Smok Rykar był wielki jak cała Europa i straszny. Pokrywała go rubinowo - złota łuska, miał jaszczurczy pysk zionący ogniem, czarne, nietoperzowe skrzydła, zaś w poprzek grzbietu biegł kostny grzebień. Szkoda mówić o jego zębach i pazurach! Za żonę miał smoczycę Altairę, wyglądającą jak ogromna jaszczurka zielona. Rykar był mocny i pewnego dnia, wzorem Matki Żmyi i Zmiennika powiedział: ,,Któż jak ja''! Wówczas zdradził Altairę z Matką Żmyją i wspólnie ogłosili bunt przeciwko Agejowi.
Poparł
go Zmiennik, pod postacią brytana i niektórzy z Enków. Tak powstał
na przykład Čort
zwany Lichem, tudzież straszne Biesy i Čady.
Należy tu wymienić także w wąpierze, powstałe z dobrych upiorów,
ażdachy, ały, oraz ogniste duchy - latawce. Nie wiemy nawet jak
wyglądały, gdy były dobre.
Altaira
- żona Rykara, a matka smoków, pozostała wierna Agejowi. Natomiast
wśród jej dzieci powstało rozdwojenie. Część węży i smoków
była dobra, a część zła. Wśród dobrych należy wymienić smoki
powietrzne. Były to żmije, którym wyrosły łapy i błoniaste
skrzydła. Ponadto Mokosza urodziła Białą Żmiję, Abajowa i Króla
Węży, których jad, zarówno razem jak i osobno stanowił panaceum.
Zbuntowane
istoty nazwano Čortami.
Niszczyły wodę, glebę nią zalaną, strącały nawet gwiazdy i
usiłowały mordować Płanetników - dzieci Rimilusa i Anilii.
Przywódcą
Enków wiernych Agejowi został Jarowit. W ręku dzierżył włócznię
ognistą, zrobioną z ognistej muszli, jakiegoś kraka z Oceanu
Zaziemskiego). Nią to uderzył w Rykara, aż odłupał twarde,
smocze łuski, zamienione potem w złoto, ze słowami: ,,Niech cię
Agej skarze''! Dzielni byli też Świętowit, Weles, Boruta i Swaróg,
aż wszystkie Čorty
skrępowano i osądzono. Skazano je na więzienie pod Korzeniami
Wielkiego Dębu. Tam Jarowit przykuł Rykara łańcuchem, lecz ten
szarpie się i łańcuch psuje. Dlatego każdej wiosny, ten król
Enków wzmacnia łańcuch pierwszym wiosennym grzmotem, bo jest panem
pioruna. Jednak pewnego razu, Rykar się wyzwoli, przybierze nową
postać i walka dobra ze złem wybuchnie na nowo. A jego podziemna
domena to Čortland,
lub Čortieńsk
(według ,,Codex vimrothensis'').
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz