Kot i tygrys

,,W Asamie wioskowa starszyzna wciąż rozprawia o czasach , gdy kot żył ze swoim bratem, tygrysem. Legenda o udomowieniu kota głosi, że tygrys zachorował i dostał dreszczy. Potrzebował więc ognia, aby się ogrzać, lecz jedynie człowiek wiedział, jak rozniecić płomienie. W sukurs bratu pospieszył kot - popędził do ludzkiej osady, jednak nikogo nie zastał. Na podłodze znalazł za to rybę i ryż. Nie mógł się oprzeć. Po rybnej uczcie ułożył się przy ogniu i zasnął; dopiero po przebudzeniu przypomniał sobie, w jakim celu przybiegł do wioski; czym prędzej wziął w pysk płonący patyk i wrócił do przyjaciela. Kiedy tygrys ozdrowiał, kot wyjaśnił mu, że odkrył nowy sposób na życie - przy człowieku, w cieple, ze stałym dostępem do jedzenia'' - Madeline Swan ,,Historia kotów'' 

 

El - Broosha

 

,,Inna wersja legendy z kotem - wampirem krążyła po Hiszpanii, a jej bohaterem był wielki zwierz zwany El - Broosha. Wierzono, że pojawia się on w środku nocy i wysysa krew dzieciom śpiącym w łóżeczkach'' - Madeline Swan ,,Historia kotów''

 

Kot z Nabeshimy

 

,,Otóż dobrze znana jest historia demonicznego kota wampira z Nabeshimy. Mówi się, że kot ten zamordował piękną dziewicę ugryzieniem w szyję. Następnie, wcielając się w jej ludzką postać, zaatakował kochanka kobiety, wysysając z niego krew i pozbawiając sił do walki. Na koniec z odsieczą przybył jednak przyjaciel księcia - złapał bestię i pozbawił ją życia'' - Madeline Swan ,,Historia kotów''

Legendy o kotach manx

 ,,Uważa się, że Noe zabrał na Arkę kota Manx. Według niektórych przekazów zwierzę zbyt wolno wchodziło na pokład - Noe zdenerwował się i trzasnął wrotami, pozbawiając kota ogona. O d tamtej pory koty Manx nie mają ogonów. O rasie tej mówi się, że jej początki wiążą się z Kornwalią. Dopiero stamtąd zwierzęta te - podobno obdarzone boską mocą - miały przedostać się na Wyspę Man. [...] Wiele legend łączy koty tej rasy z kocimi rozbitkami z fenickich okrętów handlowych. Jedna z nich głosi, że kot Manx pochodzi z Japonii i został przywieziony do Europy przez fenickich żeglarzy, jeszcze zanim ci dotarli na tereny dzisiejszej Wielkiej Brytanii'' - Madeline Swan ,,Historia kotów''

 

Kot morski

 ,, [...] Brendan Żeglarz wraz z towarzyszami przybili do brzegu i udali się do małego kamiennego kościółka. W środku znaleźli starego, zmizerniałego człowieka, który na klęczkach odprawiał modły. Gdy tylko ich zobaczył, natychmiast kazał im odejść, ostrzegając, że w pobliżu czai się kot morski, który osiągnął niebotyczne rozmiary po tym, jak straszliwie się najadł.

 

    Brendan Żeglarz wraz ze swoją kompanią pospiesznie odpłynął z wyspy, lecz po chwili za okrętem ukazała się wielka bestia  z oczami niczym okręty ze szkła. Święty błagał Chrystusa, by powstrzymał potwora. Niebawem z wiru wyrosła kolejna bestia , po czym obie zaczęły zaciekle walczyć, aż przepadły w falach morza i ślad po nich zaginął. Brendan podziękował Bogu, powrócił na wyspę, odnalazł starca i zapytał o przedziwne stworzenie. Zamiast odpowiedzi usłyszał:

- Gdy w poszukiwaniu zbawienie przybywaliśmy tu z Irlandii, było nas dwunastu. Jedenastu padło trupem, tylko ja zostałem. I tak czekam, o święty!

    Kiedy starzec przyjął komunię z rąk św. Brendana, natychmiast skonał. Pochowano go tuż przy pozostałych jedenastu kompanach'' - Madeline Swan ,,Historia kotów''

Carbar

 ,,Do dziś krążą historie o irlandzkim królu Carbarze. Mówi się, że miał on głowę kota i dowodził wielką kocią armią, która pewnego razu wybrała się na bitwę w hełmach z przyczepionymi dziwnymi skórkami dzikich kotów'' - Madeline Swan ,,Historia kotów''

Legenda o kocie perskim

 ,,Na Wschodzie XIV - wieczna perska legenda satyryczna wychwala pewnego kota perskiego - bohatera wielkiej wojny kotów i szczurów. Przywódca kotów przypominał smoka - miał pierś niczym pancerz i pazury jak orzeł, natomiast armię szczurów prowadził dowódca odważny i roztropny. Szczury dysponowały lepszą bronią, ale ich antagoniści mieli szpony, kły i - nade wszystko - inteligencję.

    Istnieje kilka różnych zakończeń tej opowieści. Według jednego z nich po ostatecznej bitwie kot bohater trafia do więzienia, a szczury świętują zwycięstwo. Przywiązany do słupa lichą liną kot rozrywa więzy  'szponami orła i ogonem węża', po czym w pojedynkę pokonuje zastępy wroga'' - Madeline Swan ,,Historia kotów''