,, […] Co się tyczy odkrytych w 1877 r. przez Schiaparelli’ego kanałów, to prawdopodobnie polegają one na złudzeniu optycznem, spowodowanem właściwością oka ludzkiego, które słabo widoczne przedmioty łączy w linje proste [...]’’ - ,,Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga tom 10 Małże do Morny’’
Edgar
Rice Burroughs (1875 – 1950) był amerykańskim pisarzem, którego
Andrzej Sapkowski w ,,Rękopisie
znalezionym w smoczej jaskini’’
zalicza do ojców założycieli gatunku fantasy. Jego dziełem jest:
cykl o Tarzanie, ,,Pellucidar’’
(o podziemnej krainie), cykl marsjański ,,Barsoom’’,
,,Cave
Girl’’,
,,Ląd
zapomniany przez czas’’,
,,The
Eternal Savage’’,
oraz cykl wenusjański o Carsonie Napierze.
Na
studiach przeczytałem powieść ,,Księżniczkę
Marsa’’
otwierającą cykl ,,Barsoom’’.
W 2012 r. razem z Pavlasem ov Vidłarem obejrzałem zrealizowany na
podstawie tej książki film ,,John
Carter’’.
Innym
amerykańskim filmem science fantasy nawiązującym do cyklu
marsjańskiego Burroughsa jest ,,Księżniczka
Marsa’’
(ang. ,,Princess
of Mars’’)
z 2009 r. w reżyserii Marka Atkinsa. Jego akcja rozgrywa się w XXI
wieku (w książce: w XIX wieku) w Afganistanie i na planecie Mars
216 przez jej mieszkańców zwanej Barsoom (w książce Burroughsa
akcja dzieje się w stanie Wirginia w USA i na właściwym Marsie).
Głównym bohaterem jest amerykański żołnierz John Carter walczący
w Afganistanie z handlarzami opium (w książce był uczestnikiem
wojny secesyjnej). Ciężko ranny trafił do szpitala polowego, gdzie
został eksperymentalnie teleportowany na planetę Mars 216. Na
miejscu dzięki mniejszej sile przyciągania zyskał zdolność
wykonywania olbrzymich skoków i nadludzką siłę.
Mars
612 był pustynną planetą zamieszkaną przez takie zwierzęta jak:
olbrzymie pająki i osy władne polować na ludzi, wielkie pędraki
wydzielające jadalną substancję podobną do śmietany, żuczek
jubileuszowy (gdy Carter zjadł jego larwę, zrozumiał język
Marsjan), oraz gady służące jako wierzchowce rasie Tarków
(wyglądały jak skrzyżowanie diatrymy z barionyksem).
Planeta
ta była domem również istot rozumnych. Tarkowie byli barbarzyńskim
ludem wysokiego wzrostu, o kolczastych
głowach, skórze
zielono – brązowej i wystających zębach przypominających kły
guźca. Ich samice składały jaja. Potrafili posługiwać się
bronią palną. John Carter po przybyciu na Barsoom został schwytany
przez oddział Tarsa Tarkasa i dzięki swemu męswu rychło zdobył
szacunek tych dziwnych istot. Ich władcą był okrutny Tal Hajus.
Władzę zdobywali zwyciężając w pojedynkach. Walczyli z ludźmi z
państwa Helium obwiniając ich o chęć zniszczenia ich rasy.
Ludzie
z Helium wyglądem nie różnili się od Ziemian. Należała do nich
piękna księżniczka Dejah Toris, na filmie przedstawiona jako
blondynka (w książce miała czarne włosy i cerę o czerwonym
odcieniu). Była to kobieta odważna, dumna i niezależna. Jej
pobratymcy technologicznie stali wyżej niż Tarkowie. Poruszali
się statkami kosmicznymi. Wybudowali stację pompującą powietrze,
dzięki czemu nadawało się ono do oddychania. Praca ludzi w owej
stacji ograniczała się do monitoringu i konserwacji sprzętu.
Przesądni Tarkowie chcieli zniszczyć stację, myśląc, że służy
ona do celów wojennych (przypomina to współczesne teorie spiskowe
na temat HAARP). Carter obronił Dejah Toris przed śmiercią z rąk
Tarków i przed chcącym ją zniewolić Sab Thanem – terrorystą
Sarką z Afganistanu, który również dostał się na Marsa 216.
Ostatecznie Carter wrócił na Ziemię, lecz tęsknił za marsjańską
księżniczką, która go pokochała.
Oba
filmy – zarówno ,,John Carter’’ jak i ,,Księżniczka Marsa’’
bardzo mi się podobały ;).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz