Szambala

 ,, [...] Zwierciadlanym odbiciem tych koszmarów była utopijna nadzieja rozbudzona przez tybetańskie i mongolskie legendy, wiążące się z ukrytym królestwem Śambhali. Znana nam jako Shangri - la, odosobniona dolina położona gdzieś w Tybecie, której mieszkańcy są długowieczni, żyją w harmonii i oddają się kultywowaniu mądrości, dla Mongołów była ukrytą krainą szczęśliwości, rajem rządzonym przez Króla Świata. Legenda o Śambhali pochodzi z tantry kalaćakry, datowanej na jedenasty wiek naszej ery. Według tradycyjnych buddyjskich interpretacji  była ona tekstem metaforycznym, Śambhala zaś stanem egzystencji, a nie konkretnym miejscem, ale wielu Mongołów nie chciało nawet o tym słyszeć. 

    Idea Śambhali była powszechnie znana wśród lgnącej do okultyzmu rosyjskiej inteligencji. [...] Bławatska w swoich pismach często wspominała o Śambhali jako jednej z baz operacyjnych 'ukrytych mistrzów'. Nie bez znaczenia było także to, że Śambhalę tradycyjnie kojarzono z północą, a zatem Rosją. Rosjanie dobrze o tym wiedzieli i dlatego na początku dwudziestego wieku ich tajny agent Agwan Dordżijew, buriacki mnich [...] próbował rozpowszechniać wśród Tybetańczyków i Mongołów przekonanie, że Romanowowie wywodzą się od władców Śambhali. Dordżijew utrzymywał, że 'biały car' Mikołaj II jest reinkarnacją Congkhapy, założyciela gelugpy, jednej z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego [...].

    Pewnego dnia, według legend, Król Świata wypadnie z Śambhali na czele zdobywczej armii i nawróci świat na prawdziwą wiarę - mieczem. Mandale [...] zawierają sceny, w których ostatni król, Rudraćakrin, przeszywa włócznią barbarzyńskich wrogów wiary. Idea prawych wojowników była znana w Tybecie, gdzie hinduski cesarz Aśoka, postrzegany przez większość buddystów jako bohater, gdyż wyrzekł się wojny, był wychwalany właśnie za podboje, których dokonał w imię Buddy. [...]

    Rosyjski malarz i orientalista Nikołaj Roerich, który w latach 1926 - 1927 podróżował po Mongolii, słyszał legendy o Śambhali wszędzie, gdzie się znalazł. [...] Roerich rysował wizerunki królów wojowników wyjeżdżających z Śambhali, których wzorował na mongolskich bogach wojny. Zapisywał wojenne pieśni śpiewane przez buddyjskich rewolucjonistów [...]'' - James Palmer ,,Krwawy biały baron''