,,Warto zauważyć, iż na świecie funkcjonuje wiele różnych grup wiccan. [...] Możemy wymienić wiele takich grup:
a) Dianiczna Wicca (Dianic Wicca) bywa też określana mianem 'czarostwa dianicznego' lub 'feministyczno - dianicznego czarostwa'. Składają się na nią dwa nurty. Tradycja ta została zapoczątkowana w 1968 roku przez Zsuzsannę Budapest w Berkeley. Miało to miejsce w wigilię Wszystkich Świętych. Pierwotna nazwa grupy brzmiała Women's International Terrorist Conspiracy from Hell (akronim - WITCH). W tradycji tej obecne są zarówno elementy brytyjskie, jak i elementy włoskiej magii ludowej oraz tradycyjne techniki uzdrawiania. Drugi nurt obecny w dianicznej wicce , skupiający się na rzymskiej bogini - łowczyni Dianie, został założony przez Morgan McFarland i Marka Robertsa. Ponieważ w obu odłamach dianicznej wicca czczona jest wyłącznie Bogini (żeński aspekt Boga), albo też Bóg zajmuje drugie miejsce po niej, grupa ta uznawana jest za feministyczny odłam wicca. Grupy dianicznej wicca często przyjmują wyłącznie kobiety.
b) Minojska Wicca reprezentowana przez Bractwo Minojskie (Minoan Brotherhood) zostało utworzone w 1975 roku w Nowym Jorku przez Edmunda Buczynskiego ('Lord Minos Gwydion - Hyakinthos'). Buczynski był związany z tradycją garderiańską. Braterstwo Minojskie to męska tradycja inicjacyjna, powstała jako wynik buntu przeciw tradycjom wiccańskim, które nie akceptowały w swym kręgu homoseksualistów. Stąd też jej charakterystyczną cechą jest wyraźne ukierunkowanie ruchu na społeczność homoseksualistów, praktykowanie magii z odwołaniem się do tradycji minojskiej, wykorzystanie elementów mitologii ludów bliskowschodnich i Egiptu. W 1978 roku powstał z kolei analogiczny ruch skupiający wyłącznie kobiety, założony przez Lady Rhea i Lady Miw - Sekhmet (naprawdę Carol Bulzone). Ruch ten jest znany pod nazwą Siostrzeństwa Minojskiego (Minoan Sisterhood). Obie były zaangażowane w ruch wicca od lat siedemdziesiątych XX wieku. Prowadzą także sklep magiczny.
c) Strega (wł. 'czarownica') to tradycja wywodząca się z Włoch. Dla członków ruchu najważniejszym tekstem jest wydana w 1899 roku książka Charlesa Lelanda Aradia. Ewangelia czarownic (Aradia or Gospel of the Witches). Autor twierdził, że zawarte w niej informacje otrzymał od wiedźmy Maddaleny. Na treść książki składają się opowiadania o dawnej wierze, której głównymi bóstwami były Diana (związana z księżycem), Lucyfer (światłość) i pierwsza czarownica Aradia. Miała ona zejść na ziemię, by nauczyć ludzi magii, a następnie wróciła do nieba. Strega skupia przede wszystkim wyznawców włoskiego pochodzenia.
d) Zielona Wicca (Green Wicca) mocno akcentuje związki z przyrodą i oddawanie jej czci. Czerpie z ludowych podań o skrzatach, elfach, duchach drzew i strumieni oraz z praktyk druidów.
e) Czarostwo 1734 (1734 - Witchkraft) to grupa stworzona przez Joego Wilsona i opierająca się na naukach Roberta Cochrana, twórcy covenu Tubal Cain. Nazwa 'czarostwo' 1734 jest związana z rokiem, od którego rzekomo można określić ciągłość tradycji. Jest to tradycja zdecydowanie bardziej patriarchalna niż wicca. Brak w niej struktury hierarchicznej. Duży nacisk kładzie się na kult zmian zachodzących w przyrodzie.
f) Nordycka wicca (Norse wicca) jest z kolei związana z tradycjami nordyckimi i teutońskimi. Czerpie z wierzeń dawnych ludów germańskich. Wiele z tradycji należących do tego nurtu stara się ze wszystkimi detalami odtworzyć dawne zwyczaje i kulty.
g) Słowiańska Wicca (Slavic Wicca) jest obecna wśród polskich i rosyjskich emigrantów w USA. Członkowie tego nurtu oddają cześć bogom słowiańskim. Przykładowo bogini przywoływana jest imieniem Mokosz, bóg zaś imieniem Swaróg. Nurt nawiązuje do tradycji gardneryjskiej.
h) Pictish, czyli magia szkocka, skupia się na naturze. Najczęściej jest to praktyka indywidualna, skoncentrowana na magicznych energiach wszystkich aspektów natury. Nie jest ukierunkowana na religię.
i) Chrześcijańska wicca włącza w obręb kultu wicca kult Jezusa i Maryi, która zwykle jest utożsamiana z Boginią. Nurt ten bazuje na eklektycznych formach chrześcijaństwa, kabale oraz na gnostyckich zaklęciach.
j) W Angielskiej Wicca Vivianne Crowley czarostwo jest interpretowane w świetle psychologii jungowskiej.
k) Ceremonialna Wicca (Ceremonial Wicca) to odłam, który - jak sama nazwa wskazuje - kładzie nacisk na magię ceremonialną. Ceremonie mają oczywiście silny związek z naturą.
l) Rodzinna Wicca (Family Wicca), zwana także dziedziczną, ma być przekazywana w obrębie jednej rodziny, z pokolenia na pokolenie. Niektórzy utrzymują, że w ich rodzinach tradycje czarostwa sięgają kilku pokoleń wstecz'' - Maciej Strutyński ,,Neopogaństwo''
UWAGA: Nie jestem wiccaninem, ani nikogo do tego nie zachęcam. Tekst zamieściłem wyłącznie jako ciekawostkę dla fantastów.
