,,Ja
– rycerz dumny świętego Grala
[duch
mój się dotąd ogniami spala]
Różany
ogród bożych tajemnic -
[dziś
uroczysko mogilnych ciemnic]
Ja
– com Chrystusa wynosił z grobu
[oto
stygmaty na rękach obu] -
Ja
i me gwiazdy cicho spadamy -
jak
lilie zżęte w grobowe jamy,
Morze
się pieni, ryczy jak lew -
nade
mną stadko znużonych mew’’
-
Tadeusz Miciński ,,Templariusz’’ (fragment)
,,Templarjusze (łac. Fratres militiae templi), zakon rycerski zał. 1119 przez Hugona de Payens i innych rycerzy franc. celem obrony pielgrzymów w Ziemi Świętej, wziął swą nazwę od miejsca zamieszkania na gruzach świątyni Salomona. Strój zakonny T. stanowił biały płaszcz z czerwonym krzyżem. Na czele zakonu stał w. mistrz, z głosem doradczym kapituła generalna. Po zniszczeniu państewek chrześcijańskich w Syrji przez Turków przeniósł się 1291 Zakon na Cypr, później do Francji. Podejrzewanych o oddawanie czci djabłu i t. p. sprawy, oskarżył Filip IV., król. franc. t. o herezję, polecił ich 1307 uwięzić, papież Klemens V. zniósł 1312 zakon, król franc. skonfiskował jego dobra, zaś rycerzy zakonnych razem z w. mistrzem Jakóbem de Molay skazał 1314 sąd inkwizycyjny na śmierć na stosie. - W Polsce mieli T. swą siedzibę w Zagościu nad Nidą i Żukowie’’ - ,,Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga tom 17 Szkocka literatura do Victor’’
Od
średniowiecza aż po XXI wiek templariusze byli i są bohaterami
licznych legend i teorii spiskowych.
-
Do ich zguby przyczyniły się oszczercze zarzuty o kult demona
Bafometa wyobrażanego pod postacią potwornej głowy (znalazło to
odbicie w powieści ,,Ta
straszna siła’’
C. S. Lewisa, gdzie opętani naukowcy czcili ściętą głowę
mordercy Alcassana). Imię Bafomet może pochodzić od Mahometa, św.
Jana Chrzciciela (któremu jak wiadomo ścięto głowę), Behemota
(uważa tak Stanisław Krajski), bądź od alchemicznego określenia
,,farbiarz
księżyca’’.
Templariusze mieli ponadto profanować krzyż i oddawać się
perwersjom seksualnym (homoseksualizm, całowanie mistrza w pępek,
pośladki i genitalia).
-
W jednej z teorii zakon sam się rozwiązał. Miała to być
zastosowania przez ostatniego wielkiego mistrza Jakuba de Molaya
metoda oczyszczenia zakonu. W wyniku prześladowań mieli się ostać
jedynie najbardziej ideowi rycerze.
-
Po rozwiązaniu zakonu, ostatni templariusze mieli uciec do Szkocji,
gdzie rzekomo założyli masonerię rytu szkockiego.
-
Inni prowadzili zakonspirowaną działalność we Francji, gdzie
rzekomo zakon miał odpowiadać za wybuch rewolucji francuskiej.
Śmierć Ludwika XVI na gilotynie byłaby w takim ujęciu zemstą za
doprowadzenie zakonu do skazania przez Filipa Pięknego.
-
Zakon słynął z bogactwa, a jego ukrytych skarbów poszukiwano min.
w Gisors we Francji. Z kolei w rozsławionej przez powieść ,,Kod
Leonarda Da Vinci’’
Dana Browna opartej na pseudonaukowej pracy Michaela Baigenta,
Richarda Leigha i Henry’ego Lincolna ,,Święty
Graal, Święta Krew’’
małej francuskiej miejscowości Rennes – le – Château
templariusze rzekomo strzegą zagrażającego zniszczeniem
chrześcijaństwa sekretu: rzekomej linii dynastycznej potomków
Jezusa Chrystusa i św. Marii Magdaleny.
-
Templariuszom przypisywano na wyrost wiele umiejętności i
osiągnięć. Według kręgów masońskich stworzyli styl gotycki, za
pomocą alchemii zamieniali srebro w złoto, z pomocą niemieckich
górników wydobywali we Francji radioaktywny uran i wykorzystywali
go do trucia swoich wrogów (Klemens V zmarł na biegunką, zaś
Filip Piękny w wyniku upadku z konia), oraz jakoby ułożyli
przepowiednie przypisywane Nostradamusowi. W rzeczywistości nie
należeli wcale do elit intelektualnych ówczesnego świata.
-
Ponoć nad długo przed Kolumbem mieli dopłynąć do Ameryki
Północnej i Południowej. W tej ostatniej posiadali kopalnie
srebra. (Odsyłam do posta: ,,Templariusze
w Ameryce Południowej?’’).
-
Wreszcie w średniowiecznych legendach arturiańskich mieli sprawować
pieczę nad Świętym Graalem.
Legenda
otaczająca omawiany zakon rycerski zainspirowała takich pisarzy
fantastów jak: Anna Borkowska, autorka książki,,Bożek
templariuszy’’.
Pojawiają się oni też w powieści ,,Wykonawcy
Bożego zamysłu’’
Zorana Krušvara.
Zainteresowanych
historią i legendą zakonu odsyłam do pracy Martina Bauera
,,Templariusze.
Mity i rzeczywistość’’.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz