Jak córka młynarza została rusałką

 ,,Rusałka, utwór dramatyczny Aleksandra Puszkina [...]. Córka młynarza romansuje z księciem w młynie nad brzegiem Dniepru, z błogosławieństwem ojca, który poucza córkę, żeby nie puszczała kochanka z rąk. Miłość ich jest tak gorąca, że młynarzówna czuje już pod sercem ich dzieciątko. Po dłuższej (aż tygodniowej) nieobecności książę zjawia się i zapowiada jej, że trzeba się rozstać, gdyż on musi zawrzeć małżeństwo z rozsądku. Daje jej na pociechę wieniec z klejnotów, sznur pereł i (dla młynarza) sakiewkę ze złotem. Po jego odejściu zrozpaczona młynarzówna rzuca się do rzeki i zostaje tam królową rusałek i matką rusałki. Po 12 latach książę, znudzony swą małżonką, szarpany tęsknotą za dawną miłością, odwiedza znajome strony na brzegu Dniepru, widzi ruiny młyna i spotyka starego, obłąkanego młynarza w łachmanach. W pałacu rusałek na dnie Dniepru królowa rusałek każe swej córce - rusałeczce wyjść na brzeg rzeki, na spotkanie ojca i powiedzieć mu, że matka go ciągle kocha i oczekuje. Jak widać, wybiła godzina zemsty na niewiernym kochanku. Dramat urywa się w chwili spotkania księcia z córką. [...]'' - Władysław Kopaliński ,,Leksykon wątków miłosnych''