Kiedy Bóg stworzył niezapominajkę była niepozornym, szarym kwiatkiem i wstydziła się tego. Poprosiła Boga, by uczynił ją piękną. W odpowiedzi jej płatki przybrały niebieski kolor. Odtąd wdzięczna niezapominajka stale szepcze Bogu: ,,Za to, że uczyniłeś mnie taką piękna, nie zapomnę nigdy o Tobie'' (zasłyszane w kościele na kazaniu dla dzieci pierwszokomunijnych).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz