Diabły z Loudun

,,Pillet de Mesnardière, jeden z osobistych medyków Richelieugo, pozostawił nam listę imion oraz miejsc rezydowania w ciele wszystkich diabłów zaangażowanych w Loudun. Tak więc Lewiatan, powiada, zajmował środek czoła przeoryszy; Beherit rezydował w jej żołądku; Balan pod drugim żebrem po prawej stronie tułowia; Isakaaron pod najniższym żebrem po przeciwnej stronie. Eazaz i Karon znalazły schronienie  odpowiednio pod sercem oraz pośrodku czoła siostry Louise od Jezusa. Siostra Agnes de la Motte - Baracé nosiła Asmodeusza pod sercem i Beherita w przewężeniu żołądka. W ciele soeur Claire de Sazilly znalazło gościnę siedem diabłów: Zabulon na czole, Neftali w prawym ramieniu, Nieskończony albo Grandier od Zwierzchnictw pod drugim żebrem po prawej stronie; Elymi po jednej stronie żołądka; Nieprzyjaciel Dziewicy w karku; Verrine w lewej skroni, Lubieżność, należąca do stopnia Cherubinów, w żebrze po lewej stronie ciała. Siostrze Seraphice rzucono urok na żołądek - pod postacią kropli wody strzeżonej przez Barucha, albo, podczas jego nieobecności, przez Carreau. Siostra Anne d'Escobleau miała w żołądku magiczny liść berberysu, nad którym czarcią pieczę sprawował Elymi, jednocześnie strzegący purpurowej damaszki tkwiącej w żołądku jej siostry. Co zaś do opętanych konwersek, to pod każdą pachą Elizabeth Blanchard ulokował się jeden diabeł, w jej lewym pośladku zaś zamieszkał trzeci - zwany Węglem Nieczystości. Jeszcze inne znalazły schronienie pod pępkiem, poniżej serca oraz pod lewą brodawką sutkową siostry. Cztery demony weszły w ciało Françoise Filatreau: Ginnillion zajął przednią część mózgu, Habel wędrował po całym ciele, Buffetison umieścił się poniżej pępka, Psi Ogon zaś, należący do rzędu Archaniołów - w żołądku'' - Aldous Huxley ,,Diabły z Loudun''

Alchemiczna dietetyka

,, [...] podłożem entuzjastycznego stosunku do antymonu Paracelsusa [...] była fałszywa analogia. 'Podobnie jak antymon puryfikuje złoto, nie pozostawiając w nim żadnych zanieczyszczeń, w podobnej formie oraz kształcie oczyszcza ludzki organizm'. Ta sama fałszywa analogia pomiędzy sztuką metalurga i alchemika z jednej strony a sztuką lekarza i dietetyka z drugiej zaowocowała przeświadczeniem, iż wartość pokarmu jest tym większa, im dokładniej pokarm ów został oczyszczony - czyli że biały chleb przewyższa wartością chleb razowy - oraz że długo gotowany bulion jest zdrowszy niż jego składniki, czyli mięso i warzywa. Uchodziło za pewnik, że 'ordynarne' jedzenie wpędza w prostactwo jego konsumentów. 'Ser, mleko i ciastka owsiane - twierdzi Paracelsus - nie mogą przydać nikomu subtelnego usposobienia'. Dopiero wraz z wykryciem i wyodrębnieniem witamin, co nastąpiło jedno pokolenie wstecz, stare i fałszywe analogie z alchemią przestały czynić spustoszenie w naszych teoriach dotyczących odżywiania'' - Aldous Huxley ,,Diabły z Loudun''

Pigułki wieczyste

,, [...] aptekarze sprzedawali bowiem 'pigułki wieczyste' wykonane z metalicznego antymonu. Połknięte, drażniły one błony śluzowe, przechodząc przez jelita i działając jak środek przeczyszczający; taką pigułkę można było potem wydobyć z zawartości nocnego naczynia, dobrze umyć i użyć ponownie dowolną liczbę razy. Ponosząc tylko jeden wydatek, można było potem już nie kupować środków na przeczyszczenie. Doktor Patin mógł do woli ciskać gromy, parlament mógł do woli zakazywać, jednak dla cierpiących na obstrukcję francuskich bourgeoise antymon miał nieodparte zalety. 'Pigułki wieczyste' uchodziły za część schedy i gdy przeszły przez wnętrzności jednego pokolenia, przekazywano je następnemu)'' - Aldous Huxley ,,Diabły z Loudun''

Z czarownicami przeciw heretyckiej królowej

,,Jeszcze bardziej pewne jest to, iż królowa Elżbieta I (wraz z Królewską Radą Przyboczną) była przeświadczona, słusznie bądź niesłusznie, że katolicy z Wysp oraz krajów zamorskich posługują się czarownicami i czarownikami, żeby zgładzić ją, władczynię'' - Aldous Huxley ,,Diabły z Loudun''