,,1. Święta była Dorota
z pobożnego żywota.
2. Miała miasta, miała zamki,
wszystkie światowe porządki.
3. Tylko się w Bogu kochała
i po świecie wędrowała.
4. I szła przez królewskie wrota,
nadał ij król śrybła, złota.
5. Chcesz ty Doroto moją być?
Mógłby ci całki świat służyć.
6. Służyłyby ci panięta,
panięta, wojewodzięta.
7. O, skaradniku skaradny,
w moich to oczach podobny,
8. a cóżeś mi ty śmiał mówić,
żeby ja twoją miała być.
9. A mam ja swojego miłego
Boga w Trójcy jedynego.
10. Król się Heród rozgniewał,
Dorotę do więźnia oddał.
11. I sam na wojnę pojechał,
siódmego roku przyjechał.
12. I o Dorocie przebacył
i kazał sługom iść, by ją obaczył.
13,. A otwórzże do więźnia wrota,
a cy żyje Dorota?
14. Oj, żyje, królu, żyje,
choć nie je i nie pije.
15. Oj, czeladzi, czeladzi,
to samo was zgładzi,
16. co wy niewiernie służycie,
Dorotę w więźniu żywicie.
17. Oj, żywi -ć mnie Bóg miły,
Bóg w Trójcy święty jedyny.
18. I kazał król wody zimny nanosić
i świętą Dorotę umrozić.
19. A woda tak uczyniła
co się letnią stanęła.
20. Z nieba skry gorące leciały,
święty Dorocie wodę grzały.
21. I kazał król śkła drobno natłuc,
świętyj Dorocie po niem pójść.
22. Święta Dorosta po śkle szła,
krew ze świętych nóg jej nie ciekła.
23. I kazał ogień nałożyć,
świętą Dorotę w ogniu usmażyć.
24. I przyszło do nij dzieciątko,
niebieskie pacholątko.
25. I przyniosło jej owocu
od Pana Jezusa z ogrójcu,
26. i dwa kwiatuszki lelijii
od Najświętszej Panny Maryi.
27. Wstępuj, Doroto, w ten olij,
nie będzie-ć żadnej niewoli.
28. Dorota w olij wstąpiła,
jesce ślicniejsza, jak była.
29. I kazał mistrzowi przyjść,
i kazał Dorotę ściąć.
30. Ścinaj mistrzu albo męc,
jak rozumiesz, tak mnie grdęc.
31. Jakże ja cię ścinać mam,
kiedy za tobą święci są.
32. Jesce Dorota nie ścięta,
już przez aniołów do nieba wzięta.
33. Król za stół zasiada
i księgi rozkłada.
34. Widzę, że już Dorota święta,
moja dusza przeklęta.
35. Dopieroż dowierzył,
jaż księgi o stół uderzył.
36. A widzę, że już święta,
moja dusza przeklęta.
37. Dorotko, Dorotko, przyślij mi
owocu z niebiańskiego ogrójcu.
38. Trzy kwiatyszki lelijii
od Najświętszej Panny Maryi''
- cyt. za: Piotr Grochowski ,,Dziady. Rzecz o wędrownych żebrakach i ich pieśniach''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz