,,Pogląd o samorództwie (powstawaniu z mułu czy z gnijącego mięsa) różnych płazów i owadów został już w XVII w. niemal wytępiony przez naturalistów - obserwatorów, ale odkrycie drobnoustrojów doprowadziło do odrodzenia teorii samorództwa w odniesieniu do istot 'mikroskopijnych'. W 1748 r. angielski przyrodnik John Needham (1773 - 1781) nie tylko eksperymentalnie stwierdził samorództwo drobnoustrojów (błąd był spowodowany niedostatecznym wyjałowieniem użytych do doświadczeń naczyń i płynów), ale wyłożył całą teorię o łączeniu się 'cząstek kształtujących' pod wpływem 'siły życiowej'. Podjęli tę teorię i nadali jej rozgłos Buffon i Diderot. Dopiero po dwudziestu latach (1768) znakomity włoski fizyk i biolog Lazzaro Spallanzani (1729 - 1799) wykazał błąd Needhama i pryncypialnie rozprawił się z teorią samorództwa. Na ostateczne obalenie tej teorii w odniesieniu do bakterii trzeba było jednak czekać aż do połowy XIX w. (Pasteur). Aczkolwiek sprowadzona tylko do drobnoustrojów, teoria samorództwa w XVIII w. odgrywała istotną rolę w dociekaniach nad istotą i pochodzeniem życia'' - Emanuel Rostworowski ,,Historia powszechna. Wiek XVIII''.
niedziela, 1 lutego 2015
Samorództwo
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz