Mit o Ur - Nammu

 

 ,,Nawet, jeśli nie był bogiem za życia, Ur - Nammu został nim po śmierci; zachowany hymn opisuje, jak poległ w trakcie bitwy i po pogrzebie udał się wraz ze swoimi żołnierzami do świata podziemnego, gdzie wziął udział w uczcie i przekazał bogate dary tamtejszym bóstwom, otrzymał swój pałac i stał się opiekunem wszystkich wojowników poległych w walce. Nie był to nowy motyw: już w okresie wczesnodynastycznym III do bóstw Podziemia zaliczany był Gilgamesz, legendarny władca Unug. Tym razem jednak chodziło o króla dopiero co zmarłego, a nie herosa z zamierzchłej przeszłości'' - Arkadiusz Sołtysiak ,,Religie Mezopotamii'' [w]: Krzysztof Pilarczyk, Jan Drabina (red.) ,,Religie starożytnego Bliskiego Wschodu''

Lugalbanda

 

 ,,Jeden z nielicznych tekstów mitologicznych z tego okresu (ok. 2600 p. n. e.) to znaleziona w Abu Salabich opowieść o Lugalbandzie, legendarnym królu Unug, który za sprawą świętego związku z Inanną, sprawił, że spadł deszcz'' - Arkadiusz Sołtysiak ,,Religie Mezopotamii'' [w]: Krzysztof Pilarczyk, Jan Drabina (red.) ,,Religie starożytnego Bliskiego Wschodu''

 

Eponim Częstochowy

 

 ,,W czasach, gdy nikt jeszcze u nas nie budował mostów, płytkie przejście przez rzekę stanowiło ważne miejsce na handlowych szlakach. Wiedział o tym niejaki Częstoch, który przybył z rodziną nad Wartę i przy brodzie zbudował sobie chatę. Często gościł w niej podróżnych, pośredniczył w transakcjach i szybko dorobił się majątku. Inni zachęceni jego przykładem również zaczęli się tu osiedlać, powstała wioska, a później miasto Częstochowa. (...)'' - Paweł Zych ,,Atlas legend tom I''

 

Według innej legendy, nazwa Częstochowy wywodzi się od klasztornej wieży, która ,,często się chowa'' przed pielgrzymami przybywającymi do miasta. 

Oniricon cz. 636

 Śniło mi się, że:

 

- na planecie Pterotyjandii zobaczyłem kościół zbudowany przez katolickich misjonarzy i uznałem, że ziemskie kościoły są ładniejsze,

- zobaczyłem małe majazaury wykluwające się z jaj,

- w lesie spotkałem ptaka łęczaka (brodźca leśnego) o czerwonym dziobie,

- w Liszkowie w czasie II wojny światowej, Mach i Szebestowa walczyli w polskiej partyzantce, przyleciał do nich jastrząb i ludzkim głosem podziękował za opiekę nad pałacem,

- hrabia Liszkowski nauczył Macha gry w szachy lub warcaby rzucając trzema kostkami naraz,

- poszedłem do szkoły zapomniawszy zabrać ze sobą plan zajęć, na szkolnym korytarzu biłem się z Irenausem ov Kudlabicicem, który zamienił się w Dartha Vadera, a potem w szkolnej świetlicy słuchałem wykładu jakiejś nauczycielki, wreszcie poszedłem do gabinetu pielęgniarki gdzie Andrzej Pilipiuk przeprowadzał na mnie eksperymenty medyczne; nacinał mi skórę i wpuszczał do rany gąsienicę, która wychodziła drugą stroną,

- w czasie pandemii koronawirusa Chińczycy masowo spisują testamenty, w których widnieją listy zabytkowych przedmiotów z czasów starożytnych,

- istniały dwa akwaria morskie; jedno piękne, drugie brzydkie, to drugie założył lewak, mieszkańcy pierwszego akwarium zjedli stworzenia mieszkające w drugim,

- kolorowałem na czerwono gryfa, kiedy leżałem w łóżku w ścianie pękła rura z wodą i zaczęło zalewać podłogę, a ja poszedłem oglądać internetowy filmik Andrzeja Pilipiuka o traperze, który strzelał do Wielkiej Stopy, lecz tylko ją rozdrażnił,

- w ,,Sadze o wiedźminie'' pojawia się banda Kopciuszka uzbrojona w bicze,

- zobaczyłem bonobo z czerwonymi ustami,

- Matt Finch napisał powieść fantasy o upadłym aniele, który więził dzieci w świecie zwanym Eterną,

- leżałem w łóżku razem z Lilith, Babcia pytała mnie później czy uprawiałem z nią seks, lecz zaprzeczyłem,

- czytałem książkę o dawnych Węgrach; dowiedziałem się z niej o Karolu XX, który zdobył zamek, o węgierskich kreskówkach ostrzegających przed kąpielą w Dunaju (otyli Węgrzy nie stosują się do zakazu), oraz poznałem mit ugrofińskiego plemienia Aża z Syberii opowiadający o myśliwym, który sporządził sobie broń z ułamanego ciosu morsa czym ściągnął na swoje plemię gniew waleni,

- przeczytałem na niebieskiej tablicy słowa króla lubiącego hamburgery spisane białymi literami: .,Hipokrynezja jest najlepszą formą zabijania czasu'',

- w Empiku czytałem  ,,Księgę Welesa'' lub inny słowiański falsyfikat znaleziony w Podebłociu w Polsce, zastrzegłem, że nie jest to żaden dowód, ani na znajomość pisma przez dawnych Słowian, ani na istnienie Wielkiej Lechii,

- oglądałem w telewizji wybory miss, obok mnie leżały piękne kobiety w niebieskich bikini i ćwiczyły, a ja ćwiczyłem razem z nimi, dowiedziałem się, że jakiś gangster wykorzystywał seksualnie uczestniczki konkursu piękności i poczułem się winny,

- na Ukrainie Dymitr Mendelejew obronił przed karą śmierci młodą Albankę imieniem Opis lub Noacha, którą niesłusznie oskarżono o zjedzenie musztardy wyglądającej jak żabi skrzek,

- Herodot pisał, że zwykle Babilończycy dążyli do pokoju, a Grecy do wojny, lecz tym razem było na odwrót. 

Legenda o Hatszepsut

 

 ,,Hatszepsut [...] W celu wzmocnienia swej pozycji stworzyła legendę o swoich narodzinach jako córki królowej Jahmes i samego Amona, który wcielił się w jej ojca. Koncepcja boskich narodzin władcy, istniejąca w pewien sposób już w Starym Państwie, została tu po raz pierwszy wyrażona w tak jednoznacznej formie'' - Andrzej Ćwiek ,,Religia Egiptu'' [w]: Krzysztof Pilarczyk, Jan Drabina (red.) ,,Religie starożytnego Bliskiego Wschodu''

 

Płaska Ziemia

 

,,Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach Ziemi, powstrzymujących cztery wiatry Ziemi, aby wiatr nie wiał po ziemi ani po morzu, ani na żadne drzewo’’ - Ap 7,1.

 

Choć potocznie mówi się o kuli ziemskiej, w rzeczywistości Ziemia nie jest idealną kulą. Jest lekko spłaszczona przy biegunach, bowiem w przyrodzie (inaczej niż w matematyce) nie istnieją idealne figury geometryczne. Takie jest oficjalne stanowisko nauki przekazywane w szkołach na lekcjach geografii.

W popularnych wyobrażeniach ludzie dawnych wieków (zwłaszcza średniowiecza) uważali Ziemię za płaską. W rzeczywistości wyobrażenia te szybko i wcześnie korygował rozwój żeglugi. Na przestrzeni wieków ludzie wyobrażali sobie kształt Ziemi na najróżniejsze sposoby, zaś mocno zakorzenione łączenie średniowiecza z mitem Płaskiej Ziemi jest w istocie bardzo krzywdzące dla tej epoki.

W mitologii indyjskiej Ziemia w kształcie dysku opierała się na czterech słoniach (dignagach) stojących na grzbiecie olbrzymiego żółwia.

W mitologii słowiańskiej Ziemia spoczywała na grzbietach trzech wielorybów, na szczupaku, żabie, lub między rogami byka, opasana zaś była cielskiem Żmija lub Żmii (A. Szyjewski ,,Religia Słowian’’).

W mitologii Indian północnoamerykańskich Ziemia spoczywała na grzbiecie wielkiego żółwia.

Homer (VIII wiek p. n. e.) wyobrażał sobie Ziemię jako dysk otoczony oceanem i nakryty niebem.

Tales z Miletu (624/ 625 p. n. e. - 545/ 547 p. n. e.) uważał, że Ziemia unosi się na wodzie.

Anaksymander z Miletu (ok. 610 p. n. e. – ok. 546 p. n. e.) uważał, że Ziemia ma kształt cylindryczny.

Anaksymenes (585 p. n. e. – ok. 525 p. n. e.) uważał Ziemię za dysk oparty na poduszce powietrznej i tworzący gwiazdy ognistym wydechem.

Parmenides (ok. 540 p. n. e. - ok. 470 p. n. e.) uznał kształt kształt Ziemi za kulisty.

Arystoteles (385 p. n. e. - 322 p. n. e.) pisał, że zakrzywienie horyzontu wynika z kulistości Ziemi.

Eratostenes (276 p. n. e. - 194 p. n. e.) - grecki astronom, który w 240 r. p. n. e. oszacował wymiary Ziemi na podstawie padania promieni słonecznych w różnych miejscach pod różnym kątem.

Rzymianie podzielili glob na pięć stref klimatycznych: polarną północną, umiarkowaną północną, pustynną równikową, umiarkowaną południową i polarną południową. Dopuszczali również istnienie po drugiej stronie globu zamieszkanego lądu, który nazywali Antypodami.

Czang Heng (III wiek n. e.) - chiński astronom, który uważał Ziemię za kulistą.

Laktancjusz (240 – 320) przedstawił model Kosmosu przypominający Arkę Przymierza.

Św. Augustyn (354 – 430) w dziele ,,Państwo Boże’’ odrzucał wiarę w Antypody. Dziś nazwę tę stosuje się czasem do Australii i Nowej Zelandii.

Arjabhata (476 – 550) – indyjski matematyk i astronom, który w dziele ,,Arjabhatasiddantha’’ głosił istnienie kulistej Ziemi mierzącej 1967 vajan obwodu.

Kosmas Indikopleustes (V – VI wiek) głosił istnienie płaskiej, kwadratowej Ziemi zamkniętej wewnątrz ,,skrzyni’’.

Św. Wirgiliusz z Salzburga (700 – 784) uznawał Ziemię za kulistą.

Dżamal ad – Din Bukhari (XIII wiek) – perski astronom, który w 1267 r. sprezentował drewniany, malowany globus dla mongolskiego władcy Kubilaj – chana.

Średniowieczne mapy OT (łac. Orbis Terrarum) przedstawiały okrągłą Ziemię podzieloną na trzy znane wówczas kontynenty: Europę, Azję i Afrykę.

Jabłka królewskie – średniowieczne insygnia władzy monarszej miały postać kuli zwieńczonej krzyżem, która symbolizowała Ziemię.

Krzysztof Kolumb (1451 – 1506) wbrew potocznym wyobrażeniom nie uważał, iż Ziemia jest kulą, ale że ma kształt zbliżony do gruszki:

,,Doszedłem tedy do przeświadczenia, że Ziemia nie jest okrągła, ale raczej ma kształt gruszki doskonale okrągłej z wyjątkiem miejsca, gdzie jej ogon tworzy pewne wydęcie; albo jakby to był łebek doskonale okrągły, który w pewnym miejscu miałby coś w rodzaju brodawki kobiecej piersi. To miejsce właśnie jest najwyższe i najbliższe nieba; znajduje się poniżej linii równika, pośrodku tego Oceannego Morza, na ostatnim krańcu Wschodu’’ - Krzysztof Kolumb ,,Relacja dla królów’’, cyt. za: Anna Wieczorkiewicz ,,Monstruarium’’.

 

Ruch płaskoziemców narodził się w Wielkiej Brytanii w 1865 r. kiedy to Samuel Birley Rowbottham (1814 – 1884) wydał pracę ,,Zetetic Astronomy. The Earth is not a Globe’’. Jego zwolennicy to zetetyści.

W 1893 r. Orlando Ferguson z Hot Springs w Dakocie Południowej (USA) opierając się na błędnym, literalnym odczytaniu ,,Biblii’’ (patrz: motto tego posta) opublikował szczegółową mapę płaskiej i kwadratowej Ziemi.

Wydawać by się mogło, że w XXI wieku, w dobie lotów kosmicznych i zdjęć satelitarnych, mit Płaskiej Ziemi został już dawno pogrzebany. Tymczasem jego zwolennicy są bardzo liczni i aktywni w Internecie (również tym polskim). Płaskoziemcy wyznają wiarę w globalny spisek naukowców (zwłaszcza z NASA) i firm transportowych. W sumie ma w nim brać udział połowa ludzkości. Ziemia rzekomo jest dyskiem z Biegunem Północnym usytuowanym w centrum. Australia nie istnieje, zaś Antarktyda jest lodowym murem otaczającym Ziemię (odpowiednik Gór Kaf z wierzeń arabskich) i strzeżonym przez wojsko. Za nim rozciągać ma się niezbadana kraina ciemności. ,,Dowodami’’ na płaskość Ziemi ma być ścieranie się butów na palcach i pięcie (argument wysunięty przez pewnego muzułmańskiego fundamentalistę) oraz Płaska Ziemia na fladze ONZ (płaskoziemcy biorą literalnie to co jest tylko umownym odwzorowaniem z kształtu kulistego na płaski).

Kształt płaski posiadają niektóre ze światów fantasy; nie można tu winić ich Autorów, że nie wszyscy rozróżniają fantazje od rzeczywistości. Wątek ten wykorzystali tacy autorzy jak: J. R. R. Tolkien (początkowo płaska Arda, czyli Ziemia, stała się kulista, kiedy ostatnie elfy odpłynęły do Valinoru), C. S. Lewis (Kaspian X, król Narnii był bardzo zainteresowany istnieniem kulistych światów), Tanith Lee (napisała cały cykl o Płaskiej Ziemi), oraz Terry Pratchett (autor słynnego ,,Świata Dysku’’, gdzie kształt planety nawiązuje do kosmologii indyjskiej). Z kolei Kornel Makuszyński w powieści ,,Przyjaciel wesołego diabła’’ opisał przygody dzielnego chłopca Janka, który był torturowany przez ludzi – krety, za to, że uznawał kulistość Ziemi (odsyłam do posta: ,,Przyjaciel wesołego diabła’’).

,,Najświętsze Serce''

 

,,Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda’’ - J 19, 31 – 34.

 

We wrześniu 2020 r. obejrzałem zrealizowany w tym roku hiszpański fabularyzowany dokument religijny ,,Najświętsze Serce’’ (tytuł oryginału: ,,Corazón Ardiente’’) w reżyserii Andresa Garrigó i Pedra Delgado.

Główną bohaterką jest mieszkająca we współczesnej Hiszpanii ceniona meksykańska pisarka Guadelupe, która przeżywała właśnie kryzys twórczy. Tymczasem wydawnictwo naciskało na nią by napisała nową książkę. Z pomocą przyszła zaprzyjaźniona dziennikarka, która podesłała jej materiały o dziejach kultu Najświętszego Serca Jezusa. Film pokazuje również spotkanie po latach i pojednanie się jej rodziców.

Serce Jezusa symbolizuje Jego nieskończoną miłość i miłosierdzie względem ludzi. Ciernie, które je oplatują i ranią to obraz grzechów jakimi ludzie odpłacają Jezusowi za Jego miłość. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa jest świętem ruchomym przypadającym w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała. Obchodzone jest między 29 maja a 2 lipca.

Początki kultu Serca Jezusowego sięgają XVII wieku, kiedy to miały miejsce objawienia prywatne francuskiej zakonnicy św. Małgorzata Maria Alacoque (1647 – 1690). Głosiła ona potrzebę zawierzenia Francji Sercu Jezusa przez jej króla. Niestety panujący wówczas Ludwik XIV, ani jego następcy, nie uczynili tego. W czasie rewolucji francuskiej uwięziony Ludwik XVI ślubował zawierzyć swe królestwu po odzyskaniu wolności, lecz było już za późno i zginął ścięty na gilotynie. Św. Małgorzacie Marii została objawiona również tarcza z wizerunkiem Serca Jezusa, która używana z wiarą broni przed kulami (na filmie pokazano hiszpańskiego weterana wojny w Afganistanie, który potwierdził jej skuteczność).

W XVIII wieku hiszpański jezuita bł. Bernardo de Hoyos (1711 – 1735) postulował zawierzenie Sercu Jezusa Hiszpanii wraz z jej ówczesnymi koloniami w Ameryce Łacińskiej i na Filipinach. Wiele z tych krajów Ameryki Środkowej i Południowej zostało zawierzonych dopiero w XXI wieku dzięki staraniom świeckiej kobiety z Salwadoru i francuskiego księdza.

Teresa Martin; późniejsza św. Teresa z Liseux (1873 – 1897) oddała swoją złotą bransoletkę do wytopu monstrancji.

Gabriel Garcia Moreno (1821 – 1875) – autorytarny prezydent Ekwadoru, publicznie zawierzył swój kraj Sercu Jezusa, za co spotkała go zemsta ze strony masonów. Został zamordowany za wiarę ciosami maczet i strzałami z broni palnej. Niedługo potem został otruty strychniną podaną w mszalnym winie arcybiskup Quito. Kolejny prezydent Ekwadoru zaczął wydalać z kraju zagranicznych zakonników.

Król Alfons XIII Burbon (1886 – 1941) na początku XX wieku zawierzył Hiszpanię i publicznie nazwał Jezusa Chrystusa ,,Królem królów i Panem panów’’. W 1931 r. został zdetronizowany przez masonów za odmowę wstąpienia do loży. Jednak po wielu perturbacjach jak krwawa wojna domowa i rządy generała Franco, jego dynastia ponownie wstąpiła na tron Hiszpanii.

W filmie pojawiają się również polskie wątki jak: figura Chrystusa Króla ze Świebodzina, oraz cuda eucharystyczne w Sokółce i Legnicy. Polska również należy do krajów zawierzonych Sercu Jezusa.