Siostra Beatrycze

 ,,Jedna z najpiękniejszych legend średniowiecznych, zainspirowana przez kult maryjny, o młodej i pięknej siostrze zakrystiance, spełniającej pilnie swe klasztorne obowiązki i mającej szczególne nabożeństwo dla Matki Boskiej. Nigdy nie przeszła przed jej ołtarzem bez odmówienia Ave Maria. Przez wiele lat walczy z szatanem, który napełnił ją gorącą miłością do kapelana chcącego uprowadzić ją z klasztoru. Na koniec, nie mogąc dłużej się opierać namiętności, składa ubiór u stóp Madonny i ucieka z ukochanym, z którym żyje w szczęściu i bogactwie przez lat siedem. Pewnego dnia kochanek ją porzuca, a ona z dwojgiem dzieci w nędzy, jest przez następne pięć lat uliczną nierządnicą. Wreszcie, nękana wyrzutami sumienia, udaje się wraz z dziećmi, żebrząc po drodze, w okolice swego dawnego klasztoru i zamieszkuje u starej kobiety, którą wypytuje o jego sprawy. Okazuje się, że żadna z sióstr nigdy klasztoru nie opuściła. W nocy jakiś głos każe Beatryks pozostawić dzieci i udać się rano do klasztoru. Zastaje drzwi od sadu otwarte, a przed ołtarzem Marii swój welon, kaptur i obuwie w tym samym miejscu, w jakim złożyła je przed dwunastu laty. Nikt nie wiedział o jej nieobecności, gdyż Matka Boska przybrawszy postać Beatryks spełniała wszystkie jej obowiązki. [...]'' - Władysław Kopaliński ,,Leksykon wątków miłosnych''