,,’Obiekt
zabezpieczono w ramach unijnego projektu ochrony dziedzictwa
kulturowego’ - głosiła tabliczka przynitowana do blachy.
Doktor
pociągnął za nią, ale siedziała mocno.
-
Żebraki. - Pogroził pięścią odległemu urzędowi wojewódzkiemu.
- Że niby nie stać tych dziadów na kilka cegieł i trochę
cementu, musieli się obcych prosić… - Splunął. - A ja im: o!
Wyciągnął
z kieszeni marker i wymalował pomiędzy gwiazdkami okazałą trupią
czachę.
-
Trochę to, panie kolego, niepolitycznie – odezwał się magister.
- W końcu nasze badania, także te tutaj, też finansowane są z
grantów unijnych.
-
To zupełnie inna sytuacja! Przysyłają mi kasę na wykopaliska i co
na to poradzę? […] Przecież nie oddam pieniędzy na zmarnowanie.
[...]’’ - Andrzej Pilipiuk ,,Świątynia’’ [w]: tegoż,
,,Szewc z Lichtenrade’’
Wciąż
pamiętam z lat swej młodości nachalną i agresywną kampanię
propagandową w prasie i telewizji na rzecz wejścia Polski do Unii
Europejskiej, ostrzeżenia przed tym krokiem w ,,Niedzieli’’,
,,Naszym Dzienniku’’
i ,,Radiu Maryja’’,
zaś już po 1 maja 2004 r. (jednego z najsmutniejszych dni w moim
życiu) – zajęcia o integracji europejskiej na studiach
historycznych na Uniwersytecie Szczecińskim.
Dziś
mogę powiedzieć, że sprawdziły się przynajmniej niektóre obawy
eurosceptyków. Trwają mianowicie ideologiczne ataki unijnych
lewaków na konserwatywne rządy Polski i Węgier. Równocześnie
Niemcy i Francja, sprawujące hegemonię w owej organizacji,
przyczyniły się do wybuchu wojny na Ukrainie, prowadząc interesy z
putinowską Rosją, mimo ostrzeżeń Polski.
Tak
pisałem o UE w swoim poemacie dygresyjnym napisanym w trzeciej
klasie gimnazjum:
,,Dzisiaj
każdemu narodowi pokory potrzeba;
Od
Niemców – Hitlera.
Oto
Polak potrzebuje adwokata, bo
J.
T. Gross ma go za kata!
Więc
Unia Europejska – tak rzecz się nazywała;
Przyjechał
pan Javier a było mu Solana.
Wacław,
Aleksander i Węgier prezydent –
Wszyscy
na piersiach rozdzierali swe szaty. Wołali:
‘’Ja
będę pierwszy – ja wejdę do NATO!!!’’
Ref. Nie
dam ja się, nie dam ja się nikomu, nikomu, nie dam ziemi Niemcom,
ziemi Niemcom, ni kasy Żydom.
Weszli
do Unii i się rozglądają –
Widzą
Brukselę taką sobie ładną,
A
lewicowe media tak się wydzierają:
‘’Chcę
do Europy, prowadź mnie bracie, widzę, że wygram większe
bezrobocie!!!’’
Ref. Nie
dam ja się, nie dam ja się nikomu...
A
w tej Brukseli cuda niewidy
Na
stołkach siedzą liberały i libertyny.
Oficjalnie
nie faszystują, a jednak ‘’hitlersyny’’!
Ref. Nie
dam ja się, nie dam ja się nikomu...
A
ci panowie tak sobie poczynają;
W
czambuł Maryję ohydnie znieważają,
Na
życie ludzkie plują,
Ziemię
wykupują,
A
na Polaków grzmiące gęby mają.
Ref. Nie
dam ja się, nie dam ja się nikomu, nikomu,
Nie
dam ziemi Niemcom, ślubu zboczeńcom,
Nie
dam kasy Żydom
A
pokłonu transwestytom
Nie
pozwolę bezbożnikom
Pluć
Matce mej po twarzy
Wezmę
przykład z Czech, Węgier,
Irlandii
i Słowacji,
Prawdę
głosić się odważę!
Nie
dam ja się, nie dam ja się,
Propagandzie
splugawić
Ni
domu.
Nie
zabiję dziecka, nie zabiję dziecka
Nie
dam mordować babć i dziadków
Jeszcze
raz Polska da przykład
Całemu
światku’’!
- ,,Milenium, czyli Nowe Triumfy’’
W sierpniu
2004 r. przetłumaczyłem na język starokrasny ,,Odę do
radości’’:
,,O
iriakoł, pirodei,
florias
ov elizijsken agrikoł!
Santyja an
payentizen santyj ganok,
Stetiev
ysen inspirnyj khor.
Payentiza
likost’ evrayo ciemli,
unita ocen
zorunitał fadm’!
Evrayen
cidianen łybiet’ brudasen,
tamuj ygzen
payentizen halaseus! [...]’’
W
fantazji o Ordanie z Brustaborga, do krainy Halfingii zamieszkanej
przez hobbity, przybyli z naszego świata czerwonym samochodem unijni
socjaliści i z pomocą półorków objęli władzę w owej krainie.
Zmuszali hobbity do noszenia butów i wprowadzili wiele innych
nakazów i zakazów, aż Ordan pomógł hobbitom ich wygnać.
Śniło
mi się, że:
- w
Szczecinie na Bramie Portowej, dwie stare kobiety łapały gołębie,
aby je zabijać i zjadać, zrobiło mi się żal tych ptaków, idąc
dalej, na cały głos przeklinałem publicznie Unię Europejską,
która wbrew szumnym obietnicom nie zapewniła Polakom dobrobytu.
