Apokalipsa Słowian

W mojej mitologii, wedle słów proroctwa Maricy – jednej z Wieszczyc Losu, datę końca świata; końca obecnej ery trzynastej i początku ostatniej ery czternastej zna jedynie sam Agej. Poza nim samym, nie znają jej nawet Enkowie. Gdy po raz pierwszy i ostatni zapieje Kur z Korony Wielkiego Dębu (nawiązanie do koguta Kambi z mitologii germańskiej), a Kamienny Pielgrzym wejdzie na górę, pokażą się ogniste znaki na niebie. Oto Księżyc będzie świecił w dzień, Słońce wzejdzie na Zachodzie, ukaże się też kometa. Postrach wzbudzi ostatnie wcielenie Czarnoboga – wielki, zielony wąż Zeltys. Wówczas wystąpi Jancykryst – król Strasznej Góry, a imię jego: Bimbas. Urodzi się z zębami, będzie jeździł na piecu i będzie czynił fałszywe cuda, zamieniając kamienie w chleb i smołę w wodę. Jego matka Siwjela, już teraz szyje dlań koszulę, a gdy skończy pracę będzie koniec świata. Doradcą Bimbasa będzie babiloński czarnoksiężnik Bekira. Ich Czarne Wojsko pokona Enków i jytnas, zniszczy lasy, góry, bagna, Słońce i Księżyc, morza, łąki, pola, zaś gwiazdy pospadają z nieba. Pod rządami Zeltysa, Bimbasa i Bekiry nastąpi wielka demoralizacja; plaga nudyzmu, tranwestycji, najbardziej wyuzdanej rozpusty i rozpad wielu rodzin. Ludzie będą czcić demony wodnika i czerwonego smoka Ninela. Wtedy rozlegnie się głos Złotego Rogu i grzeszną ludzkość będą trapić żuki, szerszenie i komary. Gdy po raz drugi odezwie się Złoty Róg, nastanie katastrofalna zima jakiej nie było od pokoleń. Za trzecim razem, zwierzęta będą się pociły krwią, ale i to nie nauczy ludzi rozumu. Gdy przyjdą prorocy Jemioł i Janioł (Belsk i Kallap) zostaną wyśmiani, zaś Arcykapłan z Grodu Wilczycy będzie prześladowany przez Węża, Jancykrysta i Czarnoksiężnika. W końcu jednak dobro zwycięży. Oto Król Zachodu obudzi dźwiękiem złotego rogu uśpione wojsko w górach i wyda wojnę siłom zła. Zabije Bimbasa i Czarnoksiężnika, a głowę Węża Zeltysa zmiażdży niewiasta większa od wszystkich bogiń, której imię oznacza Wiele Mórz. Z jej łona wyjdzie ogień, który oczyści Ziemię. Demon Farel pod postacią jaskółki zginie w szponach białego orła. Wtedy na mocy wyroku wydanego w Osefie nad Cedrową Wodą, nastąpi Potop i Pożar, które zniszczą Ziemię. Gdy ta przeminie, nastanie nowe stworzenie. Na zeschłym dębie wyrosną jabłka, a Król Zachodu powiesi na jego gałęzi swoją tarczę. Arcykapłan z Grodu Bliźniąt, noszący dwa imiona, syn Dębu, syna Dobromira, złoży w ofierze miód i kołacze pod dębem. ,,Już nikt nie będzie wierzył w Ageja, Enków, bogów i boginie. Nastanie era czternasta, era wieczna. Panować będzie Król, Sędzia, Kapłan i Ofiara, a imię Jego – RYBA''.

UWAGA: Niniejszy tekst jest tylko literacką fantazją, podobnie jak ,,Bursztynowa Księga''.