Bar Juchne

,, [...] - bajkowy ptak ogromnych rozmiarów, którego rozłożone skrzydła mogą objąć słońce. Talmud podaje, iż pewnego razu jedno z jaj tego ptaka, wypadłszy z gniazda, złamało trzysta cedrów i zrównało z ziemią  sześćdziesiąt osad. Jest pokrewny arabskiemu → Rokowi, perskiemu →  simurgowi i hinduskiemu → Garudzie'' - J. C. Cooper ,,Zwierzęta symboliczne i mityczne''

Anqa

,, [...] olbrzymi ptak mityczny, zdolny porwać słonia z taką łatwością, jak kot porywa mysz. Żył 1700 lat i podobnie jak feniks spalał się we własnym ogniu i się odradzał. Mahomet miał ponoć powiedzieć, iż Bóg stworzył anqę w czasach Mojżesza, lecz dwa pierwsze ptaki tak się rozmnożyły, że pożarły wszystkie dzikie bestie, a następnie zaczęły porywać dzieci. Wówczas ludzie zwrócili się do Khaleda, a ten do Boga, który pozbawił ptaki możliwości prokreacji, tak że anqi wymarły. Wydaje się, że można je kojarzyć z arabskim ptakiem → Rokiem lub perskim → simurgiem'' - J. C. Cooper ,,Zwierzęta symboliczne i mityczne''

Foki

Foki są grupą ssaków płetwonogich. Od morsów i uchatek różnią się torpedowatym kształtem ciała, brakiem małżowin usznych, oraz tym, że w przeciwieństwie do uchatek są niezgrabne na lądzie. Żyją w morzach opływających Europę, Azję, Amerykę Północną i Antarktydę. Dwa gatunki: foka bajkalska i foka kaspijska zamieszkują wody słodkie. Foka szara sporadycznie bywa widywana w zachodniopomorskich jeziorach Dąbie i Łebsko. Potomstwo rodzi się na lądzie. Odżywiają się rybami, mięczakami i krylem, zaś lampart morski dodatkowo zjada pingwiny i inne foki np. fokę krabojada. Najstarsze płetwonogie pochodzą z miocenu. Najprawdopodobniej foki pochodzą od prehistorycznych wydr, a uchatki i morsy – od niedźwiedzi.

W Bałtyku żyją trzy gatunki tych ssaków: foka szara, foka pospolita i foka obrączkowana. Najsłynniejszym z tych ssaków jest foka szara Balbina ze stacji na Helu.

Inną wyłącznie europejską foką jest mniszka śródziemnomorska. Żyje w Morzu Śródziemnym. Ma krótki i szeroki pysk. Jej najbliżsi krewni to: wymarła mniszka karaibska żyjąca u wybrzeży Antyli i zagrożona wyginięciem mniszka hawajska.

Areały dwóch słodkowodnych fok: kaspijskiej i bajkalskiej określają ich nazwy. Pierwsza żyje w Morzu Kaspijskim, a druga w jeziorze Bajkał. Foka bajkalska jest ciemnoszara, z jaśniejszym brzuchem (ubarwienie maskujące w wodzie).

Foka grenlandzka żyje u polarnych wybrzeży Ameryki Północnej i w Morzu Białym. Jej młode rodzą się pokryte białym i puszystym futrem maskującym je na śniegu. Jest ono powodem ich zguby, ponieważ ludzie polują na ich młode. Czynią to na lądzie. Podobno obdzierają je żywcem ze skóry. Chociaż usprawiedliwiają się, że na mrozie i na lądzie jest to niemożliwe, słynne zdjęcie foki zabijanej pałką zelektryzowało świat. Na szczęście coraz więcej ludzi rozumie potrzebę ochrony fok. Do protestów przyłączyła się aktorka Brigitte Bardot i organizacja ekologiczna Greenpeace. Ci ostatni malują focze niemowlaki nieszkodliwą dla przyrody farbą, aby zniechęcić ich morderców. Pomysł był dobry, ale błędem ekologów było to, że ostrzegli o swoim zamiarze. Na miejscu odebrano im farbę.

Największą foką świata jest słoń morski, zwany mirungą (5 m długości). Został tak nazwany ponieważ u starych samców nos jest wydłużony w krótką trąbkę. Samice są mniejsze od samców. Młode rodzą się pokryte czarnym futrem. Żyje w wodach opływających Antarktydę. Jest bardzo łagodny dla człowieka, podrażniony ,,płacze'' czarnymi ,,łzami''. Kiedyś ludzie masowo zabijali słonie morskie dla ich tłuszczu.

Zaprzeczeniem łagodnego słonia morskiego jest kapturnik żyjący u polarnych wybrzeży Ameryki Północnej, nazwany tak dlatego, że na głowie ma podłużny ,,balon'' ze skóry.

Lampart morski żyje natomiast na Antarktydzie. Jako jedyna foka na świecie poluje na pingwiny i inne foki.

Wiele fok jest gatunkami zagrożonymi i ginącymi. Spustoszenie w populacjach tych zwierząt czynią odłowy ich młodych, zanieczyszczenia mórz i oceanów. Negatywny wpływ na te zwierzęta mają też masowe połowy ryb stanowiących ich pożywienie. Niektóre foki duszą się w sieciach rybackich. Ginące są: foki szare (znajdują się w Polskiej Czerwonej Księdze) i obydwie mniszki: śródziemnomorska i hawajska. Dzięki ochronie ocalono słonia morskiego.  

Oniricon cz. 262

Śniło mi się, że:

- spotkałem Lucy Lawless i dziwiłem się czemu ma włosy brązowe, a nie czarne jak Xena,

- na stronie o nazistowskim okultyzmie pisano o olbrzymim bobrze żyjącym prawdopodobnie w Europie Środkowej w plejstocenie,

- Konrad T. Lewandowski postulował na Facebooku, aby osuszyć Puszczę Białowieską,

- Jan Szyszko chciał wytępić wilki w Polsce,

- na ulicy spotkałem Pavlasa ov Vidłara, który powiedział, że mnie nienawidzi i chciał mnie bić, UWAGA: To tylko sen, nic takiego się nie wydarzyło,

- jakiś mężczyzna włożył kobiecie zapalonego papierosa do pępka,

- w Książnicy Pomorskiej znalazłem książki Abrahama Merrita: ,,Twarz w otchłani'' i ,,Pierścień Krakena'',

- Mamie nie podobało się, że oglądałem serial o Xenie, bo mówiła, że bohaterki serialu mają pazury,

- Jena ov Blackeyova powiedziała mi, że jej ojciec szuka nowego mieszkania, a ja gdy spotkałem Alexandrusa ov Cocelaise chciałem go poprosić, aby modlił się za jej ojca, (w tym śnie Alexandrus miał samochód z szoferem),

- na ulicy spotkałem Jenę ov Blackeyovą, która mnie pocałowała w policzek,

- byłem na wyprawie zorganizowanej przez Dariusza Kwietnia do podziemnego świata, szukałem drogi wyjścia, lecz przejście było wąskie, Kwiecień pokazał mi człowieka z raną na głowie, gdy wreszcie opuściłem podziemny świat, padał deszcz, a Kwiecień polecił  mi ćwiczyć w siłowni na świeżym powietrzu,

- przybyłem do jakiegoś miasteczka, gdzie zgubiłem buty; jakiś chłopiec uznał mnie za boga i chciał, abym przy nim zdjął majtki, lecz ja go wyprosiłem, potem spotkałem Śmierć, która mówiła, że daje ludziom czas, by się z nią oswoili, aby się jej nie bali, zaszedłem do parku, gdzie na pagórku były groby; grób wessał do środka jakąś staruszkę i mnie samego, gdy umarłem, chłopcy, którzy mi kiedyś dokuczali, dorośli i urządzili manifestację, aby się ze mnie nabijać.