Zamykam ,,Bursztynową Księgę''

Dzisiaj skończyłem ostatecznie publikowanie fantazji rzekomo zawartych w ,,Bursztynowej Księdze''. Ukończyłem pracę czasochłonną, lecz dająca dużo satysfakcji. Teraz zachęcam drogich Czytelników do podzielenia się ze mną w komentarzach opiniami, które z runwirskich krain i ludów podobały im się najbardziej i dlaczego.

Morze Tuareskie

,,Tuaregowie, koczowniczy szczep hamicki zach. Sahary […], zajmujący się pasterstwem, różnemi rzemiosłami, handlem między Afryką płn. a Sudanem; usposobienia wojowniczego (broń: lanca, miecz, tarcza skórzana), wyznają mahometanizm, żyją jednak w monogamji i uznają matrjarchat. Z licznych ich plemion ważniejsze: Asgar, Ahaggarr, Kelowi'' - ,,Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga tom 17 Szkocka literatura do Victor''

Według ,,Bursztynowej Księgi'' spadły w 2012 r. zaczarowany meteoryt spowoduje transmutację największej pustyni świata – Sahary w rozległe morze, które zostanie nazwane Morzem Tuareskim.

W erze runwirskiej Morze Tuareskie, pod wieloma względami przypominające obecne Morze Śródziemne, będzie obmywało brzegi południowo – zachodniej części Kontynentu Czeczeńskiego oddzielając Cesarstwo Ojrańskie od Czarnego Cesarstwa Sahelu. Największym portem Morza Tuareskiego będzie wspaniałe miasto Alfons w Cesarstwie Ojrańskim, wzniesione przez cesarza Alfonsa Grimaldiego. W morzu tym będą żyć takie istoty jak: syreny, trytony, okeanidy, nereidy, morskie smoki, karmazynowe wieloryby, kaszaloty, foki mniszki, żółwie karetty, Turcy Morscy (ludzie z rybimi ogonami noszący turbany), olbrzymie rekiny megalodony, Telchinowie (rasa podobna do żółwi morskich), konie morskie, małpy morskie, olbrzymie, morskie kameleony, olbrzymie ośmiornice i mątwy. Fale tego morza będą obmywać niewielki Archipelag Tuareski, zamieszkany przez niedobitki współczesnych Tuaregów. Ludzie ci będą płacić dań cesarzom ojrańskim i porzucą islam, by czcić boginię morza Binatar. 

Morze Bajkalskie

,,Morze przesławne, Bajkale ty nasz,

Łajbo dziurawa płyń burzy na przekór,

Żagle podarte wciągnijcie na maszt

Już niedaleko do brzegu! […]'' - pieśń rosyjska ,,Morze przesławne''

Jak podaje ,,Bursztynowa Księga'' po upadku zaczarowanego meteorytu w 2012 r. wyleje jezioro Bajkał na stałe zatapiając Buriację – jedną z republik autonomicznych w Federacji Rosyjskiej, Mongolię, oraz chińską Mongolię Wewnętrzną. Na ich miejscu powstanie śródlądowe morze, zwane Morzem Bajkalskim. Buriaci i Mongołowie wezmą udział w chińskim podboju Rosji, zaś po zdobyciu Moskwy przez Chińczyków, Buriaci podbiją Łotwę i Estonię, zaś Mongołowie – Finlandię. Dla Łotyszów, Estończyków i Finów będzie to oznaczało wymordowanie, bądź wypędzenie.

Zimne, zamarzające zimą Morze Bajkalskie (runwirskie: ,,Bajkałskije Morje'', ojrańskie: ,,Nordlin'') będzie leżało w północno – wschodniej części Kontynentu Czeczeńskiego. Będzie to najgłębsze morze ery runwirskiej osiągające 1555 m głębokości. W runwirskiech mitach władcą Morza Bajkalskiego będzie Car Wodnik (Car Vodnik), ojciec dwóch zmiennokształtnych córek Szyłki i Nerki.

W Morzu Bajkalskim będą żyły foki, ryby gołomianki, gąbki Lubomirskiego (odkryte w XIX wieku przez polskiego zoologa Władysława Dybowskiego, brata Benedykta Dybowskiego), rekiny, łotrugi (15 – metrowe jesiotry), zaś na wybrzeżach będą się osiedlały niedźwiedzie polarne i Oxiowie – ludzie z głowami fok bajkalskich.

Morze Madziarskie

Jak podaje ,,Bursztynowa Księga'' po upadku zaczarowanego meteorytu w 2012 r. wyleje Balaton za trwałe zatapiając całe Węgry, Chorwację, Słowenię, Siedmiogród (Rumunia), Zakarpacie (Ukraina), oraz Słowację. W miejscu tych państw i regionów powstanie olbrzymie, śródlądowe morze, zwane Morzem Madziarskim.

W erze runwirskiej Morze Madziarskie (po runwirsku: ,,Mad'iarskije Morje'', po węgiersku: ,,Magyartenger'') będzie się znajdowało na południu Kontynentu Czeczeńskiego, zewsząd otoczone ziemiami zamieszkanymi przez Runwirów – potomków dzisiejszych Słowian. To zamarzające zimą morze będzie osiągało 1015 m głębokości. Jego fale będą opływać brzegi wysp Jobbik (Ostrov Jovvik) – zamieszkanej przez rasę zdegenerowanych, nagich kanibali, o brązowej skórze i wielkich, wystających kłach (rasa ta powstanie ze związków węgierskich Cyganów z demonami i upiorami), oraz powstałe z dzisiejszych tatrzańskich szczytów górskich na Słowacji – czczone przez Runwirów wyspy Krywań (Krivan') i Gerlach (Gierłach). Na wyspie Krywań będzie się znajdować chram Czarnego Rogana – bohatera książek fantasy słowackiego autora Juraja Červenáka. U wybrzeży Morza Madziarskiego będą grasować liczni kozaccy korsarze.

W Morzu Madziarskim będzie się łowić śledzie, dorsze, makrele, flądry, babki, węgorze, łososie, jesiotry, foki mniszki, żółwie skórzaste i żółwie karetty. Spotykać tam się też będzie delfiny. Z istot rozumnych innych niż ludzie należy wymienić: luzony (rasę ludzi z rybimi ogonami), morskie nimfy czeltice, morskie wodniki w spiczastych czapkach, lwy morskie (lwy bez grzywy pokryte rybimi łuskami), morskich mnichów i morskich biskupów, oraz Turków Morskich (rasę brodatych trytonów noszących turbany i walczących krzywymi szablami).

Morze Amazońskie

Jak podaje ,,Bursztynowa Księga'' Morze Amazońskie – drugie co do wielkości morze ery runwirskiej będzie leżało u wybrzeży Królestwa Favelas na kontynencie Caleb. Owe tropikalne morze, zajmujące tereny dzisiejszej Puszczy Amazońskiej, będzie liczyć sobie 202 m głębokości i opływać archipelagi Carioca i Copacabana (pozostałości dzisiejszej Brazylii). Będzie to siedlisko takich istot jak: syreny, trytony, nereidy, okeanidy, latające rekiny, 12 – metrowe węże morskie i mureny, wskrzeszone przez magię meteorytu elasmozaury i kronozaury, dwunożne, czerwone smoki morskie – syrdony, bajecznie kolorowe, skrzydlate ryby, gigantyczne głowonogi, Otarianie – ludzie z głowami uchatek kalifornijskich i wiele innych. Ponadto będzie to rejon aktywności licznych piratów, w tym szczególnie groźnych – Sióstr Amazońskich (bractwa wojowniczek napadających na statki). 

Morze Himalajskie

,,Gdybyśmy cofnęli się w czasie o 70 milionów lat i spojrzeli z przestrzeni kosmicznej na naszą planetę […] Ujrzelibyśmy Indie jako wyspę na równiku, a w miejscu Himalajów rozciągałoby się morze'' - ,,Ostatnie dinozaury'' [w]: ,,Zwierzaki'' nr 1 (49) styczeń 1996

Jak podaje ,,Bursztynowa Księga'' po upadku zaczarowanego meteorytu w 2012 r. Indie podbiją dwa himalajskie państwa: Nepal i Bhutan. Kilkanaście lat później pod wpływem magii meteorytu dojdzie do transmutacji najwyższych gór świata w rozległe morze, pod którego falami znajdą się Nepal, Bhutan i wielkie obszary północnych Indii.

Morze Himalajskie będzie największym morzem ery runwirskiej, obmywającym brzegi Undii, Urdii i Lamastanu, połączone z Oceanem Vurukasza poprzez Kanał Gangi. Owe tropikalne morze o bardzo dobrze rozwiniętej linii brzegowej, będzie miało 1557 m głębokości w najgłębszym miejscu (Głębia Varuny). Z himalajskich wysp na uwagę zasługują: Wyspa Yeti (zamieszkana przez ,,ludzi śniegu'' pożerających rozbitków), oraz Sherpa i Gurkha zamieszkane przez niedobitki współczesnych ludów Szerpów i Gurkhów żyjących obecnie w Nepalu.

W Morzu Himalajskim będą żyć liczne zwierzęta i stwory jak: wskrzeszone przez magię meteorytu amonity, trylobity, ichtiozaury, olbrzymie żółwie archelony, wieloryby alula, karmazynowe wieloryby, orki himalajskie, syreny, morscy ludzie, konie morskie, węże morskie, smoki morskie, gnieżdżące się u wybrzeży olbrzymie ptaki z gatunku Avis indica, strusie morskie, szczury morskie, kraxy (wielkie, drapieżne żółwie morskie), krakeny, małpy morskie, tuńczyki, diugonie, żółwie szylkretowe, uchatki himalajskie, rekiny, koralowce tworzące Wielką Rafę Himalajską i wiele innych. 

Rzut oka na słowiański dualizm

,,Dawno temu panował na ziemi car Dabog, a na niebiosach Pan Bóg. Porozumieli się oni ze sobą; dusze grzesznych ludzi należały do Daboga, dusze sprawiedliwych do Pana Boga w niebiosach'' - południowosłowiańska bajka ludowa. 

Adam Mickiewicz o wiłach

,,Wiła jest coś na kształt jeniuszów, gnomów, sylfów. Łączy w sobie własności tych wszystkich tworów fantazji. Poeci wyobrażają ją sobie zawsze jako dziewicę cudnej piękności. Unosi się ona w powietrzu; ugania się za obłokami. Niebezpiecznie jest spotkać się z nią, a tym bardziej przerwać jej mitrygę. Niekiedy udziela dobrych rad podróżnym; częściej jednak zwodzić ich zwykła'' - Adam Mickiewicz, wykład o literaturze południowosłowiańskiej z 1841 roku.