzwolenie Alkmeny miało być oddanie boskości Zeusa Herze. Władca Olimpu oddał swoją boskość żonie. Wraz z Zeusem pozbawiony boskości został Herkules, którego Hera zaczęła bić. Bogini wtrąciła Herkulesa do Tartaru gdzie uwięziony był Kronos. Syn Zeusa zdołał się jednak wydostać i strącił Herę do Tartaru.

Hermes – herold bogów w serialu miał postać siwego starca ze złotymi skrzydełkami przypiętymi do głowy. Dał Herkulesowi zawiadomienie o narodzinach syna Tyfona i Echidny.

Hestia – bogini ogniska domowego, na prośbę westalki Lei wskazała Herkulesowi i Jolaosowi snopem światła jaskinię, w której krył się Miecz Prawdomówności.

Hydra (mająca tylko jedną głowę) zaatakowała Jolaosa i Lidię w jaskini. Lidia pokonała hydrę krzesząc ogień gdy Jolaos zgasił pochodnię. Hydra pożarła herszta ,,satyrów’’. Inna Hydra – córka Tyfona i Echidny, była olbrzymim wężem ze skórnymi wyrostkami po bokach jednej tylko głowy. Gdy Herkules odrąbał Hydrze głowę, w miejsce uciętej wyrosły dwie nowe. Im więcej Herkules ścinał głów, tym więcej ich odrastało. Kiedy Herkules ścinał, Jolaos wypalał rany ogniem, aż Hydra zginęła.

Ifikles – syn Alkmeny i Amfitriona był bratem – sobowtórem Herkulesa (różnił się od niego czarnymi włosami). Zazdroszcząc bratu, przechwalał się jak na rozkaz króla Eurysteusza złapał Cerbera i wyniósł go z Hadesu. Ifikles służył tyranowi Gorgasowi, chcąc pojąc za żonę jego pasierbicę Rene (w tym celu podszywał się pod Herkulesa). Ifikles pojednał się z bratem i stanął do walki z Gorgasem.

Ikar – syn Dedala, jako chłopiec latał na skrzydłach skonstruowanych przez jego ojca. Wzbił się zbyt blisko Słońca, które roztopiło wosk mocujący pióra. Chłopiec spadł do morza. Stary Dedal miał potem koszmary i wyrzuty sumienia, że jego syn zginął. Powstała plotka, że Dedal zabił Ikara.

W mitologii Iksjon był królem Lapitów, który chciał uwieść samą Herę. Z jej atrapą, stworzoną przez Zeusa z chmury spłodził dziką rasę centaurów. Został ukarany za swe zuchwalstwem przywiązaniem w Tartarze do obracającego się, ognistego koła. W serialu jego imię nosił chłopiec prześladowany przez Herę. Był sierotą, którym opiekowała się Iane; sierota wychowana w domu publicznym.

Jazon – zdobywca Złotego Runa, miał urojenie, podczas gdy inni myśleli, że wyruszył na kolejną wyprawę. Marek – regent Jolkos groził usunięciem go z tronu. Jazon rozpił się, bo dręczyły go koszmary. Porzucił Medeę dla Kreuzy, a wtedy czarodziejka z Kolchidy zabiła Kreuzę i dzieci Jazona. Argonauci wyruszyli ponownie, aby odzyskać skradzione Złote Runo. Wśród nich była Fibi – córka Linkeusa, która twierdziła, że jej ojciec został zamordowany. Złote Runo ukradli Krwistoocy – sekta czcicieli Hery (ich symbolem było czerwone pawie oko). Herkules zgodził się poprowadzić drugą wyprawę ,,Argo’’ pod warunkiem, że kapitanem będzie Jazon. Tymczasem Hera dała regentowi Markowi zaklęcie zabijające Argonautów. Krwistoocy zanieśli Złote Runo do wulkanu. Argonauci walczyli z Krwistookimi w jego wnętrzu, zaś Złote Runo przepadło w czasie erupcji. Regent Marek zmusił Jazona do abdykacji na rzecz Kastora, który przywiózł Złote Runo. Marek powołał do walki z Argonautami armię zaklętych szkieletów Hery. Argonauci pokonali kościotrupy, które wyrosły ze smoczych zębów wrzuconych w ogień (nawiązanie do filmu ,,Jazon i Argonauci’’ ⁴), Marek zginął od ciosu smoczego kła wbitego w czoło, zaś Jazon pokonał w pojedynku uzurpatora Kastora. Jazon chcąc poślubić Almenę zrezygnował z tronu Koryntu. Jego następcą miał być Herkules, lecz odmówił. Ostatecznie Jazon wyznaczył na swego sukcesora Ifiklesa, brata Herkulesa.

Jolaos – najlepszy przyjaciel Herkulesa był synem Skurosa z wioski Sylabus. Uniknął klątwy rzuconej przez Hefajstosa, bo bawił się nad rzeką. Jolaos walczył na moście z pobierającymi myto (Herkules nie chciał bić się, ale wystąpił w obronie Jolaosa). Miał sobowtóra – króla; kuzyna Orestesa, który władał Attyką. Kiedy Orestes został uśpiony środkiem podanym w winie, Jolaos zastąpił go w czasie koronacji. Tymczasem z Orestesem rywalizował o koronę jego brat Minos. Po przybyciu do Hadesu (zamordowany przez ognistą Oprawczynię) Jolaos spotkał swojego zmarłego ojca – generała. Przed opuszczeniem Hadesu przyczynił się do przeniesienia swojego ojca na Pola Elizejskie.

W mitologii Kalisto była nimfą z orszaku Artemidy, która została uwiedziona przez Zeusa, a przez swą panią, ukarana zamianą w niedźwiedzicę. W serialu imię to nosiła piękna, lecz okrutna i cyniczna wojowniczka wykorzystana przez Herę do walki z Herkulesem. Kalisto była wrogiem Xeny. Hera obiecała uwięzionej w Tartarze Kalisto nieśmiertelność w zamian za zabicie Herkulesa. Kalisto podstępem dostała się na urodziny Herkulesa, gdzie próbowała otruć jego bliskich ponczem. Gdy Herkules przybył do zamku Ifiklesa w Koryncie ujrzał Alkmenę, Ifiklesa, Jolaosa, Jazona i Falafela otrutych ponczem. Trucizna wlana przez Kalisto do ponczu nie zabiła , lecz sprowadziła sen, a po nim szaleństwo. Herkules chcąc ich odczarować musiał razem z Kalisto udać się do Labiryntu Bogów po cudowne owoce z Drzewa Życia. W Labiryncie Bogów Herkules uratował Kalisto zaatakowaną przez liany. Kalisto zwabiła Herkulesa w pułapkę w Labiryncie Bogów, gdzie herosowi groziło zmiażdżenie przez kamienne drzwi i żelazne kolce. Wówczas zdradziecka wojowniczka zerwała złote jabłko i zjadła je. W nagrodę stała się nieśmiertelna. Gdy Herkules uwolnił się z pułapki, zaczęła z nim walczyć i podpaliła Drzewo Życia. Herkules mimo podstępu Kalisto uratował się z płonącego labiryntu, a ją zostawił. Przyniósł złote jabłko i uzdrowił nim swych przyjaciół.

W mitologii Kastor był bratem Polideukesa, synem Zeusa i Ledy, bratem Heleny i Klitajmestry. W serialu imię to nosił były przyjaciel Jolaosa, z którym wspólnie wyruszył po Złote Runo. Prześladował Jazona przebrany za rogatego demona w zbroi. Okazało się, że to on wcześniej zabił Linkeusa, ojca Fibi.

Kobieta – demon od pasa w górę była kobietą a od pasa w dół – wężem. Miała moc zamieniania w kamień dotknięciem ogona. Na wizerunek tej postaci złączyły się w jedno wyobrażenia Meduzy i Lamii. Jest tu też obecne nawiązanie do Herodota (Herakles z kobietą – wężem spłodził praojca Scytów ⁵). Zamieniła Jolaosa w kamień. Przeraźliwie wrzeszczała. W końcu w walce z Herkulesem sama siebie dotknęła ogonem i zamieniła siebie w kamień, zaś jej ofiary powróciły do życia.

Lotos był magiczną rośliną. Nektar z jego liści pomagał zapomnieć.

W mitologii jedną z 12 prac Heraklesa było schwytanie łani kerynejskiej. Było to poświęcone Artemidzie cudowne zwierzę posiadające poroże i spiżowe kopyta. Zainteresowanych hipotezami, że jej pierwowzorem mogły być renifery (wśród jeleniowatych tylko samice reniferów mają poroża) odsyłam do posta: ,,Łania kerynejska i Boże Narodzenie’’. Herkules zranił jej nogi z łuku i schwytał ją żywcem, a po wykonaniu zadania zwrócił zwierzę Artemidzie. W serialu odpowiednikiem cudownego zwierzęcia z Hiperborei była złota pół – łania, pół – kobieta; ostatnia z łań wybitych przez Zeusa. Została oszczędzona na prośbę Aresa, który kazał jej mordować ludzi z łuku. Krew łani miała moc zabijania bogów. Kiedy łania postrzeliła z łuku Jolaosa, Herkules prosił o pomoc Cerinę – piękną i dobrą kapłankę Aresa mającą moc uzdrawiania. Początkowo odmówiła, bo przysięga złożona Aresowi zabraniała jej wchodzić do wioski. Herkules obronił łanię przed myśliwymi księcia Nestora. Cerina przemyślała sprawę i zgodziła się wyleczyć Jolaosa. Tak naprawdę nie składała przysięgi, a tylko bała się ludzi. Gdy Jolaos dotknął Ceriny, ta zamieniła się w łanię. Została złapana w pułapkę z kolczastych gałęzi; zdradzona przez Aresa, który chciał ją wymienić na Herkulesa. Heros uwolnił Cerinę z pułapki. Dzięki kolcom Ares zdobył zatrutą krew łani, którą zamierzał wykorzystać do zabicia Herkulesa. Nestor próbował zabić Herkulesa zatrutą strzałą, lecz złota łania pomogła w walce herosowi, zaś książę zginął wpadając we własną pułapkę. Herkulesa i złota łania bardzo się pokochali. Herkules oświadczył się Cerinie, lecz ta uznała to za niemożliwe, bo ,,należała do Aresa’’. Łania prosiła Aresa o wolność. Bóg wojny odmówił, lecz łania nie ustępowała. Kiedy w wiosce Joxer dotknął Ceriny zmieniła się w złotą łanię. Chłopi chcieli ją zabić, lecz Herkules obronił. Herkules udał się na Pola Elizejskie, by powiedzieć Dejanirze i dzieciom o miłości do złotej łani. Po rozmowie z Dejanirą nie zrezygnował z poślubienia zwierzęcia, lecz bogowie postawili warunek: chcąc poślubić Cerinę, Herkules musiał wyrzec się siły. Heros wybrał miłość i stracił moc. Stawszy się słabym nie mógł już pomagać ludziom. Tymczasem Ares pozbawił łanię nieśmiertelności. Cichy ślub Herkulesa i Ceriny odbył się w gaju nad jeziorem.

W mitologii Melisa była kapłanką Ateny zamordowaną przez tłum za to, że nie chciała zdradzić boskich tajemnic. W nagrodę za wierność Atena stworzyła z jej rozszarpanego ciała pszczoły. W serialu imię to nosiła oderwana od rzeczywistości księżniczka Alcynii, zaręczona z Gordiosem – księciem Lecji. Porwana przez handlarzy niewolników została uratowana przez Herkulesa i Jolaosa. Miała siostrę Aleksę. Melisa chciała, aby toczyła się o nią wojna jak o Helenę. Tymczasem Aleksa udusiła ojca poduszką i przywłaszczyła sobie tron, aby rozpętać wojnę z Lecją przy użyciu Pięści Talusa – broni masowej zagłady. Z czasem nastąpiła przemiana Melisy z egoistki w pełną poświęcenia, dorosłą kobietę.

W mitologii Menelaos był królem Sparty, bratem Agamemnona, mężem Heleny i uczestnikiem wojny trojańskiej. W serialu jego imię nosił król Cyros, który zajmował się wynalazkami i astronomią. Herkules prosił go o uwolnienie Jolaosa niesłusznie oskarżonego o kradzież rubinu, zwanego Smoczym Okiem. Heros Maleus Potężny zdobył go na smoku (łac. ,,maleus’’ - młot).

Midas był królem, który zbudował dom gier w Midasium. Jego poddani zaniedbywali rolnictwo uprawiając hazard w domu gier. Sam władca był zmuszony do przebywania w Pałacu Gier ,,Złoty Dotyk’’ przez jego szefową Voluptuę (łac. ,,voluptas tua’’ - twoja rozkosz).

W mitologii Minotaur był pożerającym ludzi potworem; człowiekiem z głową byka, synem kreteńskiej królowej Pazyfae i byka, którego jej mąż Minos wbrew obietnicy nie chciał złożyć w ofierze Posejdonowi. W serialu Hera na prośbę tyrana Trachisa ożywiła Minotaura, z którym Herkules walczył w jaskini. Gdy Herkules zwyciężył okazało się, że Minotaurów było więcej. Oba potwory przebiły się mieczami mierząc w Herkulesa i Jolaosa.

W mitologii trzy Mojry (Kloto, Lachezis, Atropos) zajmowały się przędzeniem, odmierzaniem i przecinaniem nici życia każdego człowieka. W serialu Ares namawiał je do zabicia Herkulesa.

Morfeusz był bogiem snów, który na prośbę Sporu zesłał koszmar Herkulesowi (heros kłócił się w nim ze swą żoną Ceriną).

Nemezis – bogini zemsty; pod postacią białej gołębicy usiadła na łodzi Herkulesa i przybrała postać ludzką. Tylko Herkules ją widział i słyszał, zaś inni ludzie nie. Ich rozmowa dotyczyła sprawiedliwości. Nemezis służyła bogom i karała ludzi nie sprawdzając czy na to zasługują. Miała za zadanie zabić Jolaosa za jego ,,dumę, arogancję i butę’’. Wyrok na Jolaosa wydała Hera. Nemezis ukarała złodzieja pucharów Puresa i pokonała handlarzy niewolników. Na rynku Herkules próbował złapać niewidzialną Nemezis, a ludzie brali go za wariata. Nemezis, która teraz już kierowała się nie wolą bogów, ale własnym osądem w wymierzaniu sprawiedliwości, chciała zabić Salmoneusa, mimo że został wrobiony. Herkules odwiódł ją od zastrzelenia Salmoneusa, a ten wskazał na Zanthosa, któremu służył przydzielony przez Herę ognisty demon Piro. Zanthos ostrzeżony przez Herę próbował zabić związaną Nemezis w ludzkiej postaci. Hera zrezygnowała z usług Nemezis i ukarała ją śmiertelnością. Śmiertelna Nemezis odczuwała głód, pogorszyły się też jej zdolności łucznicze. Rozstała się z Herkulesem po walce z Oprawcą.

Do motywu nici Ariadny nawiązuje scena, w której Jolaos zabrał do Jaskini Ech sznurek, aby nie zgubić drogi

W mitologii Niobe była córką Tantala i dumną matką siedmiu córek i siedmiu synów. Za to, że w pysze szydziła z Latony, jej dzieci – Apollo i Artemida ukarały Niobe mordując strzałami z łuku jej potomstwo. Zrozpaczona Niobe zamieniła się wówczas w skałę. W serialu jej imię nosiła księżniczka attycka przeznaczona dla Orestesa; kuzyna Jolaosa. Potrafiła strzelać z łuku. Pomogła Jolaosowi zastąpić na tronie jej męża Orestesa, którego zamordował na polowaniu król Zenon. W końcu jednak nastąpiło rozstanie Jolaosa z Niobe. Przyjaciel Herkulesa był zbyt uczciwy, aby cały czas udawać Orestesa, więc upozorował swoją śmierć. Potem Niobe miała o to żal do niego.

W mitologii Orestes był synem Agamemnona i Klitajmestry, bratem Ifigenii i Elektry. Msząc śmierć ojca, zamordował swoją matkę, za co później ścigały go Erynie. W serialu jego imię nosił zakochany młodzieniec. Dał kwiaty demonowi w postaci dziewczyny, który służył Herze i zamienił go w kamień.

W mitologii Penteusz był królem Teb i przeciwnikiem rodzącego się orgiastycznego kultu Dionizosa. Zginął rozszarpany przez bachantki (w tym własną matkę Agaue), które zaślepione przez Dionizosa uznały go za lwa. W serialu Penteusz dążył do zamordowania swego ojca i zastąpienia kultu Dionizosa w Meliadzie kultem Aresa. Kiedy wypił wino poświęcone Aresowi, został przezeń opętany i walczył z Herkulesem. Pokonany wpadł do lochu i za karę musiał go czyścić.

Persefona zakochała się w Hadesie, który ją porwał. Herkules przybył zabrać ją do matki i stoczył pojedynek z Hadesem. Po walce heros i bóg zaczęli negocjować. Na Polach Elizejskich córka Herkulesa poczęstowała Persefonę jabłkiem. Młoda bogini zjadła je i stąd Hades kłócił się o nią z Demeter. Herkules dał Persefonie wybór a ona sama chciała część roku spędzać z matką, a część z mężem.

Proteusz był zmiennokształtnym bogiem morza, który próbował odebrać Tamisowi z Volos jego ukochaną Danielę. Mistrzowsko zmieniał postaci i walczył z Herkulesem; swoim przyjacielem. Kego prawdziwy wygląd był śmieszny – wszyscy bogowie śmiali się z niego. Młody Herkules też się śmiał, aż Alkmena mu wyjaśniła, że tak nie należy robić. Potem się zaprzyjaźnili. Herkules zdemaskował Proteusza i pokazując jego prawdziwy wygląd sędziom ocalił Tamisa przed niezasłużoną karą. Proteusz opuścił Volos zamieniony w białego gołębia.

Psyche – córka karczmarza Chalidusa była tak piękna, że nie mogła wychodzić za dnia, bo wszyscy mężczyźni ją adorowali. Sprzedawano mapy z drogą do jej domu, zaś Salmoneus miał w ofercie kwiaty dla jej absztyfikantów. Podrywała Herkulesa. Chciała aby ją zabrał w pełną przygód podróż po świecie. Herkules odmówił bo była za młoda. Tymczasem pod domem Psyche wybuchła bijatyka zalotników. Trafiony strzałą Kupidyna Herkules wskoczył do wody i odkochał się w Psyche (jedynie Dejanirę kochał naprawdę). Afrodyta postarzyła Psyche magicznym napojem, aby zniechęcić do niej Kupidyna, jednak syn bogini miłości nie przestał jej kochać. Wówczas Afrodyta za radą Herkulesa dała Psyche kielich ambrozji i zabrała ją na Olimp.

Ptak stymfalijski był zielonym potworem z Bagien Stymfalijskich podobnym do latającego gada. Herkules obronił przed nim uchodźców z Kalidonu. W mitologii pokonanie całego stada ptaków stymfalijskich było jedną z 12 prac Heraklesa.

Satyr domagał się od starca pieniędzy wygranych w zakładzie, zaś Herkules obronił dłużnika. Wówczas satyr wyzwał Herkulesa na zawody w piciu wina i piwa, lecz oszukiwał posługując się sobowtórem. Kiedy heros odkrył podstęp, w karczmie wybuchła bójka. Innym razem satyry porwały piękną łuczniczkę Lidię i wrzuciły ją do dołu. Okazało się, że to byli przebrani ludzie.

W mitologii Scylla była piękną dziewczyną ukaraną zamianą w potwora morskiego przez Amfitrytę za uwodzenie Posejdona, lub przez czarodziejkę Kirke za odtrącenie zalotów morskiego bożka Glaukosa. W serialu piękna Scylla pokochała cyklopa z Trachos, który uratował ją przed katem Hery.

Syzyf był ukaranym przez bogów królem Koryntu, który obowiązkiem wtaczania głazu pod górę obarczył młodego chłopaka Timerona, a sam uciekł. Herkules miał go sprowadzić z powrotem. Syzyf pozornie zgodził się pójść z Herkulesem do Hadesu. Prosił herosa o wstawiennictwo; miał powiedzieć Hadesowi, że poszedł z własnej woli. Syzyf przeprosił Timerona za to, że zamienił się z nim miejscami w noc poślubną. Tymczasem Timeron spostrzegł, że rzekomy Syzyf … nie jest Syzyfem. Dubler został wykorzystany przez Syzyfa (był ubogi, a w razie odmowy groziła mu śmierć). Syzyf chciał zmusić Dafne, młodą żonę Timerona, aby dała mu dziedzica (królowa Koris była bezpłodna). Syzyf władał magią (efekty dymne), jednak ogłuszony przez Koris i Dafne został zabrany do Hadesu.

Tanatos był bogiem śmierci. Jego imię nosił nożownik. Jolaos przystał do gangu Zeno razem z Tanatosem. Pokonał nożownika, a ten został wygnany. Jolaos na służbie Zeno napadł na wóz z pieniędzmi ochraniany przez Herkulesa. Wywiązała się walka obu herosów. Potem Jolaos uratował Zeno, którego Tanatos chciał utopić.

Tantal – król Lidii ukarany przez bogów wiecznym głodem, za próbę podania im pieczystego z własnego syna Pelopsa, na próżno usiłował dosięgnąć jabłka w Tartarze, które dał mu Herkules.

Tejrezjasz – wieszcz oślepiony przez Herę, w jednym z odcinków wędrował razem z Herkulesem.

Tezeusz – słynny ateński heros, został ukazany jako chłopiec, któremu Chiron kazał przekazać list do Herkulesa. Dwóch bandytów goniło Tezeusza z listem.

W mitologii Tyfon, syn Gai był najstraszniejszym potworem o ciele ni to smoczym, ni to ludzkim, który zagrażał światu i bogom. Pokonany w walce przez Zeusa został przygnieciony wulkanem Etną, a wydobywający się zeń ogień i lawa pochodzą właśnie z trzewi potwora. W serialu został przedstawiony jako dobrotliwy olbrzym, którego nogę Hera uwięziła w kamieniu na siedem lat. Hera chciała namówić jego żonę Echidnę do złego, lecz ta była z nim szczęśliwa, więc bogini zemściła się na Tyfonie. Dzieci Tyfona i Echidny początkowo nie były złe. Hydra umiała szydełkować, ptak stymfalijski – tańczyć, a kobieta – demon – śpiewać, jednak zeszły na złą drogę pod wpływem Hery. Meceus powiedział Tyfonowi, że Herkules zabił jego dzieci. Heros wyjaśnił olbrzymowi dlaczego to uczynił; czyniły zło pod wpływem Hery.

- Zeus –bóg nieba i ziemi, król bogów Olimpu zsyłający burze z piorunami, nie powstrzymał żony przed mordem na Dejanirze i jej dzieciach, bowiem był zajęty kolejną kochanką. Potem się tego wstydził. Przybył powstrzymać Aresa namawiającego Mojry do zabicia Herkulesa. Domagał się sprawiedliwego sądu na Olimpie nad Herkulesem skazanym za rzekome zabicie swej drugiej żony Ceriny. Ostatecznie Herkulesa mieli osądzić ludzie.

Mitologia rzymska:

Fortuna – bogini szczęścia ukarała bogacza Lexusa za skąpstwo. Mając moc rozstrzygania o losie poprzez rzut złotą monetą, sprawiła, że kobieta spadła z dziurawego mostu w przepaść, a Jolaos obwiniał za to siebie. Chcąc pomóc Jolaosowi wymazała mu pamięć przez co nigdy nie spotkał Herkulesa. Okazało się, że bez Herkulesa Jolaos zszedł na złą drogę. W końcu gdy Jolaosowi groziła śmierć, Fortuna zjawiła się jak ,,deus ex machina’’ i przywróciła mu pamięć.

Kupidyn zakochał się w Psyche i wymówił posłuszeństwo swej matce Afrodycie. Strzała Kupidyna trafiła Herkulesa w pośladek, aż zakochał się Psyche. Salmoneus znalazł porzuconą kuszę Kupidyna. Zakochany Herkules napisał wiersz dla Psyche, zaś wściekły Kupidyn widząc pocałunki herosa i Psyche zamienił się w szarego, gadokształtnego potwora o zielonych oczach i błoniastych skrzydłach. W tej postaci porwał Psyche, zaniósł ją do starej katedry Hefajstosa, gdzie znów stał się bogiem miłości. Zamieniał się w potwora w wyniku klątwy rzuconej przez Herę. Jego orszak stanowiły satyry. Herkules walczył z potworem, którego postać przybrał Kupidyn.

Mitologia celtycka:

Rianna (mająca swój pierwowzór w walijskiej bogini Rhiannon) była piękną kobietą jeżdżącą konno. Razem ze swym mężem Iordisem zbuntowała się przeciwko tyranowi Melkosowi. Kiedy Iordis rzekomo poległ, pomocy udzielił Herkules. Narodziło się uczucie między nim, a Rianną, choć Jolaos ostrzegał, że Rianna go zdradzi. Tymczasem zdrajczynią okazała się Hefates, którą Rianna uważała za niegodną swego brata. Gdy powstańcy szukali schronienia w wiejskiej chacie, Rianna spotkała swojego męża Iordisa; okazało się, że nie umarł, lecz był ranny i dochodził do siebie. Dzięki Herkulesowi udało się pokonać Melkosa.

Germańskie mity, legendy i baśnie:

Do angielskiej legendy o Robinie Hoodzie ⁶ nawiązuje scena, w której Herkules i centaur rzucali oszczepami do celu. Wówczas to oszczep Herkulesa rozszczepił broń centaura.

Do szwajcarskiej legendy o Wilhelmie Tellu nawiązuje scena, w której Jolaos zestrzelił z łuku jabłko z głowy Herkulesa. Podobne konotacje ma scena, w której Augiasz chciał strącić piorunem jabłko z głowy generała Malchosa.

Do angielskiej baśni o Jasiu i łodydze fasoli nawiązuje odcinek, w którym olbrzym porwał kobietę do zamku w chmurach. Herkules z pomocą Autolikosa – króla złodziei ukradł ze skarbca watażki magiczną fasolę. Autolikos wyrzucił ziarno, a wtedy wyrosła fasola do nieba. Herkules i Autolikos wspięli się po łodydze fasoli, po czym w zamku olbrzyma odnaleźli porwaną Leonnę, która mimo upływu wielu lat nie zestarzała się (czas w Królestwie w Chmurach biegł inaczej). Olbrzym kazał Leonnie pilnować złotych jaj. Były to złote jaja harpii, których z rozkazu Hadesa strzegł olbrzym Tajfun. Kiedy harpie się wykluły, uznały Autolikosa za swoja matkę. Olbrzym Tajfun zaopiekował się nimi i nadał im imiona Fi, Fo, Foo. Leonna zdecydowała się zostać razem z olbrzymem i wspólnie opiekować się harpiami.

Z angielskiego folkloru pochodzi barguest – pierwowzór Gregusa; potwornego psa Aresa. Gregus był karmiony ludzkim mięsem, aż pożarł swego opiekuna Darfusa.

Do niemieckiej, ludowej baśni o Żabim Królu spisanej przez braci Grimm nawiązuje scena, w której Afrodyta kazała Kupidynowi, aby rozkochał dziewczynę w ropusze.

W niemieckiej legendzie Lorelei była nimfą mieszkającą w Renie, która swym śpiewem wabiła żeglarzy, a ci tonęli pragnąc się do niej zbliżyć. W serialu jej imię nosiła piękna blondynka, której synek był zagrożony. Jej mąż Uris kazał jej się schronić w bezpiecznym miejscu, ponieważ zła królowa kazała wyłapać wszystkich chłopców mających rzekomo zagrozić władzy jej nienarodzonego syna (motyw biblijny: w podobny sposób prześladowany w dzieciństwie był min. późniejszy król Joasz). Wojsko królowej ścigało Lorelei z dzieckiem i Urisa, lecz Herkules i Jolaos obronili uciekinierów.

Do kultury islamu nawiązują postaci tancerzy z podziemnego miasta, podobnych do tureckich tańczących derwiszów.

Paleontologia: ⁷

Gigantyczny eurypterus (sylurski stawonóg spokrewniony ze skrzypłoczem, który zamieszkiwał środowisko morskie) zaatakował morskiego smoka Perfidię. W rzeczywistym świecie eurypterusy (staroraki) mierzyły 2 – 4 m długości.

Wymarłego, jurajskiego gada morskiego elasmozaura, przypominał potwór, który połknął Herkulesa i Dejanirę. Herkules zrobił w nim dziurę i wydostał się na zewnątrz razem z żoną.

Kryptozoologia ⁸ :

Nie wymieniony z nazwy mongolski robak śmierci drążył tunele w piasku pustyni i atakował Herkulesa i najemnika. Stworzenie to mogło być pierwowzorem robakołaków z ,,Hobbita’’ J. R. R. Tolkiena i Czerwi z ,,Diuny’’ Franka Herberta. Herkules uratował przed robakiem pozostałych więźniów – rozbitków, po czym przygniótł robaka śmierci obaloną kolumną. Herkules i najemnik doprowadzili do tego, że dwa ostatnie robaki pożarły się nawzajem.

Starożytna dziennikarka Moraia opowiadała o yeti (,,śnieżnych ludziach’’)⁹.

Do ufologii ¹⁰ nawiązuje reporterka Moraia z ,,Wieści Globu’’, która wierzyła w ,,przybyszów z gwiazd’’ (kosmitów).

Do mitologii teozoficznej nawiązuje nie wymieniona z nazwy Agartha – podziemne miasto wymieniające złoto na żywność. Trafił tam Salmoneus. Oddawano w nim cześć bogini Lorel (jej imię może nawiązywać do niemieckiej nimfy rzecznej Lorelei), której pośrednikiem był kapłan Kamaros. W wątku podziemnego miasta można dostrzec satyrę na subkulturę hipisów i ostrzeżenie przed sektami. W podziemnym mieście Jolaos odnalazł swą zaginioną kuzynkę Reginę, Lorel wyglądem przypominała Dziecięcą Cesarzową z filmu ,,Niekończąca się opowieść’’ (ekranizacja powieści Michaela Ende ¹¹) i była siostrą Aurory. Postać Lorel (przypuszczam, że również i Dziecięcej Cesarzowej) może nawiązywać do nepalskich kumari, czyli małych dziewczynek czczonych jako żywe boginie. Kamaros wykorzystywał swoich wyznawców (również seksualnie), których ponadto podglądał i podsłuchiwał. W jego podziemnym mieście nie było własności, ani małżeństwa. Panowała ,,wolna miłość’’, zaś outsiderów poddawano praniu mózgu w Komorze Reedukacyjnej. Mieszkańcy miasta odurzali się deserem z liści lotosu (nawiązanie do greckiego mitu o Lotofagach). Jolaos został poddany reedukacji, lecz nie nie uległ temu procesowi tylko udawał. Kamaros w rzeczywistości był Korkusem - ,,rzeźnikiem Tessalii’’. Jolaos pokonał go w walce, zaś późniejsze zawalenie się stropu spowodowało zagładę podziemnego miasta.

Nawiązania literackie i filmowe:

Herkules potrafił wspinać się jak Conan – bohater klasycznych opowiadań heroic fantasy wymyślony przez Roberta Ervina Howarda. ¹² Posiada również długie włosy jak Conan.

Ares ukazywał się jako czaszka na tle Księżyca, co może nawiązywać do tytułu jednego z opowiadań R. E. Howard ,,Księżyc czaszek’’ z cyklu o przygodach Solomona Kane’a. ¹³

Jolaos trzymał w ręku ludzką czaszkę jak duński książę Hamlet – tytułowy bohater tragedii Williama Szekspira.

Samolubny król Melkos, który chciał dla siebie ius primae noctis może swoim imieniem nawiązywać do upadłego Valara; Melkora z ,,Silmarillionu’’ J. R. R. Tolkiena.

W jednym z odcinków pojawiają się orkowie, którzy żyli w krainie władaną przez Tarhusa Wyglądali jak włochate małpoludy, które zabrały owce pasterzowi. Romina uważała orków za swoich prawdziwych przyjaciół, bowiem tak naprawdę nie były to złe istoty. Poza nazwą nie miały wiele wspólnego z orkami Tolkiena. Nie znały ludzkiej mowy tylko wydawały zwierzęce odgłosy. Breus – okrutny król zmuszający Rominę do małżeństwa ze sobą, wydał na śmierć od tortur schwytanych orków. Początkowo Herkules i Jolaos pomogli mu w odzyskaniu Rominy, bo zostali przezeń okłamani. W rzeczywistości Romina kochała Tarhusa, który upozorował jej porwanie.

Nazwą ,,Śródziemie’’, której Tolkien używał dla wymyślonego przez siebie fantastycznego świata, w serialu określano ognistą otchłań pod jaskinią Tyfona i Echidny. Cierpiąca matka potworów chciała się tam pogrzebać, gdyby jej syn Obi przepadł.

Jolaos powiedział: ,,Abbotus i Costellus’’ co nawiązuje do serii amerykańskich komedii z lat 1940 – 1965.

Poloniusz (imię to nosił jeden z bohaterów dramatu ,,Hamlet’’ Williama Szekspira) kazał zgromadzić pod pozorem spisu ludności wszystkie dzieci w swoim zamku (postać ta dodatkowo jest wzorowana na biblijnym Herodzie).

Jean – Pierre (odpowiednik Jolaosa w XVIII – wiecznej Francji) proponował nazwę ,,żółwie ninja’’, która nawiązuje do popularnej kreskówki z lat 90 – tych XX wieku.

Posąg Afrodyty z Milo nie spodobał się Salmoneusowi, bo nie miał rąk, lecz Herkulesowi się podobał.

Oryginalne pomysły twórców serialu:

Służące Herze czarne demony poruszały się pod ziemią jak krety i nosiły kościane pancerze. Herkules obronił przed nimi wygnańców z Kalidonu.

Pojawiająca się po raz pierwszy właśnie w omawianym serialu wojowniczka Xena początkowo była zła i chciała zabić Herkulesa. Uwodziła Joalaosa. Wysłała Teodora, by skrytobójczo zabił Herkulesa; gdy heros go pokonał, Teodor umarł nadziany na grabie. Xena dowodziła zbrojnym oddziałem i walczyła z Petrakusem; mówiła, że jej ojciec i wszyscy bracia polegli w walce. Xena poróżniła Joalaosa z Herkulesem. Chciała podbić Arkadię i terroryzowała jej mieszkańców. Okazało się, że Petrakus nie był wodzem tylko chłopem, który ugościł Herkulesa. Xena chciała, aby Herkules i Jolaos pozabijali się nawzajem. Gdy Herkules nie chciał zabić pokonanego Jolaosa, nasłała na nich swoich zbirów, a kiedy ci zostali pokonani – uciekła. Darfius – podwładny Xeny wymówił jej posłuszeństwo gdy zabroniła zabijać dzieci i musiała przejść przez szpaler. Xena przeżyła szpaler, lecz Ares wskrzesił zabitego Darfiusa, aby zemścić się na Xenie, a wcześniej zabić Herkulesa. Zainteresowanych przemianą niegodziwej wojowniczki w obrończynię uciśnionych i jej dalszymi losami odsyłam do posta: ,,Xena – wojownicza księżniczka’’.

Imię Oprawcy nosiła wojowniczka, następczyni Nemezis zrodzona z wody. Miała czarne włosy i oczy bez białek. Chciała zabić Herkulesa, lecz została strącona w walce z urwiska. Jej ciało miało zdolność do regeneracji zranień. Przybyła na festyn, gdzie walczyła z Jolaosem. Nemezis zwabiła ją do kuźni i omal nie straciła życia. Na szczęście przybył Herkules i po długiej walce wrzucił ją do ognia gdzie wyparowała.

Elejczycy napojeni krwią Aresa zamienili się w mezomorfy przypominające wyglądem Tolkienowskich orków. Chciały pożreć Herkulesa w czasie pierwszej olimpiady, na którą przyjechały czarnym powozem. Herkules je pokonał, paląc ich wóz zniczem olimpijskim wprowadzonym przez Salmoneusa. Ich (udaremniony) atak mógł być nawiązaniem do masakry z 5 – 6 września 1972 r. dokonanej przez palestyńskich terrorystów z organizacji Czarny Wrzesień w czasie olimpiady w Monachium.

Jolaos został pobity na śmierć przez czerwonowłosą Oprawczynię służącą Herze. Herkulesa wyruszył do Hadesu, aby wyprowadzić zeń przyjaciela. Warunkiem było pokonanie ognistej Oprawczyni do zachodu Słońca przez Herkulesa,. Pomocy udzieliła wodna Oprawczyni, która przez niedopatrzenie Charona znalazła się w Hadesie. Herkules zgodził się na jej pomoc tylko po to, by ratować Jolaosa. Wodna Oprawczyni została zabita przez ognistą Oprawczynię (oddała życie w obronie Alkmeny). Herkules zabił ognistą Oprawczynię (pękła od nadmiaru gorąca).

Obi był synem Echidny i Tyfona. Wyglądał jak zielona foka z mackami ośmiornicy. Hera chciała aby zabijał dla niej, zaś złodziej Klepto wykradł go rodzicom.

Spór był siostrzeńcem Aresa; młodym bogiem niezgody, który chciał pomóc księciu Nestorowi w zabiciu Herkulesa. W Hadesie przybrał postać Ejzona – syna Herkulesa i chciał go zniechęcić do poślubienia Ceriny. Tak naprawdę do Spór zabił Cerinę (wślizgnął się do snu Herkulesa). W walce z Herkulesem bóg niezgody omal nie zabił herosa, lecz zjawił się Zeus i przywrócił synowi jego nadludzką siłę.

Przystępując do oceny, chciałbym zwrócić uwagę na wybijającą się postać szlachetnego głównego bohatera. Herkules mimo że żył w czasach pogańskich, miał wiele cech dobrego chrześcijanina. Kiedy zaślubiał Cerinę, obaj odwoływali się do ,,Siły, która stworzyła Wszechświat’’, czyli do jeszcze nieznanego im osobowego Boga większego od bóstw Olimpu. W istocie mitologia została w serialu przepuszczona przez filtr chrześcijaństwa (szczególnie widać to na przykładzie wątku córek Tespiosa). Choć artystycznie stoi niżej niż dzieła Tolkiena i Lewisa (dla niektórych jest wręcz przykładem kiczu), to pod względem przesłania, serial tak jak i one jest przykładem ,,wyobraźni ochrzczonej’’.

Zastrzeżenia wysuwane pod adresem omawianego serialu dotyczą kolosalnej wręcz liczby ahistoryzmów.

Przykładowo Herkules i Jolaos choć byli starożytnymi Grekami nosili spodnie. Tymczasem spodnie nosiły plemiona barbarzyńskich Persów, Scytów, Celtów i Germanów. Grecy przedstawiali Heraklesa jako brodatego mężczyznę odzianego w skórę lwa i uzbrojonego w maczugę.

Jolaos mówił o walce z Tytanami mierzącymi 3 – 4 metry. Tymczasem używany obecnie system metryczny został wynaleziony dopiero w czasie rewolucji francuskiej.

Herze inaczej niż w rzeczywistości składano ofiary z ludzi. Poza tym jednak ludzkie ofiary nie były obce dawnym Grekom (R. Girard ,,Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica’’).

Herkules nie uznawał niewolnictwa, a lokalny grecki władca zniósł niewolnictwo. Jest to niestety wyłącznie pomysł twórców serialu; starożytni niewolnicy nie mieli takich obrońców.

Ahistoryzmem jest również angielskie słowo ,,farmer’’ używane w starożytności.

W starożytnej Grecji znalazł się pies rasy husky (pochodzący z Syberii) lub malamut (z Alaski). Zarówno te rasy psów jak i krainy, z których pochodziły były nieznane starożytnym Grekom.

Kaci Hery mieli kusze – broń wynalezioną dopiero w średniowieczu.

Grecki książę Nestor poczęstował Herkulesa kawą – napojem nieznanym w starożytności. Kawę jaki pierwsi zaczęli pić wczesnośredniowieczni mieszkańcy dzisiejszej Etiopii, zaś za jej rozpowszechnienie odpowiadają Arabowie (odsyłam do posta: ,,Legenda o kawie’’).

Posąg Aresa miał rogami (w rzeczywistości z rogami przedstawiano takie bóstwa jak: Pan, Dionizos, czy egipski Amon).

W jednym z odcinków zostały wypowiedziane słowa: ,,Umarł król, niech żyje król’’. W rzeczywistości było wywodzące się ze średniowiecza przysłowie, któremu asumpt dawały pogrzeby zmarłych monarchów i koronacje ich następców przeprowadzane tego samego dnia.

Jolaos powiedział: ,,Miałem go na widelcu’’ (choć widelce były znane w starożytności, Grecy prawdopodobnie nie używali ich aż do czasów bizantyjskich).

Ahistoryzmem i zarazem biologiczną bzdurą są piranie w starożytnej Grecji, ponieważ ryby te żyją w wodach słodkich Ameryki Południowej (odsyłam do posta: ,,Piranie’’).

Herszt ,,satyrów’’ użył słowa ,,kretyni’’, które pochodzi z francuskiego: ,,cretin, chretien’’ (dosłownie: chrześcijanin) i było używane na określenie alpejskich górali upośledzonych umysłowo z powodu niedoczynności tarczycy.

Ahistoryzmem jest ananas na rynku starożytnej Grecji, ponieważ roślina ta pochodzi z Ameryki Południowej.

Alkmena mówiła do Herkulesa: ,,Zrób przerwę na piknik’’. W innym miejscu Herkules pytał Salmoneusa: ,,Sądzisz, że jesteśmy na pikniku’’? Tymczasem słowo piknik (ang. picnic) pochodzi od francuskiego zwrotu ,,picque – nique’’ używanego wobec ludzi, którzy przyszli do restauracji z własnym winem.

Herkules powiedział: ,W porównaniu z Xeną nawet czarna wdowa jest lepsza’’, podczas gdy Grecy nie znali tego gatunku pająków, które żyją w Ameryce Środkowej.

Pokazane zostały walki gladiatorów w starożytnej Grecji (naprawdę była to tradycja rzymska, a nie grecka).

Ahistoryzmem i biologiczną bzdurą jest biała papuga kakadu w starożytnej Grecji (ptaki te pochodzą z Australii).

W jednym z odcinków została pokazana gra w kamień, papier, nożyce (współcześnie: kamień, pergamin, sztylet).

W jednym z odcinków padło słowo ,,biuro’’ ( franc. ,,bureau’’ - stolik do wypłaty, do pisania).

Pokazana została gra w karty w starożytnej Grecji, podczas gdy Grecy nie znali kart do gry (jako pierwsi wynaleźli je Chińczycy).

W starożytnej Grecji pojawia się Murzyn Ifikles, zaś w innym odcinku: Murzyn nazywający się Kwintus (wpływy poprawności politycznej?).

Herkules mówił o ,,czterogwiazdkowej gospodzie’’ podczas gdy gwiazdki hotelowe są używane dopiero od końca lat 50 – tych XX wieku.

Salmoneus użył słowa ,,public relations’’, które było nieznane w starożytności.

Dirke używa słowa ,,humanitaryzm’’, zaś w innym miejscu barbarzyńca Got mówi: ,,Niezbyt to humanitarne’’. Tymczasem określenie to pochodzi od gazety ,,Journal humanitaire’’ wydawanej we Francji w pierwszej połowie XIX wieku.

Dirke mówiła o ,,królewskich konstablach’’ - urzędnikach wymiaru sprawiedliwości lub administracji w krajach anglosaskich, Danii i Finlandii. Urząd konstabla wywodzi się od comes stabuli (koniuszego) w starożytnym Rzymie.

Na jednym z budynków widniała rzeźba gargulca – element sztuki średniowiecznej, w jaki zaopatrzone były gotyckie katedry.

W jednym z odcinków pojawia się gilotyna. Urządzenie to zyskało swą ostateczną postać w XVIII wieku za sprawą francuskiego lekarza Josepha Ignace Guillotina (1738 – 1814), choć najstarsze wzmianki o jego prototypie pochodzą już z 1268 r. z Niemiec.

Salmoneus wynalazł tartan. W rzeczywistości tkanina ta pochodzi ze średniowiecznej Szkocji.

Herkules pytał Salmoneusa czy jest daltonistą. Nazwa tej choroby oznaczającej niezdolność rozróżniania kolorów, pochodzi od cierpiącego na nią angielskiego fizyka, chemika i meteorologa Johna Daltona (1766 – 1844), który jako pierwszy nią opisał.

Choć Grecy znali pierwotną wersję ruletki, za jej wynalazcę uważany jest francuski uczony Blaise Pascal (1623 – 1662). W 1842 r. zostało otwarte pierwsze kasyno w Monako.

Ahistoryzmem są kolorowe drinki (koktajle alkoholowe) w starożytności, bowiem zaczęto je przyrządzać dopiero na przełomie XV i XVI wieku.

Ahistoryzmem są buty szpilki w starożytności, bowiem kobiety zaczęły je nosić dopiero w latach 20 – tych XX wieku.

Pokazano owoc kiwi w starożytnej Azji Mniejszej. Owoce te pochodzą z Chin, gdzie rosną dziko, jednak w 1904 r. zostały spopularyzowane przez Nowozelandczyków.

Ahistoryzmem są słowa ,,fajna zabawa’’ w starożytności. Polskie słowo ,,fajny’’ pochodzi z języka niemieckiego i jest używane od początku XX wieku.

Barbarzyńca imieniem Got był wodzem Wandalów. W rzeczywistości były to odrębne plemiona germańskie.

W serialu pokazano średniowieczne zbroje noszone w starożytnej Grecji.

Ilara nosiła gorset. Tymczasem gorset stał się częścią kobiecej garderoby dopiero od końca XIV wieku.

Pokazano egzekucję w Atenach przez powieszenie, zamiast przez wypicie cykuty.

Ahistoryzmami są turecki fez i arabski taniec brzucha w starożytnej Grecji oraz nocny klub w starożytności.

W jednym z odcinków mowa jest o napoju ,,szejku Salmoneusa’’ (nieznanym w tamtych czasach).

Grek – poganin mówił, że jego żona to anioł (komentarz zbyteczny).

Salmoneus użył słowa ,,haracz’’, tymczasem określenie to pochodzi od nazwy podatku jakim w Turcji osmańskiej obarczeni byli chrześcijanie.

Salmoneus powiedział: ,,Schudłem o siedem kilo’’ (wówczas nie był jeszcze znany system metryczny).

Salmoneus nazwał swoje genitalia ,,klejnotami’’, tymczasem określenie to stosowane jest dopiero od średniowiecza.

W jednym z odcinków wzmiankowany jest dom seniora (w starożytności obowiązek opieki nad starymi rodzicami spoczywał na ich dzieciach). Zaczątki opieki społecznej zaczęli zakładać dopiero chrześcijanie.

Salmoneus wynalazł grę w bingo (początkowo miała się nazywać ,,bongo’’). Bingo może wywodzić się od włoskiej gry lotto z 1530 r., zaś jej nazwa – od zniekształconego okrzyku ,,beano’’!

Demetrius powiedział: ,,,Jestem dżentelmenem’’, tymczasem słowo to pochodzi z języka angielskiego i nie było używane w starożytności.

Ahistoryzmem jest papryka chili w starożytnej Grecji, która pochodzi z Ameryki Środkowej.

Ahistoryzmem jest też arabska (prawdopodobnie egipska) potrawa falafel w starożytnej Grecji. W serialu jej nazwa pochodzi od imienia człowieka, który ją wymyślił. Herkules jako pierwszy jadł falafela.

Inne ahistoryzmy to: metka z ceną i szampan (wynaleziony dopiero w średniowieczu).

Salmoneus mówił o ,,manikiurze’’, podczas gdy słowo to pochodzi z języka francuskiego.

Na ścianie wisiała wypchana głowa dzika, zaś w innym odcinku – nosorożca. Taksydermia (sztuka wypychania zwierząt) przeżywała swój rozkwit w XIX i XX wieku. Już średniowieczni astrolodzy i aptekarze otaczali się zabalsamowanymi zwierzętami. Początki taksydermii sięgają egipskich mumii świętych zwierząt.

Olbrzym powiedział: ,,Nie twierdzę, że jestem baletnicą’’, podczas gdy balet narodził się w XV- wiecznych Włoszech z karnawałowych maskarad i triumfów. Pierwszą sztuką baletową był ,,Komiczny Balet Królowej’’ z 1581 r. wyreżyserowaną przez Baltazarino di Balgioloso dla królowej Francji, Katarzyny Medycejskiej (1519 – 1589).

W serialu pokazano latawiec w starożytnej Grecji, podczas gdy został on wynaleziony nie przez Greków, ale przez Chińczyków.

Ahistoryzmem jest ratusz w starożytnej Grecji (słowo to pochodzi od niemieckiego ,,Rathaus’’). Odpowiednik ratusza nazywał się prytanejon.

Jolaos mówił o ,,higienie jamy ustnej’’ podczas gdy Grecy nie myli zębów (Robert Flacelière ,,Życie codzienne w Grecji w czasach Peryklesa’’).

Herkules użył zwrotu ,,szef kuchni’’, który pochodzi z języka francuskiego. Swoją drogą Grecy w epoce hellenistycznej rozwinęli sztukę kulinarną co nasuwa skojarzenia z Francuzami.

Hades powiedział: ,,80 %’’ . Słowo procent pochodzi z włoskiego ,,per cento’’ (forma zlatynizowana: ,,per centum’’). W języku polskim funkcjonuje od pierwszej połowy XIX wieku jako zapożyczenie z języka niemieckiego.

W zagrodzie w starożytnej Grecji żył sobie łabędź czarny – endemiczny ptak z Australii.

Herkules powiedział: ,,Mnie interesują prawa człowieka’’, podczas gdy idea praw człowieka w dzisiejszym rozumieniu została sformułowana dopiero w XVIII wieku.

Syzyf budował akwedukt i forum. Jedno i drugie było ważnym elementem miast rzymskich, a nie greckich.

Hestii służyły westalki. W rzeczywistości owe dziewicze kapłanki były poświęcone Weście, ta zaś istotnie stanowiła rzymski odpowiednik greckiej Hestii.

Ahistoryzmem są turbany w starożytnej Grecji.

Jeden z bohaterów użył słowa ,,fiksacja’’ pochodzącego z francuskiego: ,,fixation’’.

Jeden z bohaterów filmu nosił fryzurę irokeza (już sama nazwa odnosi się do plemienia północnoamerykańskich Indian).

Jolaos powiedział do Nemezis: ,,Pewnie dokuczali ci w szkole?”. W tamtych czasach do szkoły chodzili przeważnie chłopcy, kobiety umiejące czytać i pisać były rzadkością.

Herkules powiedział do Jolaosa: ,,Zakop topór wojenny’’. Jest to nawiązanie do zwyczaju Indian północnoamerykańskich.

W jednym z odcinków pojawia się tort w starożytnej Grecji. Ciasta tego typu pochodzą z Włoch (w Polsce są obecne od XVI wieku).

Pokazany został model statku ,,Argo’’ w butelce. Tymczasem pierwsze statki w butelkach zaczęto wytwarzać w połowie XVIII wieku.

Grek powiedział: ,,Nie owijaj w bawełnę’’. Tymczasem bawełna dotarła do Europy z Bliskiego Wschodu dopiero w średniowieczu.

Archiwus – kronikarz Argonautów pisał w księdze – kodeksie, zamiast na zwoju. Profesor Anna Świderkówna (1925 – 2008) często podkreślała, że książki w formie kodeksów zostały spopularyzowane przez pierwszych chrześcijan.

Atalanta powiedziała: ,,Moje życie jest nudne jak flaki z olejem’’ (polskie przysłowie; notabene polskie flaki są na świecie zaliczane do najobrzydliwszych potraw).

Użyła też słowa ,,plener’’ (z franc. en plein air, czyli ,,na świeżym powietrzu’’).

Grecy wzięli udział w pierwszej olimpiadzie w strojach sportowych i oglądały ich kobiety. Udział wzięła sama Atalanta. Tak naprawdę starożytni zawodnicy olimpijscy ćwiczyli nago (Tukidydes w ,,Wojnie peloponeskiej’’ podaje, że jako pierwsi odrzucili przepaskę biodrową Spartanie), zaś kobiety nie mogły nawet oglądać ich zmagań (Spartanki posiadały własne igrzyska na cześć Hery).

Falafel – sprzedawca ulicznych przekąsek miał w swojej ofercie hot dogi (określał je angielską nazwą ,,red hot’’; jest to amerykańskie danie popularne od 1893 r.) z musztardą (wynalezioną przez Rzymian w I wieku n. e.) i kiszoną kapustą.

Jolaos surfował na desce, podczas gdy pierwsza pisemna wzmianka o surfingu pochodzi z 1778 r. z Hawajów z czasów ekspedycji Jamesa Cooka (1728 – 1779).

Atena użyła współczesnego zwrotu: ,,seksistowskie określenie’’.

Herkules pisał w papierowym notesie. Grecy nie znali papieru, który wynaleźli Chińczycy.

Afrodyta użyła współczesnego słowa: ,,zajefajnie’’.

Napis ,,falafel’’ został wykonany w Grecji pismem łacińskim.

Ahistoryzmem jest słowo ,,franczyzy’’ (pochodzące od franc. ,,franchise’’) w starożytnej Grecji.

Ahistoryzmem jest słowo ,,alarm’’ (z włoskiego: ,,all’arme!’’ - do broni) w starożytnej Grecji.

W jednym z odcinków pojawia się postać w stroju biskupa w starożytnej Grecji.

Ahistoryzmem są rapiery w starożytnej Grecji. Broń ta pochodzi z pierwszej połowy XVI wieku.

Minos powiedział: ,,Jeśli gustujesz w zabitych playboyach’’ (komentarz zbyteczny).

Jolaos mówił do Archiasa: ,,Zawsze jesteś taki melodramatyczny?’’. Tymczasem pierwsze melodramaty (połączenie dramatu z muzyką) pochodzą dopiero z XVIII wieku.

Pokazane zostały chińskie flety feng – shui w starożytnej Grecji.

Starożytna Greczynka nosiła hebrajskie imię Daniela.

W greckim polis Volos znajdowała się akadyjska rzeźba.

Ahistoryzmem jest dolma (mielone mięso w liściach winogron) w starożytnej Grecji, ponieważ pierwotnie była to potrawa turecka.

Na rynku w greckiej polis znajdowały się maski weneckie.

Falafel serwował taco (potrawę teksańsko – meksykańska) w starożytnej Grecji.

Ahistoryzmem jest słowo ,,bufet’’ (z franc. ,,buffet’’) w starożytnej Grecji.

Falafel podawał sałatka z bezami w starożytnej Grecji. Tymczasem bezy zostały (prawdopodobnie) wynalezione w wiosce Meiringen (Szwajcaria). Przepis udoskonalił włoski cukiernik Gasparini. Popularność we Francji zyskały dzięki królowej Marii Leszczyńskiej (1703 – 1768).

Alkmena mówiła o salmonelli. Tymczasem bakterie wywołujące tę chorobę odkrył dopiero w 1885 r. amerykański weterynarz Daniel Elmer Salmon (1850 – 1914).

Ahistoryzmem jest angielskie słowo ,,catering’’ w starożytnej Grecji.

Niebieski, wodny demon zabity przez Herkulesa, a służący Herze używał słowa ,,kelnerzy’’ (z niem. ,,Kellner’’).

Jazon przy koronacji uderzył klęczącego Ifiklesa mieczem w ramię; jest to średniowieczny rytuał pasowania na rycerza.

Ahistoryzmem jest luneta w starożytnej Grecji. Urządzenie to zostało skonstruowane w 1628 r. w Niderlandach, zaś w 1629 r. udoskonalił je Galileusz (1564 – 1642).

Do ahistoryzmów zaliczają się również gogle w starożytnej Grecji.

Starożytny Grek nosił hebrajskie imię Jakub.

Pokazana została klamerka w starożytnej Grecji. Tymczasem wynalazcą ,,żabki’’ był Jeremie Victor Opdebec w 1804 r.

Pokazana została menora (żydowski, siedmioramienny świecznik) w starożytnej Grecji.

Ahistoryzmem jest cygaro w starożytnej Grecji, ponieważ Grecy nie znali tytoniu rosnącego wówczas wyłącznie w Ameryce Północnej.

Pokazane zostały medale w starożytnej Grecji. Tymczasem najstarsze medale zaczęto wybijać w XIV – wiecznych Włoszech. W Polsce jako pierwszy otrzymał medal biskup wrocławski Jan Turzo (1464/ 1466 – 1520) w 1508 r.

Pokazana została dynia w starożytnej Grecji, podczas gdy rośliny te pochodzą z Nowego Świata.

Salmoneus chciał sprzedawać ,,powietrzne sandały’’, które zawierały nadmuchiwane pęcherze wiewiórki. Jest to dowcipne nawiązanie do popularnych pneumatycznych butów dr. Martensa, które nosił min. św. Jan Paweł II (1920 – 2005) i Dalajlama.

Ahistoryzmem jest słowo ,,slogan’’ (ang. slogan, szkockie: slaughghairm, czyli okrzyk wojenny) w starożytnej Grecji.

Salmoneus użył słowa ,,hejnał’’. Tymczasem jest to tradycja średniowieczna. Najstarszy i do dziś odgrywany jest Hejnał Mariacki w Krakowie.

Salmoneus mówił o ,,biznesie i marketingu’’, oraz o ,,patencie na sandały’’. Tymczasem prawo patentowe datuje się od 20 marca 1883 r. kiedy w Paryżu została uchwalona Międzynarodowa konwencja o ochronie własności przemysłowej podpisana przez 11 państw. Polska przystąpiła do niej 11 listopada 1919 r.

Kupiec Grocjusz używa słowa ,,rabat’’ (z włoskiego: ,,rabatto’’) i przywiózł z Egiptu nieznane w starożytności ,,naręczne chronometry’’ (naręczne zegary słoneczne). Imię tej postaci może nawiązywać do Hugona Grocjusza (1583 – 1645) – holenderskiego prawnika, filozofa i dyplomaty, autora dzieła ,,Wolność mórz’’ (1609 ).

Centaur powiedział: ,,Rozmawiamy o lewackiej hipokryzji mieszczuchów’’. Obecnie słowo lewak jest pejoratywnym określeniem człowieka o poglądach lewicowych. Pierwotnie słowa tego użył Włodzimierz Lenin (1870 – 1924) na określenie lewicy niekomunistycznej. Natomiast hipokryzja w starożytnej Grecji oznaczało … grę aktorską (od Hipokrene – źródła dającego natchnienie poetyckie, które wytrysnęło spod kopyta Pegaza).

Centaur Kasjusz użył słowa ,,pacyfista’’ (z franc. ,,pacifiste’’).

W starożytnej Grecji pojawiają się liście eukaliptusa – rośliny rosnącej w Australii.

Jolaos powiedział: ,,Wieszanie to przestarzały i barbarzyński rodzaj kaźni’’ (przeniesienie poglądów z epok późniejszych na wcześniejszą).

Jolaos powiedział: ,,Dla jednych dzbanek jest w połowie pełny, a dla drugich w połowie pusty’’ (nawiązanie do współczesnej psychologii).

Herkules powiedział: ,,Trzymaj fason’’ (z franc. façon).

Alkmena mówiła o ,,dobrych genach’’. Genetyka narodziła się w XIX wieku, a jej najbujniejszy rozwój przypada na stulecia XX i XXI.

Parentes powiedział: ,,Piszę też reportaże o sławnych ludziach’’. Tymczasem reportaż (franc. reportage) jako gatunek literacki powstał dopiero w drugiej połowie XIX wieku.

,,Engelias’’ - statek do przewozu więźniów wyglądał jak statki z późniejszych epok.

Pokazana została pałanka kuzu w starożytnej Grecji. Jest ona torbaczem żyjącym w Australii i sprowadzonym na Nową Zelandię.

Statek płynął do Sparty przez ,,ocean’’ (a nie Morze Śródziemne).

Herkules mówił do najemnika: ,,Musisz poprawić kamuflaż’’ (z franc. camouflage).

Ahistoryzmem są dinary (arabskie monety wzorowane na bizantyjskich denarach) w starożytnej Grecji zamiast drachm.

Pokazany został pomidor (roślina z Ameryki Środkowej) w starożytnej Grecji.

W jednym z odcinków pojawiła się wojowniczka w Sparcie, zaś sami Spartanie wyglądem przypominali Rzymian.

Dedal powiedział: ,,Jestem inżynierem króla’’ (franc. ingenieur).

Skryba Katrina powiedziała do króla Nikolosa: ,,Nie wyglądasz na zwolennika wolnej prasy’’, tymczasem starożytni Grecy nie znali prasy.

Falafel sprzedawał frytki z oczami w starożytnej Grecji. Tymczasem Grecy nie znali ziemniaków, które pochodzą z Ameryki Południowej.

Komentarza nie wymaga angielskie słowo ,,singiel’’ w starożytnej Grecji.

Afrodyta powiedziała: ,,Znajdę nową aurę’’ (chodzi zapewne o energetyczną poświatę wokół ludzi, zwierząt, roślin i przedmiotów, w której istnienie wierzą współcześni wyznawcy New Age).

Jolaos powiedział: ,,Mam randkę’’ (z franc. ,,rendez – vous’’, czyli umówione spotkanie).

Afrodyta użyła słowa: ,,ciuchy’’ pochodzącego z języka jidysz.

Afrodyta powiedziała: ,,Uwielbiam gadżety’’. Słowo to pochodzi prawdopodobnie z franc. ,,gâchette’’ - część mechanizmu zamka lub broni palnej, w XIX – wiecznej angielszczyźnie słowo ,,gadget’’ oznaczało początkowo metalowy chwytak używany przy produkcji szklanych naczyń. W dzisiejszym znaczeniu używane jest od końca XIX wieku.

Afrodyta powiedziała też: ,,Nie lubię bondage’u’’, a w jednym z odcinków przez chwilę miała na sobie czarny, obcisły strój do BDSM (ang. ,,Bondage, Discipline, Sadism and Masochism’’, czyli: ,,Dominacja, uległość, sadyzm i masochizm’’. Z drugiej strony, choć w starożytności nie istniało określenie BDSM, to jednak istniały podobne praktyki erotyczne.

Herkules nie lubił broni i tylko w jednej scenie użył maczugi. W mitologii greckiej maczuga była jego nieodłącznym atrybutem.

Fikcyjny faraon nazywał się Isztar (imię akadyjskiej bogini miłości i wojny). Postacią historyczną był natomiast sumeryjski król Ur i Isin pochodzenia amoryckiego Lipit – Isztar (lata panowania: ok. 1934 p. n. e. - ok. 1924 p. n. e.).

Salmoneus chciał otworzyć Dom Strachu z woskowymi figurami. Tymczasem pierwsze Muzeum Figur Woskowych otworzyła w 1835 r. w Londynie Marie Tussaud (1761 – 1850).

Pokazane zostało fikcyjne egipskie święto przypominające meksykańskie Wszystkich Świętych, którego ozdobą były czaszki z cukru naturalnej wielkości.

Salmoneus użył współczesnego słowa: ,,celebryci’’.

Persefona powiedziała: ,,Przez trzęsienie ziemi w Tracji są papierkowe zatory’’, podczas gdy Grecy nie znali papieru.

Hades mówił o urlopie, podczas pierwsza konwencja o corocznych płatnych urlopach została uchwalona przez Międzynarodową Organizację Pracy dopiero w 1936 r.

Komentarza nie wymaga angielski zwrot ,,O. K.’’ użyty w starożytności.

Zabijaka użył stosowanego obecnie słowa ,,płyny ustrojowe’’ zamiast ówczesnego ,,humory’’. Hipokrates (ok. 460 p. n. e. - ok. 370 p. n. e.) wyróżniał cztery humory: krew, żółć, śluz (flegmę) i czarną żółć, a stworzona przez niego teoria obowiązywała jeszcze wieków.

Pokazany został wózek dziecięcy w starożytności podczas gdy ich szersze zastosowanie datuje się dopiero od XIX wieku.

Starożytny Grek nosił hebrajskie imię Bartolomeus. Imię to znaczy ,,syn Ptolemeusza’’ i pochodzi z czasów hellenistycznych i rzymskich.

Afrodyta powiedziała: ,,Nie wojuj – kochaj’’ co nawiązuje do hasła hipisów: ,,Make love, not war’’.

Salmoneus powiedział: ,,Kwiaty pomagają nam zapylić’’ podczas gdy zapylenie odkrył dopiero niemiecki przyrodnik Christian Konrad Sprengel (1750 – 1816).

Afrodyta użyła słowa ,,kaloryfer’’ na określenie mięśni. Tymczasem pierwszy kaloryfer (franc. ,,calorifere’’) zamontował w 1855 r. w Sankt Petersburgu Franz San Galli (1824 – 1908).

Pokazana została piżama w starożytnej Grecji. Tymczasem strój ten pochodzi z Indii. W XVII wieku zaczęli go nosić Portugalczycy, później zaś Brytyjczycy.

Hefajstos miał poświęconą sobie starą katedrę. Tymczasem jest to rodzaj świątyni chrześcijańskiej (nazwa katedra upowszechniła się w X wieku).

Ahistoryzmem jest współcześnie brzmiące określenie ,,wstrząs psychiczny’’ w starożytności.

Pokazana została gra w szachy w starożytnej Grecji. Pochodzi ona z Indii, zaś do Europy przynieśli ją we wczesnym średniowieczu Arabowie osiedlający się na Sycylii i na Półwyspie Iberyjskim.

Jolaos dopingując swą faworytkę powiedział: ,,gazu, Elektro!’’, co nawiązuje do pedału gazu w nieznanym wówczas samochodzie.

Herkules zabił Minotaura, podczas gdy w mitologii greckiej potwór ten zginął z ręki Tezeusza.

Jolaos powiedział do skazanej na wygnanie królowej; wdowy po Poloniuszu: ,,Hasta la vista, baby’’ (w starożytności nie istniały języki hiszpański i angielski).

Mieszkaniec Italii nosił hebrajskie imię Zachariasz.

Pokazana została kareta w starożytnej Grecji, podczas gdy pojazd ten upowszechnił się dopiero w XVII wieku.

Pokazany został mur pruski w starożytnej Grecji. Tymczasem konstrukcja tego typu została wynaleziona w średniowieczu na terenach zajętych przez Krzyżaków.

Rozbójnik zapytał: ,,Przez jakie ‘U’ pisze się ‘okup’?’’

Falafel zaproponował Herkulesowi ciasto czekoladowe. Tymczasem Grecy nie znali ziaren kakaowca rosnących w Ameryce Środkowej. Jako pierwsi pili czekoladę Majowie i Aztekowie.

Pokazane zostało picie ponczu (ang. punch) w starożytnej Grecji, podczas gdy napój ten pochodzi z Indii.

Falafel ugotował gulasz – węgierską potrawę narodową.

Herkules powiedział do Kalisto: ,,damulko’’. Wyraz ,,dama’’ (franc. dame) przyjął się w polszczyźnie od XVII wieku.

Herkules mówił o rogach łani kerynejskiej zamiast o porożu (każdy zoolog powie, że to nie to samo).

Świątynia Aresa przypominała piramidy azteckie i majańskie, co zapewne nawiązuje do ofiar z ludzi składanych przez te ludy.

Pokazany został stek jedzony w starożytności. Tymczasem potrawa ta pochodzi ze średniowiecznej Skandynawii, a jej nazwa wywodzi się od staronordyjskiego: ,,steik’’, czyli smażyć.

Joxer nazwał Jolaosa giermkiem tj. pomocnikiem średniowiecznego rycerza.

Ahistoryzmem jest miesiąc miodowy w starożytnej Grecji (określenie to pochodzi z końca XVIII wieku).

Na potrzeby serialu została wymyślona starożytna gazeta ,,Wieści Globu’’. Co ciekawe Rzymianie wynaleźli prototyp gazety – pisane ręcznie ,,Acta Diurna’’.

W jednym z odcinków pojawia się zwrot ,,piktograficzna pamięć’’ (nawiązanie do dzisiejszej ,,fotograficznej pamięci’’).

Jolaos ostrzegał Moraię przed alergią. Termin ten utworzył w 1906 r. austriacki lekarz Clemens Peter von Pirquet (1874 – 1929).

W jednym z odcinków padają słowa: ,,… jakby wyprali mu mózg’’. Tymczasem określenie ,,pranie mózgu’’ (ang. brainwashing) pojawiło się po raz pierwszy w latach 50 – tych XX wieku w kontekście amerykańskich jeńców, którzy dostali się do niewoli podczas wojny w Korei.

We ,,francuskim’’ odcinku pokazano mężczyzn z XVIII wieku noszących jednocześnie peruki i brodę. O tym, że był to ahistoryzm można się dowiedzieć z książki ,,Szymona Kobylińskiego gawędy o broni i mundurze’’.

Salmoneus powiedział: ,,Czas to denar’’ . Nawiązuje to do słów Benjamina Franklina (1706 – 1790): ,,Czas to pieniądz’’.

Falafel wynalazł klepsydrę i nazwał ją ,,falafelometrem’’.

Pokazany został omlet w starożytnej Grecji, podczas gdy potrawa ta pochodzi ze starożytnego Rzymu.

Spór powiedział: ,,pokaz fajerwerków’’, podczas gdy Grecy nie znali ich.

Autolikos opowiadał żart o Egipcjaninie i Sumeryjczyku w tawernie. Tymczasem Grecy nie wiedzieli o Sumerach.

Jolaos powiedział: ,,Hydra – Jolaos: 3: 0’’. Tymczasem Grecy nie znali zera, które zostało wynalezione niezależnie w dwóch miejscach: na Cejlonie i w Ameryce Środkowej (przez Majów).

W serialu pojawiają się jajka w koszulkach i bekon w starożytnej Grecji. Słowo bekon pochodzi ze starogórnoniemieckiego: ,,Bahho’’ oznaczającego pośladek, szynkę, lub boczek, lub ze starofrancuskiego ,,bacon’’.

Księżniczka Melisa nazywa Jolaosa lokajem (niem. Lakai, z franc. laquais).

Ahistoryzmem jest urząd premiera w starożytnej Grecji.

Greczynka miała na szyi młot Thora noszony przez wczesnośredniowiecznych Skandynawów.

Pantius – król Atlantydy (żyjący w starożytności) powiedział: ,,Toż to średniowiecze’’ (słowa średniowiecze jako pierwszy użył niemiecki historyk Christoph Cellarius (1638 – 1707). Z drugiej strony, być może na Atlantydzie inaczej periodyzowano dzieje niż w realnym świecie?

1 Odsyłam do posta: ,,Andreus ov Leovishiner’’.

2 Niestety nie miałem dostępu do wszystkich interesujących mnie odcinków:(.

3 Odsyłam do posta: ,,Ullikummi’’.

4 Odsyłam do posta: ,,Jazon i Argonauci’’.

5 Odsyłam do posta: ,,Dzieje’’.

6 Odsyłam do posta: ,,Robin Hood’’.

7 Odsyłam do postów: ,,Dinozaury i inne zwierzęta prehistoryczne’’, oraz ,,Paleontologia w fantasy’’.

8 Odsyłam do postów: ,,Kryptozoologia’’ i ,,Kryptozoologia w fantasy’’.

9 Odsyłam do postów: ,,Yeti’’ i ,,Yeti w XXI wieku’’.

10 Odsyłam do posta: ,,UFO i cywilizacje pozaziemskie’’.

11 Odsyłam do posta: ,,Niekończąca się historia

12 Odsyłam do posta: ,,Conan – władca wyobraźni’’.

13 Odsyłam do posta: ,,Solomon Kane’’.