,,Kiedy wszyscy ludzie tego kraju zgromadzili się w jednym miejscu, przywiedziona białą klacz stawiając ją pośrodku zgromadzenia. Ten, który miał być inaugurowany, nie jak wódz, a jak bestia, nie jak król, a jak wyrzutek, odbył z nią bestialski stosunek na oczach wszystkich podając się także za bestię. Następnie klacz natychmiast zabito, pokrojona na kawałki i ugotowano w wodzie. W tej samej wodzie przygotowano potem kąpiel dla mężczyzny. Siedział on w kąpieli otoczony przez wszystkich swoich ludzi, a wszyscy oni jedli mięso klaczy, którą przywiedziono do nich. On sam pił łapczywie rosół, w którym się kapał, nie z żadnego kielicha czy też używając swoich rąk, ale po prostu maczając usta w rosole dokoła niego'' - Gerald z Walii ,,Historia i topografia Irlandii'', XII wiek [w]: Bożena Gierek ,,Religie Celtów''
,,Każde jej ścięgno i kończyna, od stóp do głów, było czarne jak węgiel. Jak ogon dzikiego konia była jej szara, szczeciniasta grzywa, która biegła poprzez wierzchołek jej głowy, Zielona, owocująca gałąź dębu mogłaby zostać ścięta sierpem zielonych zębów, umieszczonych w jej gębie sięgającej uszu. Miała ciemne okopcone oczy, zakrzywiony nos z wgłębieniem. Jego środek był włóknisty, nakrapiany pryszczami, schorowany, a golenie powykrzywiane. Jej kostki były grube, w barach była szeroka, jej kolana były duże, a paznokcie zielone'' - Bożena Gierek ,,Religie Celtów''
