piątek, 21 marca 2014

Daria




Daria (Daristan) – leżąca w Azji Środkowej nad rzeką Darią, zasobna kraina wolnych chłopów, których władcą był car Kazimir. W rzece Darii było tak dużo ryb, że można je było łapać gołymi rękami. Żmij Ognisty Wilk w drodze powrotnej z Huristanu, spotkał w tej krainie słowiańskich herosów – braci Mazona i Letona. Car Kazimir płacił żołd plemieniu Arsów, których rydwany ciągnęły arsinoteria (arszyńce). Do Daristanu uciekł Vaska Busłajew z Nowego Grodu Północy uciekający przed tyranią kniazia Burana IV. W rzece Darii spotkał złocisza (ogromną, złotą rybę o jaszczurczych nogach i ogonie gupika), który pomógł Słowianinowi nałowić diamentowych ryb, których łuski były prawdziwymi klejnotami. Car Kazimir ofiarował Vasce butelkę złotej, nigdy niekończącej się wódki. Innym bohaterem, który dotarł do Darii był Ordan z Brustaborga.


Biała Woda




Biała Woda – wyspa w Białopolsce zasiedlona w erze dwunastej przez słowiańskie plemię Raskoliczów. Ambasador Białej Wody w Mangazji ugościł Żmija Ognistego Wilka. Ambasady strzegli Brontowie - jeźdźcy na brontoteriach używający ich rozwidlonych rogów jako procy. Innym bohaterem, który dotarł do Białej Wody był Ordan z Brustaborga. Białą Wodę zaczerpnąłem z rosyjskiej legendy, gdzie była leżącym w głębi Azji schronieniem prześladowanych przez carat raskolników (starowierców). 

Mangazja




Mangazja (Mangazeja) – zamieszkana w erze dwunastej przez Słowian kraina w Białoplsce, naturalnie ufortyfikowana pasmem górskim. Jej mieszkańcy utrzymywali się z wydobywania manganu (stąd nazwa krainy) i handlu futrami. W Mangazji bawił Żmij Ognisty Wilk, którego ugościł ambasador Białej Wody.


Orzechowa Ziemia





Orzechowa Ziemia – kraina w Białopolsce, gdzie rosły orzechy wielkości ludzkiej głowy zawierające mąkę. W erze dwunastej Żmij Ognisty Wilk przejeżdżał przez tą krainę. Innym bohaterem, który dotarł do Orzechowej Ziemi był Ordan z Brustaborga. Orzechową Ziemię zapożyczyłem z rosyjskiej legendy, prawdopodobnie zainspirowanej zniekształconymi pogłoskami o palmach kokosowych.



Niekrasov




Niekrasov – miasto nad rzeką Ufarat założone w erze dwunastej przez słowiańskiego herosa Płutnika Niekrasova, który zasadził rośliny z kolorowych nasion danych mu przez Mokoszę. W Niekrasovie nie było głodu, biedy, wdów, ani sierot, zaś uderzenie kobiety karano śmiercią. Żmij Ognisty Wilk przejeżdżał przez Niekrasov wracając z kraju Sumerów, gdzie walczył z orłem Anzu (słowiańskie: Piła – ptica). Innym bohaterem, który dotarł do tajemnego miasta Niekrasov, był Ordan z Brustaborga. 



Kitież




Kitież – zaklęty, niewidzialny gród w Ruskolanii nad Ozierem. W erze dwunastej, słowiański heros Żmij Ognisty Wilk na służbie króla Gwoździka odnalazł Kitież dzięki postom, milczeniu, czuwaniu, skupieniu i nieoglądaniu się za siebie. Został przyjęty przez jego mieszkańców, ukrywających się przed najazdem tartarskim i otrzymał od nich dary dla króla Gwoździka. Innym bohaterem, który odnalazł święte miasto Kitież był Ordan z Brustaborga. Miasto to zapożyczyłem z rosyjskiej legendy. Bardzo możliwe, że Adam Mickiewicz pisząc balladę ,,Świteź'' wzorował się właśnie na niej. 

Trzy - dziewiąte Carstwo




Trzy - dziewiąte Carstwo (Ty – deve Carland) – fantastyczny świat istniejący równolegle do naszego świata. W erze dwunastej junak Pereswiet udał się tam, aby złowić złotą muchę dla leśnej rusałki Siliży ze Szmaragdowego Lasu. Do Trzy – dziewiątego Carstwa jechało się przez umajony Kalinowy Mostek strzeżony przez ożywające posągi trójgłowego smoka i tyrana Vronisława herbu Ślepowron (jego pierwowzorem był Wojciech Jaruzelski). Najwyższym szczytem Trzy – dziewiątego Carstwa była Wróbla Góra. Istniało też Morze Sine, a także Morze Syren i Morze Amazońskie (na jego brzegach osiedlały się Amazonki z naszego świata). Z wysp należy wymienić Poseidy (na tym archipelagu największej czci doznawał heros Gâc rozmiłowany w Juracie), Rutas (tropikalną wyspę stworzoną z zatopionego okrętu ,,Purpura''), Archiboreę (polarną wyspę rzadko nawiedzaną przez ludzi, za to zamieszkaną przez białe pawiany i koty z gatunki krydmoryki), oraz polarny archipelag Pompamidów – ośrodek kultu bogini Ośmiornicy. Najważniejsze rzeki to Węgorapa, Parsuta, Han'ča, Modroja i Żabnica – wszystkie wypływały z czarodziejskiego, srebrnego dzbana. Największym jeziorem było Morze Meockie (Mare Meoticum), nad którym mieszkało plemię Meotów, przodków Ichtiofagów. Z łańcuchów górskich należy wymienić: Góry Sokole (gdzie zbrodniarzy przykuwano do skał), Orle, Sępie i Krucze (tymi ostatnimi władały rozumne kruki Hugin i Mugin wyklute z jednego jaja). W Trzy – dziewiątym Carstwie znajdował się ponadto Świetlisty Step – siedziba Świetłany Światłorodzicy, kosmiczne drzewo Dąb Feniksów, oraz zaczarowana puszcza zwana Ogrodem Królowej, gdzie rosły złote jabłonie i gdzie żyły białe jelenie obwieszone klejnotami. Stolicą Trzy – dziewiątego Carstwa był Kiszłaków o złotych kopułach i wieżach z kości słoniowej, gdzie władał niezwyciężony wojownik; car Kagan i jego nadludzko piękna żona Biała Knegini. Oboje byli nieśmiertelni i wiecznie młodzi. Carstwo składało się z takich prowincji jak: Zefiria, Pan (lesista kraina satyrów), Centaurea (lesista kraina Centaurów), Dedalia (ongiś zamieszkana przez karły kolonia grecka płacąca dań w klejnotach, broni, zbroi, zegarach i pozytywkach), Tharsus (kraina mówiących tygrysów), Foris – thar (las mówiących rysiów), oraz prowincja słowiańskiego plemienia Runwirów ze stolicą w Kłodarzewie.
Pereswiet złowił złotą muchę w siatkę z włosów Białej Knegini, stoczył walkę z harpiami i wrócił do naszego świata gdzie poślubił rusałkę Siliżę.