,,Tunan mac Cairill, (wytłuszczenie - T.K.), bohater irlandzkiej legendy, tak opisuje swą transformację w zwierzę: 'Pościłem przez trzy dni, jak to mam w zwyczaju. Opadłem z sił. Potem wędrowałem ze wzgórza na wzgórze, z klifu na klif, broniłem się przed wilkami, przez dwadzieścia dwa lata [...], wyrosły mi pazury, byłem włochaty, szary, nagi, ohydny, nędzny. Pewnej nocy zasnąłem i ujrzałem siebie zmieniającego się w jelenia. W tej postaci byłem młody, a me serce radosne'. [...] Pewien mężczyzna, imieniem Ulf, w młodości był berserkerem. Inspirację do szału bojowego czerpał z ducha wilka. Najwyraźniej pozostał pod wpływem ducha na długo po tym, jak jego kariera wojownika dobiegła końca: 'Każdego dnia pod wieczór, stawał się nad wyraz gburowaty. Niewielu miało odwagę, by z nim rozmawiać. Gdy zapadał zmrok, ogarniała go senność. Ludzie powiadali, że często włóczył się nocami w zmienionej postaci [...]. Nazywali go Kveldulfr, co znaczy nocny wilk'. [...] 'Powiadali, że Bothvar Biarki, ulubiony wojownik duńskiego króla Hrolfa, walczył, przyoblekłszy postać niedźwiedzia, podczas gdy jego ludzka postać leżała w tym czasie w domu, śpiąc'' - Brian Bates ,,Zapomniana mądrość wyrdu''
Przypuszczam, że Kveldulfr mógł być pierwowzorem Vuka Drakkainena, głównego bohatera cyklu ,,Pan Lodowego Ogrodu'' Jarosława Grzędowicza, który na planecie Midgaard przedstawiał się jako ,,Ulf Nijtsefni'' (norweskie: Wilk Nocny Wędrowiec). Zainteresowanych odsyłam do posta: ,,Pan Lodowego Ogrodu''.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz